تا بگوید سر خود از اضطرار ** آنچنان که گیرد این دلها قرار

تا بگوید سر خود از اضطرار ** آنچنان که گیرد این دلها قرار 2575

Siz de onu dövün de zorundan içindekini söylesin, gönüllerimiz kabul edinceye kadar nesi var, nesi yoksa açığa vursun.

چون طمانینست صدق و با فروغ ** دل نیارامد به گفتار دروغ

Parlak ve açık doğru söz, gönle rahatlık verir. Gönül, yalan sözle yatışmaz.

کذب چون خس باشد و دل چون دهان ** خس نگردد در دهان هرگز نهان

Yalan, çerçöpe benzer, gönül de ağza. Çöp ağızda gizlenmez.

تا درو باشد زبانی می‌زند ** تا به دانش از دهان بیرون کند

Ağızda çöp oldu mu dil dolanır durur, nihayet onu ağızdan atar.

خاصه که در چشم افتد خس ز باد ** چشم افتد در نم و بند و گشاد

Hele göze bir çöp girerse göz yaşarır, kapanıp açılmaya başlar.

ما پس این خس را زنیم اکنون لگد ** تا دهان و چشم ازین خس وا رهد 2580

Biz, bu çöpü, ağzımıza, gözümüze girmeden ayağımızın altında ezelim” dedi.

گفت دلقک ای ملک آهسته باش ** روی حلم و مغفرت را کم‌خراش

Delkak padişahım yavaş ol dedi. Yavaşlık ve yarlıgama yüzünü pek yırtma.

تا بدین حد چیست تعجیل نقم ** من نمی‌پرم به دست تو درم

Beni azaba sokmak için neden bu kadar acele ediyorsun? Senin elindeyim, kuş değilim ki, uçayım.

آن ادب که باشد از بهر خدا ** اندر آن مستعجلی نبود روا

Tanrı için verilen cezada acele etmek doğru değildir.

وآنچ باشد طبع و خشم و عارضی ** می‌شتابد تا نگردد مرتضی

Fakat kendi kızgınlığından, kendi gelip geçici heva ve hevesinden verilen cezada acele edilir. Adam, kendini bir an önce razı etmeye bakar.