زان بیابان عدم مشتاق شوق ** می‌رسند اندر شهادت جوق جوق

کاروان بر کاروان زین بادیه ** می‌رسد در هر مسا و غادیه

آید و گیرد وثاق ما گرو ** که رسیدم نوبت ما شد تو رو

چون پسر چشم خرد را بر گشاد ** زود بابا رخت بر گردون نهاد 2775

جاده‌ی شاهست آن زین سو روان ** وآن از آن سو صادران و واردان

نیک بنگر ما نشسته می‌رویم ** می‌نبینی قاصد جای نویم

بهر حالی می‌نگیری راس مال ** بلک از بهر غرض‌ها در مل

پس مسافر این بود ای ره‌پرست ** که مسیر و روش در مستقبلست

هم‌چنانک از پرده‌ی دل بی‌کلال ** دم به دم در می‌رسد خیل خیال 2780

گر نه تصویرات از یک مغرس‌اند ** در پی هم سوی دل چون می‌رسند