صوفیی را گفت خواجه‌ی سیم‌پاش ** ای قدمهای ترا جانم فراش

Gümüş paralar veren bir ihsan sahibi, sofinin birine dedi ki: Ey ayaklarının altına canımı döşediğim zat.

یک درم خواهی تو امروز ای شهم ** یا که فردا چاشتگاهی سه درم 2715

Ey padişahım! Bugün sana bir kuruş mu vereyim, yoksa yarın kuşluk çağında üç kuruş mu? Hangisini istersin?

گفت دی نیم درم راضی‌ترم ** زانک امروز این و فردا صد درم

Sofi dedi ki: Bugünkü de vaat, yarınki de. Dün yarım kuruş verseydin bugün elimde olsaydı. Buna, bugünkü vereceğin bir kuruştan da daha ziyade sevinirdim, yarın vereceğin yüz kuruştan da.

سیلی نقد از عطاء نسیه به ** نک قفا پیشت کشیدم نقد ده

Peşin sille, veresiye keremden hayırlıdır. İşte kafam önünde, başımı eğiyorum, vur, tek peşin olsun!

خاصه آن سیلی که از دست توست ** که قفا و سیلیش مست توست

Hele sille, senden geldikten sonra hiç gam yemem. Baş da o elin sarhoşudur, sille de.

هین بیا ای جان جان و صد جهان ** خوش غنیمت دار نقد این زمان

Ey canımın canı, ey yüzlerce cihan değer dost, aklını başına devşir, bu peşin şeyi ganimet say.

در مدزد آن روی مه از شب روان ** سرمکش زین جوی ای آب روان 2720

Ay gibi yüzünü gece yolcularından gizleme. Ey akar su, bu arktan baş çekme.

تا لب جو خندد از آب معین ** لب لب جو سر برآرد یاسمین

Hep buradan da ak da ırmak kıyısı bu akar suyla gülsün, kenarlarında yaseminler boy atsın.

چون ببینی بر لب جو سبزه مست ** پس بدان از دور که آنجا آب هست

Uzaktan ırmak kıyısında sarhoş yeşillikler gördün mü bil ki orada su vardır.

گفت سیماهم وجوه کردگار ** که بود غماز باران سبزه‌زار

Tanrı “Gönüllerindeki yüzlerinden anlaşılır” dedi. Yeşillikte yağmuru suyu anlatır.