پس زنی گفتش ز چشم عبهری ** که ز دستت رفت حسرت می‌خوری

Bir kadın Safura’ya, “O nergis gibi gözlerin elden gitti, acıklanıyor musun?” diye sordu.

گفت حسرت می‌خورم که صد هزار ** دیده بودی تا همی‌کردم نثار

Safura dedi ki: Yüz binlerce gözüm olsaydı da hepsini feda etseydim. Fakat ne fayda, yok ki! Buna acıklanıyorum.

روزن چشمم ز مه ویران شدست ** لیک مه چون گنج در ویران نشست

Göz pencerem, ayın nuru ile yıkıldı ama ay, define gibi bu yıkık yeri yurt edindi.

کی گذارد گنج کین ویرانه‌ام ** یاد آرد از رواق و خانه‌ام 3090

Define, artık bu yıkık yurdu, ev mi, dam mı, düşünmeye vakit bırakır mı?

نور روی یوسفی وقت عبور ** می‌فتادی در شباک هر قصور

Yusuf sokaktan geçerken yüzünün nuru her evin kafesinden içeri vururdu.

پس بگفتندی درون خانه در ** یوسفست این سو به سیران و گذر

Evdekiler, Yusuf bir yere gidiyor yine derlerdi.

زانک بر دیوار دیدندی شعاع ** فهم کردندی پس اصحاب بقاع

Köşede bucakta oturanlarda duvarda bir nur gördüler mi Yusuf’un geçtiğini anlarlardı.

خانه‌ای را کش دریچه‌ست آن طرف ** دارد از سیران آن یوسف شرف

O tarafa penceresi bulunan ev, Yusuf’un geçişişinden ululanır, şeref bulurdu.

هین دریچه سوی یوسف باز کن ** وز شکافش فرجه‌ای آغاز کن 3095

Hadi Yusuf’un geçeceği tarafa bir pencere aç da oraya otur, seyrine bak!

عشق‌ورزی آن دریچه کردنست ** کز جمال دوست سینه روشنست

Âşık olmak, o yana bir pencere açmaktır. Çünkü gönül, dostun cemali ile aydınlanır.