زان محمد شافع هر داغ بود ** که ز جز شه چشم او مازاغ بود

در شب دنیا که محجوبست شید ** ناظر حق بود و زو بودش امید

از الم نشرح دو چشمش سرمه یافت ** دید آنچ جبرئیل آن بر نتافت

مر یتیمی را که سرمه حق کشد ** گردد او در یتیم با رشد

نور او بر ذره‌ها غالب شود ** آن‌چنان مطلوب را طالب شود 2865

در نظر بودش مقامات العباد ** لاجرم نامش خدا شاهد نهاد

آلت شاهد زبان و چشم تیز ** که ز شب‌خیزش ندارد سر گریز

گر هزاران مدعی سر بر زند ** گوش قاضی جانب شاهد کند

قاضیان را در حکومت این فنست ** شاهد ایشان را دو چشم روشنست

گفت شاهد زان به جای دیده است ** کو بدیده‌ی بی‌غرض سر دیده است 2870