گفت دلقک ای ملک آهسته باش ** روی حلم و مغفرت را کم‌خراش

Delkak padişahım yavaş ol dedi. Yavaşlık ve yarlıgama yüzünü pek yırtma.

تا بدین حد چیست تعجیل نقم ** من نمی‌پرم به دست تو درم

Beni azaba sokmak için neden bu kadar acele ediyorsun? Senin elindeyim, kuş değilim ki, uçayım.

آن ادب که باشد از بهر خدا ** اندر آن مستعجلی نبود روا

Tanrı için verilen cezada acele etmek doğru değildir.

وآنچ باشد طبع و خشم و عارضی ** می‌شتابد تا نگردد مرتضی

Fakat kendi kızgınlığından, kendi gelip geçici heva ve hevesinden verilen cezada acele edilir. Adam, kendini bir an önce razı etmeye bakar.

ترسد ار آید رضا خشمش رود ** انتقام و ذوق آن فایت شود 2585

Kaza ve kadere razı olursa kızgınlığı yatışır. Öç almadan geçer, o zevkten mahrum kalır. Bundan korkar işte.

شهوت کاذب شتابد در طعام ** خوف فوت ذوق هست آن خود سقام

Yalancı şehvet, yemeye atılır, onun lezzetini, zevkini kaybedivereceğinden korkar ki bu zaten derttir.

اشتها صادق بود تاخیر به ** تا گواریده شود آن بی‌گره

İştah varsa acele etmemek, yenen şeyin iyice sinmesi için ağır ağır yemek daha doğrudur.

تو پی دفع بلایم می‌زنی ** تا ببینی رخنه را بندش کنی

Sen, benim belâmı defetmek, gördüğün gediği tıkamak istiyorsun.

تا از آن رخنه برون ناید بلا ** غیر آن رخنه بسی دارد قضا

O gedikten bir felâket gelmesin diyorsun ama kaza ve kaderin o gedikten başka daha nice gedikleri, nice delikleri var.

چاره‌ی دفع بلا نبود ستم ** چاره احسان باشد و عفو و کرم 2590

Belâyı def etmenin çaresi, sitem etmek değildir. buna çare ihsandır, aftır keremdir.