تا بگوید سر خود از اضطرار ** آنچنان که گیرد این دلها قرار

تا بگوید سر خود از اضطرار ** آنچنان که گیرد این دلها قرار 2575

چون طمانینست صدق و با فروغ ** دل نیارامد به گفتار دروغ

کذب چون خس باشد و دل چون دهان ** خس نگردد در دهان هرگز نهان

تا درو باشد زبانی می‌زند ** تا به دانش از دهان بیرون کند

خاصه که در چشم افتد خس ز باد ** چشم افتد در نم و بند و گشاد

ما پس این خس را زنیم اکنون لگد ** تا دهان و چشم ازین خس وا رهد 2580

گفت دلقک ای ملک آهسته باش ** روی حلم و مغفرت را کم‌خراش

تا بدین حد چیست تعجیل نقم ** من نمی‌پرم به دست تو درم

آن ادب که باشد از بهر خدا ** اندر آن مستعجلی نبود روا

وآنچ باشد طبع و خشم و عارضی ** می‌شتابد تا نگردد مرتضی