تا مدد گیرد ازو هر صورتی ** از کمال و از جمال و قدرتی

Her suret ondan yardım görür. Bu suretle onun yüceliğinden güzelliğinden kudretinden var olur.

باز بی‌صورت چو پنهان کرد رو ** آمدند از بهر کد در رنگ و بو 3745

Derken yine suretsiz varlık, yüzünü gizler. Suretler ihtiyaçlarından renk ve koku aleminde dilenciliğe başlarlar.

صورتی از صورت دیگر کمال ** گر بجوید باشد آن عین ضلال

Bu suret başka bir suretten yücelik dilerse bu, yol azıtmanın, sapıklığın ta kendisidir.

پس چه عرضه می‌کنی ای بی‌گهر ** احتیاج خود به محتاجی دگر

A cevhersiz şu halde neden ihtiyacını başka bir ihtiyaç sahibine arz edersin.

چون صور بنده‌ست بر یزدان مگو ** ظن مبر صورت به تشبیهش مجو

Mademki suretler kuldur, Tanrı’ya suret deme. Onu suret sanma, onu bir şeye benzetmeye kalkışma.

در تضرع جوی و در افنای خویش ** کز تفکر جز صور ناید به پیش

Yalvar yakar kendini yok etmeye savaş. Çünkü düşünceden suretlerden başka bir şey meydana gelmez.

ور ز غیر صورتت نبود فره ** صورتی کان بی‌تو زاید در تو به 3750

Başka bir suretle gelişmiyor, semirmiyorsan sende, sen yokken doğan suret elbette daha iyidir.

صورت شهری که آنجا می‌روی ** ذوق بی‌صورت کشیدت ای روی

Bir şehre gider, o şehrin suretine ulaşırsın. A yolcu, seni oraya çeken suretsizliktir.

پس به معنی می‌روی تا لامکان ** که خوشی غیر مکانست و زمان

Mana bakımından, hatta mekansızlık alemine kadar da gidersin. Çünkü zevk ve hoşluk, mekan ve zaman aleminden gayrı bir alemdir.

صورت یاری که سوی او شوی ** از برای مونسی‌اش می‌روی

Bir sevgilinin suretine gidersin, onunla eş olmaya, arkadaşlık etmeye can atarsın.