روی موسی بارقی انگیخته ** پیش رو او توبره آویخته

Musa’nın yüzü, öyle bir nur saçtı ki nihayet yüzüne bir nikap tutunmaya mecbur oldu.

نور رویش آن‌چنان بردی بصر ** که زمرد از دو دیده‌ی مار کر 3060

Yüzünün nuru âdeta hücum eden yılanın gözünü zümrüt nasıl alırsa gözleri öyle almaktaydı.

او ز حق در خواسته تا توبره ** گردد آن نور قوی را ساتره

Musa, o kuvvetli nuru örtmek üzere Tanrı’dan nikap istedi.

توبره گفت از گلیمت ساز هین ** کان لباس عارفی آمد امین

Tanrı da o nikabı, yürü, var, kiliminden yap. Çünkü o, emniyet sahibi bir ârifin elbisesidir.

کان کسا از نور صبری یافتست ** نور جان در تار و پودش تافتست

O elbise Tanrı nurundan bir sabra nail olmuştur, dokumasında can nuru vardır.

جز چنین خرقه نخواهد شد صوان ** نور ما را بر نتابد غیر آن

Böyle bir hırkadan başka bir şeyle korunamazsın. Nurumuza, ondan başka hiçbir şey tahammül edemez.

کوه قاف ار پیش آید بهرسد ** هم‌چو کوه طور نورش بر درد 3065

Kafdağı bile o nura mâni olmaya kalkışsa o nur, Kafdağı’nı da Tur gibi parçalar dedi.

از کمال قدرت ابدان رجال ** یافت اندر نور بی‌چون احتمال

Erlerin bedenlerine Tanrı kudretinin yüceliği öyle bir tahammül vermiştir ki neliksiz niteliksiz Tanrı nuruna dayanırlar.

آنچ طورش بر نتابد ذره‌ای ** قدرتش جا سازد از قاروره‌ای

Tur dağının zerresine tahammül etmediği nur, Tanrı kudretiyle bir sırçayı yer eder.

گشت مشکات و زجاجی جای نور ** که همی‌درد ز نور آن قاف و طور

Kandil duracak yer ve bir sırça kandil, Kafdağı ile Tur’u paramparça eden nura mekân olur.