تا بماند دو قضیه سر و راز ** هم نگردد مثنوی چندین دراز

Hem o iki şey sır olarak kalsın, hem de Mesnevi o kadar uzamasın artık.

برجهید از خواب انگشتک‌زنان ** گه غزل‌گویان و گه نوحه‌کنان

Kethüda sıçrayıp ellerini çırparak uyandı. Gâh gazel okumaktaydı, gâh bağırıp ağlamakta.

گفت مهمان در چه سوداهاستی ** پای‌مردا مست و خوش بر خاستی

Konuk, ne sevdalardasın dedi. Ey kethuda, sarhoş ve güzel bir halde kalktın.

تا چه دیدی خواب دوش ای بوالعلا ** که نمی‌گنجی تو در شهر و فلا 3560

Gece rüyada ne gördün ey ulu er? Ne gördün de böyle şehre de sığamıyorsun, ovaya da.

خواب دیده پیل تو هندوستان ** که رمیدستی ز حلقه‌ی دوستان

Filin rüyada Hindistan’ı mı gördü de böyle dostların halkasından kaçtın?

گفت سوداناک خوابی دیده‌ام ** در دل خود آفتابی دیده‌ام

Kethuda, güzel bir rüya gördüm dedi. Gönlüme doğmuş bir güneş gördüm.

خواب دیدم خواجه‌ی بیدار را ** آن سپرده جان پی دیدار را

O uyanık muhtesibi, o sevgiliye ulaşmak için can vereni gördüm.

خواب دیدم خواجه‌ی معطی المنی ** واحد کالالف ان امر عنی

İstekleri veren, bir iş için çağrılınca bin kişiye bedel olan efendiyi gördüm.

مست و بی‌خود این چنین بر می‌شمرد ** تا که مستی عقل و هوشش را ببرد 3565

Sarhoş ve kendisinden geçmiş bir halde böyle sayıp dökerken nihayet sarhoşluk, aklını, fikrini aldı.

در میان خانه افتاد او دراز ** خلق انبه گرد او آمد فراز

Evin ortasına upuzun düştü. Halk, başına üşüştü.