چونک با حق متصل گردید جان ** ذکر آن اینست و ذکر اینست آن

چونک با حق متصل گردید جان ** ذکر آن اینست و ذکر اینست آن 4040

Bir can, Hakk’a ulaştı mı onun zikri, bunun zikridir; bunun zikri onun zikri.

خالی از خود بود و پر از عشق دوست ** پس ز کوزه آن تلابد که دروست

Böyle can kendinden boşalır, sevgilisinin aşkıyla dolar. Testide ne varsa dışına o sızar.

خنده بوی زعفران وصل داد ** گریه بوهای پیاز آن بعاد

Gülme, vuslat safranının kokusunu verir, ağlama, uzaklık soğanının kokusunu.

هر یکی را هست در دل صد مراد ** این نباشد مذهب عشق و وداد

Halbuki bunların her birinin gönlünde yüzlerce murat var. Bu, aşk ve sevgi mezhebi değildir.

یار آمد عشق را روز آفتاب ** آفتاب آن روی را هم‌چون نقاب

Gündüze nasıl güneş lazımsa aşka da sevgili lazım. Güneş o yüze nikap gibidir.

آنک نشناسد نقاب از روی یار ** عابد الشمس است دست از وی بدار 4045

Nikapla sevgilinin yüzünü fark edemeyen, güneşe tapar. Ondan el çek.

روز او و روزی عاشق هم او ** دل همو دلسوزی عاشق هم او

Aşıkın günü de odur, rızkı da. Aşıkın gönlü de odur, gönlünün yanışı da.

ماهیان را نقد شد از عین آب ** نان و آب و جامه و دارو و خواب

Balıklara ekmek de sudur, su da. Elbise de sudur, ilaç da, uyku da.

هم‌چو طفلست او ز پستان شیرگیر ** او نداند در دو عالم غیر شیر

Aşık, çocuğa benzer. Memeden süt emer durur. O iki alemde de sütten başka bir şey bilmez.

طفل داند هم نداند شیر را ** راه نبود این طرف تدبیر را

Fakat şu da var ki çocuk, sütü hem bilir, hem bilmez. Bu tarafta tedbirin yeri yoktur.