وز هوا و عشق آن نور رشاد ** خود صفورا هر دو دیده باد داد

O doğru yolu gösteren nurun aşkıyla Safura, iki gözünü de yele verdi.

اولا بر بست یک چشم و بدید ** نور روی او و آن چشمش پرید

Önce bir gözünü kapatıp baktı, Musa’nın gözündeki nuru görünce o gözü uçtu, kör oldu.

بعد از آن صبرش نماند و آن دگر ** بر گشاد و کرد خرج آن قمر 3085

Ondan sonra sabrı kalmadı, o gözünü de açıp baktı, öbür gözünü de o ayın uğruna harcadı.

هم‌چنان مرد مجاهد نان دهد ** چون برو زد نور طاعت جان دهد

Savaş eri de önce yoksulara ekmek verir. Fakat ibadet nuru ona vurdu mu canını bağışlar.

پس زنی گفتش ز چشم عبهری ** که ز دستت رفت حسرت می‌خوری

Bir kadın Safura’ya, “O nergis gibi gözlerin elden gitti, acıklanıyor musun?” diye sordu.

گفت حسرت می‌خورم که صد هزار ** دیده بودی تا همی‌کردم نثار

Safura dedi ki: Yüz binlerce gözüm olsaydı da hepsini feda etseydim. Fakat ne fayda, yok ki! Buna acıklanıyorum.

روزن چشمم ز مه ویران شدست ** لیک مه چون گنج در ویران نشست

Göz pencerem, ayın nuru ile yıkıldı ama ay, define gibi bu yıkık yeri yurt edindi.

کی گذارد گنج کین ویرانه‌ام ** یاد آرد از رواق و خانه‌ام 3090

Define, artık bu yıkık yurdu, ev mi, dam mı, düşünmeye vakit bırakır mı?

نور روی یوسفی وقت عبور ** می‌فتادی در شباک هر قصور

Yusuf sokaktan geçerken yüzünün nuru her evin kafesinden içeri vururdu.

پس بگفتندی درون خانه در ** یوسفست این سو به سیران و گذر

Evdekiler, Yusuf bir yere gidiyor yine derlerdi.