نام حق عدلست و شاهد آن اوست ** شاهد عدلست زین رو چشم دوست

Tanrı’nın adı “adalet sahibi” dir, şahit de onun adamıdır. Onun için sevgilinin gözü adalet sahibi bir şahittir.

منظر حق دل بود در دو سرا ** که نظر در شاهد آید شاه را

İki âlemde de Tanrı’nın baktığı yer, gönüldür. Padişah daima gönle bakar.

عشق حق و سر شاهدبازیش ** بود مایه‌ی جمله پرده‌سازیش

Tanrı’nın aşkı, onu şahidi “güzeli” sevmesi, bütün bu perdeleri düzüp koşmasına sebep oldu.

پس از آن لولاک گفت اندر لقا ** در شب معراج شاهدباز ما

Onun için bizim şahit (güzel) seven Tanrımız, Miraç gecesi, Peygamberle buluşunca “Sen olmasaydın gökleri yaratmazdım” dedi.

این قضا بر نیک و بد حاکم بود ** بر قضا شاهد نه حاکم می‌شود 2885

Bu kadı, iyiye de hüküm etmede, kötüye de. Fakat şahit, kadıya bile hüküm etmiyor mu?

شد اسیر آن قضا میر قضا ** شاد باش ای چشم‌تیز مرتضی

Hüküm sahibi, şahide esir oldu. Sevin ey Tanrı rızasını kazanan kişinin keskin gözü.

عارف از معروف بس درخواست کرد ** کای رقیب ما تو اندر گرم و سرد

Tanrıyı bilen, bilinen Tanrı’dan pek ziyade niyazda bulundu; ey sıcakta soğukta bizi gözleyen Tanrı dedi...

ای مشیر ما تو اندر خیر و شر ** از اشارتهات دل‌مان بی‌خبر

Sen hayırda da danıştığımız zatsın, şerde de. Fakat gönlümüz, senin remizlerinden, buyruklarından bihaberdir.

ای یرانا لانراه روز و شب ** چشم‌بند ما شده دید سبب

Biz seni görmeyiz, fakat sen gece gündüz bizi görürsün. Sebebi görmemiz bizim gözümüzü bağlar.

چشم من از چشم‌ها بگزیده شد ** تا که در شب آفتابم دیده شد 2890

Benim gözüm, gözler arasından seçildi de geceleyin güneşi gördü.