English    Türkçe    فارسی   

6
437-446

  • خویشتن پیچیده در برگ و گیاه  ** تا در افتد صید بیچاره ز راه 
  • Biçare avı yakalamak için kendisine yaprakları ,otları sarmıştı.

  • مرغک آمد سوی او از ناشناخت  ** پس طوافی کرد و پیش مرد تاخت 
  • Bir kuşcağız onu tanımayıp geldi, adamın etrafında dönüp dolaştı.

  • گفت او را کیستی تو سبزپوش  ** در بیابان در میان این وحوش 
  • Sen kimsin ki dedi, böyle yeşiller giyinmişsin, bu vahşi hayvanlar içinde ovada oturup duruyorsun.

  • گفت مرد زاهدم من منقطع  ** با گیاهی گشتم اینجا مقتنع  440
  • Adam, bir zâhidim dedi, dünyadan elimi ayağımı çektim, burada otlarla kanaat edip gidiyorum.

  • زهد و تقوی را گزیدم دین و کیش  ** زانک می‌دیدم اجل را پیش خویش 
  • Zahitliği kendime yol yordam yaptım. Çünkü ecelimi önümde görmekteyim.

  • مرگ همسایه مرا واعظ شده  ** کسب و دکان مرا برهم زده 
  • Komşumun ölümü, bana, vaiz edici yeter. Bu öğüt, benim kazancımı, dükkânımı yıktı mahvetti.

  • چون به آخر فرد خواهم ماندن  ** خو نباید کرد با هر مرد و زن 
  • Sonunda mademki yapayalnız kalacağım, her kadınla, her erkekle düşüp kalkmaya alışmamak lâzım.

  • رو بخواهم کرد آخر در لحد  ** آن به آید که کنم خو با احد 
  • Mademki sonunda mezara yüz tutacağım, tek Allah’ya alışmam daha iyi.

  • چو زنخ را بست خواهند ای صنم  ** آن به آید که زنخ کمتر زنم  445
  • Güzelim, sonunda değil mi ki çenemiz bağlanacak, çenemi az oynatmam daha doğru.

  • ای بزربفت و کمر آموخته  ** آخرستت جامه‌ی نادوخته 
  • Ey altın sırmalı esvaplar giymeye, altın kemerler takınmaya alışmış adam, nihayet sana da bir dikilmemiş elbisedir giydirilecek.