آنک خواهی گفت تو با خاک من ** برفشان بر مدرک غمناک من

Toprağıma söyleyeceğin sözleri şu gamla kulağıma saç, şimdi söyle bana.

لابه کردن موش مر چغز را کی بهانه میندیش و در نسیه مینداز انجاح این حاجت مرا کی فی التاخیر آفات و الصوفی ابن الوقت و ابن دست از دامن پدر باز ندارد و اب مشفق صوفی کی وقتست او را بنگرش به فردا محتاج نگرداند چندانش مستغرق دارد در گلزار سریع الحسابی خویش نه چون عوام منتظر مستقبل نباشد نهری باشد نه دهری کی لا صباح عند الله و لا مساء ماضی و مستقبل و ازل و ابد آنجا نباشد آدم سابق و دجال مسبوق نباشد کی این رسوم در خطه‌ی عقل جز وی است و روح حیوانی در عالم لا مکان و لا زمان این رسوم نباشد پس او ابن وقتیست کی لا یفهم منه الا نفی تفرقة الا زمنة چنانک از الله واحد فهم شود نفی دوی نی حقیقت واحدی

Farenin “ Bahaneler icadetme. İşi yarına bırakıp savsaklama. Bu hacetimi hemen yerine getir. İleriye atmada âfetler, tehlikeler vardır. Sofi, vakit oğludur. Oğul, babasının eteğinden el çekmez. Sofinin esirgeyici babası olan vakit de onu, yarına bakmaya muhtaç etmez, sağıncılık halka benzemez. O, gelecek zamanı beklemez. Nehre mensuptur, daima oluş halindedir, dehre mensup değildir, zamana mukayyet olmaz. Çünkü “ Tanrı yanında ne sabah vardır, ne akşam.” Geçmiş, gelecek, ezel ve ebed, orada yoktur. Geçmiş Âdem’le gelecek Deccâl oraya sığmaz. Bunlar, aklı cüzi’nin ve hayvanî ruhun sahasındaki şeylerdir. Mekânsızlık ve zamansızlık âleminde bunlar yoktur. Şu halde Tanrı birdir dendi mi, nasıl bir olan hakikatın değil, ikiliğin olmadığı anlaşılırsa sofi, vakit oğludur sözünden de geçmişin, içinde bulunduğumuz zamanın ve gelecek zamanın, ezel ve ebedin yokluğu anlaşılır” diyerek kurbağaya yalvarması.

صوفیی را گفت خواجه‌ی سیم‌پاش ** ای قدمهای ترا جانم فراش

Gümüş paralar veren bir ihsan sahibi, sofinin birine dedi ki: Ey ayaklarının altına canımı döşediğim zat.

یک درم خواهی تو امروز ای شهم ** یا که فردا چاشتگاهی سه درم 2715

Ey padişahım! Bugün sana bir kuruş mu vereyim, yoksa yarın kuşluk çağında üç kuruş mu? Hangisini istersin?

گفت دی نیم درم راضی‌ترم ** زانک امروز این و فردا صد درم

Sofi dedi ki: Bugünkü de vaat, yarınki de. Dün yarım kuruş verseydin bugün elimde olsaydı. Buna, bugünkü vereceğin bir kuruştan da daha ziyade sevinirdim, yarın vereceğin yüz kuruştan da.

سیلی نقد از عطاء نسیه به ** نک قفا پیشت کشیدم نقد ده

Peşin sille, veresiye keremden hayırlıdır. İşte kafam önünde, başımı eğiyorum, vur, tek peşin olsun!

خاصه آن سیلی که از دست توست ** که قفا و سیلیش مست توست

Hele sille, senden geldikten sonra hiç gam yemem. Baş da o elin sarhoşudur, sille de.

هین بیا ای جان جان و صد جهان ** خوش غنیمت دار نقد این زمان

Ey canımın canı, ey yüzlerce cihan değer dost, aklını başına devşir, bu peşin şeyi ganimet say.

در مدزد آن روی مه از شب روان ** سرمکش زین جوی ای آب روان 2720

Ay gibi yüzünü gece yolcularından gizleme. Ey akar su, bu arktan baş çekme.

تا لب جو خندد از آب معین ** لب لب جو سر برآرد یاسمین

Hep buradan da ak da ırmak kıyısı bu akar suyla gülsün, kenarlarında yaseminler boy atsın.

چون ببینی بر لب جو سبزه مست ** پس بدان از دور که آنجا آب هست

Uzaktan ırmak kıyısında sarhoş yeşillikler gördün mü bil ki orada su vardır.