گوسفندی از کلیم الله گریخت ** پای موسی آبله شد نعل ریخت

Tanrı Kelim’i çobanlık ederken sürüden bir koyun kaçmıştı. Musa peşine düştü koşmaya başladı çarıklarını çıkardı ayaklarının altı şişti kabardı.

در پی او تا به شب در جست و جو ** وان رمه غایب شده از چشم او

Akşama kadar onu aradı. Koyun da gözünden kayboldu.

گوسفند از ماندگی شد سست و ماند ** پس کلیم الله گرد از وی فشاند

Fakat nihayet koyun yorulup kaldı, Tanrı Kelim’i de onu yakaladı.

کف همی‌مالید بر پشت و سرش ** می‌نواخت از مهر هم‌چون مادرش

Merhametle arkasını, başını okşamaya anası gibi onu sevmeye koyuldu.

نیم ذره طیرگی و خشم نی ** غیر مهر و رحم و آب چشم نی 3285

Bir parçacık bile öfkelenmedi, kızmadı. Yalnız sevdi, acıdı, gözünden yaşlar döküldü.

گفت گیرم بر منت رحمی نبود ** طبع تو بر خود چرا استم نمود

Dedi ki: Tutalım bana acımadın kendi kendine neden zulmettin?

با ملایک گفت یزدان آن زمان ** که نبوت را نمی‌زیبد فلان

Tanrı, o anda meleklere dedi ki. Peygamberliğe Musa yaraşır.

مصطفی فرمود خود که هر نبی ** کرد چوپانیش برنا یا صبی

Mustafa buyurmuştur ki: Her peygamber, gençliğinde yahut çocukluğunda mutlaka çobanlık etmiştir.

بی‌شبانی کردن و آن امتحان ** حق ندادش پیشوایی جهان

Çobanlık etmeden o sınavı geçirmeden Tanrı, ona âlem başbuğluğunu vermez.

گفت سایل هم تو نیز ای پهلوان ** گفت من هم بوده‌ام دهری شبان 3290

Birisi sen de ettin mi? Diye sordu. Dedi ki: Ben de bir müddet çobanlık ettim.