تو کجایی تا که خندان چون چمن ** گویی بستان آن و ده چندان ز من

تو کجایی تا که خندان چون چمن ** گویی بستان آن و ده چندان ز من 3300

Neredesin ki yeşillik gibi gülesin de onu da al. Onun on mislini de al diyesin.

تو کجایی تا مرا خندان کنی ** لطف و احسان چون خداوندان کنی

Neredesin ki beni güldüresin, efendiler gibi lütufta bulunasın, ihsan edesin.

تو کجایی تا بری در مخزنم ** تا کنی از وام و فاقه آمنم

Neredesin ki beni hazinene götüresin da borçtan da emin edesin, yoksulluktan da.

من همی‌گویم بس و تو مفضلم ** گفته کین هم گیر از بهر دلم

Ben yeter dedikçe, sen ihsanını fazlalaştırasın da bunu da hatırım için al diyesin.

چون همی‌گنجد جهانی زیر طین ** چون بگنجد آسمانی در زمین

Bir alem nasıl olurda toprak altına sığar? Bir gökyüzü nasıl olur da yere girer?

حاش لله تو برونی زین جهان ** هم به وقت زندگی هم این زمان 3305

Haşa Tanrı hakkı için sen, diriyken de bu alemden dışarıda değilsin, şimdi de.

در هوای غیب مرغی می‌پرد ** سایه‌ی او بر زمینی می‌زند

Gayb havasında bir kuş uçar ama gölgesi yere vurur.

جسم سایه‌ی سایه‌ی سایه‌ی دلست ** جسم کی اندر خور پایه‌ی دلست

Beden, gönlün gölgesinin,gölgesinin gölgesidir. Nereden beden gönül mertebesine erişecek?

مرد خفته روح او چون آفتاب ** در فلک تابان و تن در جامه خواب

Adam uyur, ruhu, güneş gibi gökyüzünde parlar. Bedense yorgan altındadır.

جان نهان اندر خلا هم‌چون سجاف ** تن تقلب می‌کند زیر لحاف

Can, boşluklarda astar gibi gizlidir, bedense yorganın altında döner durur.