گفتیی خود خشک شد پاهای او ** یا بمرد آن جان صول‌افزای او

Sanki ayakları kurumuştu, yahut da o saldıran canı, bedeninden çıkmıştı dersin.

چونک کردندی سرش سوی یمن ** پیل نر صد اسپه گشتی گام‌زن

Fakat başını Yemen tarafına döndürdüler mi o erkek fil yüz at süratinde koşmaktaydı.

حس پیل از زخم غیب آگاه بود ** چون بود حس ولی با ورود

Filin duygusu, gayb zahmını anlamıştı. Bu böyle olunca artık kendisine Tanrı’dan ilham gelen velinin duygusu nasıl olur?

نه که یعقوب نبی آن پاک‌خو ** بهر یوسف با همه اخوان او 2750

O güzel huylu Yakup peygamber de, kardeşleri, Yusuf için

از پدر چون خواستندش دادران ** تا برندش سوی صحرا یک زمان

Babalarından izin alıp onu birazcık sahraya gezmeye götürmek istedikleri zaman bir şeyler sezinlemişti.

جمله گفتندش میندیش از ضرر ** یک دو روزش مهلتی ده ای پدر

Hepsi de ona, Yusuf’a bir zarar gelir diye düşünme. Bir iki günceğiz müsaade et baba.

که چرا ما را نمی داری امین ** یوسف خود را به سیران و ظعین

تا به هم در مرجها بازی کنیم ** ما درین دعوت امین و محسنیم

Yeşilliklerde beraber gezip tozalım. Biz, onu çağırıyoruz ama emniyet ve ihsan sahibi kişileriz dediler.

گفت این دانم که نقلش از برم ** می‌فروزد در دلم درد و سقم 2755

Yakup, şu kadar biliyorum ki onu benim yanımdan alıp götürmenizden gönlümde bir dert, bir elem peydahlanıyor.

این دلم هرگز نمی‌گوید دروغ ** که ز نور عرش دارد دل فروغ

Gönlüm, asla yalan söylemez. Çünkü o arş nurundan nurlanmıştır dedi.