چون صور بنده‌ست بر یزدان مگو ** ظن مبر صورت به تشبیهش مجو

Mademki suretler kuldur, Tanrı’ya suret deme. Onu suret sanma, onu bir şeye benzetmeye kalkışma.

در تضرع جوی و در افنای خویش ** کز تفکر جز صور ناید به پیش

Yalvar yakar kendini yok etmeye savaş. Çünkü düşünceden suretlerden başka bir şey meydana gelmez.

ور ز غیر صورتت نبود فره ** صورتی کان بی‌تو زاید در تو به 3750

Başka bir suretle gelişmiyor, semirmiyorsan sende, sen yokken doğan suret elbette daha iyidir.

صورت شهری که آنجا می‌روی ** ذوق بی‌صورت کشیدت ای روی

Bir şehre gider, o şehrin suretine ulaşırsın. A yolcu, seni oraya çeken suretsizliktir.

پس به معنی می‌روی تا لامکان ** که خوشی غیر مکانست و زمان

Mana bakımından, hatta mekansızlık alemine kadar da gidersin. Çünkü zevk ve hoşluk, mekan ve zaman aleminden gayrı bir alemdir.

صورت یاری که سوی او شوی ** از برای مونسی‌اش می‌روی

Bir sevgilinin suretine gidersin, onunla eş olmaya, arkadaşlık etmeye can atarsın.

پس بمعنی سوی بی‌صورت شدی ** گرچه زان مقصود غافل آمدی

Maksattan gafilsin ama mana bakımından suretsizliğe gittin yine.

پس حقیقت حق بود معبود کل ** کز پی ذوقست سیران سبل 3755

Şu halde hakikatte herkesin taptığı Hak’tır. Çünkü yollara gidenler zevk için giderler suretsizliğe doğru yürürler.

لیک بعضی رو سوی دم کرده‌اند ** گرچه سر اصلست سر گم کرده‌اند

Ama bazıları yüzlerini kuyruğa tutmuşlardır. Baş, asıldır ama başı kaybetmişlerdir onlar.

لیک آن سر پیش این ضالان گم ** می‌دهد داد سری از راه دم

Baş, bu sapıklar tarafından kaybedilmiştir. Fakat baş, kuyruk yolundan başlık eder.