من به صحرا خلوتی بگزیده‌ام ** خلق را من دزد جامه دیده‌ام

Hâsılı ben de ovada kendime halvet bir yer seçtim, halkı elbise hırsızı gördüm.

نیم عمر از آرزوی دلستان ** نیم عمر از غصه‌های دشمنان 460

Ömrün yarısı, sevgili isteğiyle geçti, yarısı düşmanların derdiyle.

جبه را برد آن کله را این ببرد ** غرق بازی گشته ما چون طفل خرد

O, cüppeyi aldı götürdü, bu, külâhı. Biz de küçücük çocuklar gibi oyuna daldık;

نک شبانگاه اجل نزدیک شد ** خل هذا اللعب به سبک لاتعد

Derken ecel gecesi yaklaştı. Artık bırak şu oyunu, yeter dönme oyuna gayrı.

هین سوار توبه شود در دزد رس ** جامه‌ها از دزد بستان باز پس

Tövbe atına binde hırsıza yetiş, hırsızdan elbiselerini al, geri dön.

مرکب توبه عجاب مرکبست ** بر فلک تازد به یک لحظه ز پست

Tövbe atı acayip bir attır. Bir anda şu aşağılık âlemden ta göğün üstüne kadar sıçrayıp çıkar.

لیک مرکب را نگه می‌دار از آن ** کو بدزدید آن قبایت را نهان 465

Fakat atını da hırsızdan gözet ha. Biliyorsun ya, o, gizlice elbiseni de çaldı.

تا ندزدد مرکبت را نیز هم ** پاس دار این مرکبت را دم به دم

Aman şu atımı gözet de hırsız çalmasın.

حکایت آن شخص کی دزدان قوج او را بدزدیدند و بر آن قناعت نکرد به حیله جامه‌هاش را هم دزدیدند

Hırsızlar,birisinin koçunu çaldılar.Onunla kanaat etmediler de elbisesini çaldılar.

آن یکی قج داشت از پس می‌کشید ** دزد قج را برد حبلش را برید

Birisinin bir koçu vardı. Boynuna bir ip bağlamış, ardından çekip götürüyordu. Bir hırsız geldi, ipini kesip koçu götürdü.

چونک آگه شد دوان شد چپ و راست ** تا بیابد کان قج برده کجاست

Adam haberdar olunca, koçu nereye götürdü diye sağa sola koşmaya başladı.