گفت چون فرمود آن شاه مطاع ** من کی بودم تا کنم زان امتناع

تو جهود از امر موسی سر کشی ** گر بخواند در خوشی یا ناخوشی 2495

تو مسیحی هیچ از امر مسیح ** سر توانی تافت در خیر و قبیح

من ز فخر انبیا سر چون کشم ** خورده‌ام حلوا و این دم سرخوشم

پس بگفتندش که والله خواب راست ** تو بدیدی وین به از صد خواب ماست

خواب تو بیداریست ای بو بطر ** که به بیداری عیانستش اثر

در گذر از فضل و از جهدی و فن ** کار خدمت دارد و خلق حسن 2500

بهر این آوردمان یزدان برون ** ما خلقت الانس الا یعبدون

سامری را آن هنر چه سود کرد ** کان فن از باب اللهش مردود کرد

چه کشید از کیمیا قارون ببین ** که فرو بردش به قعر خود زمین