کاروانی دید از دور آن ملک ** گفت امیری را برو ای متفک

رو بپرس آن کاروان را بر رصد ** کز کدامین شهر اندر می‌رسد

رفت و پرسید و بیامد که ز ری ** گفت عزمش تا کجا درماند وی 390

دیگری را گفت رو ای بوالعلا ** باز پرس از کاروان که تا کجا

رفت و آمد گفت تا سوی یمن ** گفت رختش چیست هان ای موتمن

ماند حیران گفت با میری دگر ** که برو وا پرس رخت آن نفر

باز آمد گفت از هر جنس هست ** اغلب آن کاسه‌های رازیست

گفت کی بیرون شدند از شهر ری ** ماند حیران آن امیر سست پی 395

هم‌چنین تا سی امیر و بیشتر ** سست‌رای و ناقص اندر کر و فر

گفت امیران را که من روزی جدا ** امتحان کردم ایاز خویش را