عرصه و دیوار و کوه سنگ‌بافت ** پیش او چون نار خندان می‌شکافت

عرصه و دیوار و کوه سنگ‌بافت ** پیش او چون نار خندان می‌شکافت 4640

Ören, duvar, dağdaki madenler.... Her şey, onun önünde nar gibi yanlıyordu.

ذره ذره پیش او هم‌چون قباب ** دم به دم می‌کرد صدگون فتح باب

Her şey, anbean ona karşı zerre zerre yarılmada, kubbeler gibi yarılıp ona yüzlerce kapı açılmadaydı.

باب گه روزن شدی گاه شعاع ** خاک گه گندم شدی و گاه صاع

Kapı, gah pencere haline gelmede, gah nur halini almadaydı. Toprak, gah buğday oluyordu, gâh kile.

در نظرها چرخ بس کهنه و قدید ** پیش چشمش هر دمی خلق جدید

Gözlere pek köhne, pek kuru bir halde görünen gök; onun gözü önünde her an yeni bir surette yarılmadaydı.

روح زیبا چونک وا رست از جسد ** از قضا بی شک چنین چشمش رسد

Güzelim ruh, kalıptan kurtulunca insana takdir, böyle bir göz verir elbet.

صد هزاران غیب پیشش شد پدید ** آنچ چشم محرمان بیند بدید 4645

Gayb âlemine ait yüz binlerce şey, gözünün önünde aşikâr oldu. Mahremlerin gözü neleri görüyorsa onun gözü de gördü.

آنچ او اندر کتب بر خوانده بود ** چشم را در صورت آن بر گشود

Kitaplarda okumuş olduğu şeyler, suretlere bürünüp gözüne görünmeye başladı.

از غبار مرکب آن شاه نر ** یافت او کحل عزیزی در بصر

O er, padişahın atının tozundan gözüne kadri yüce bir sürme çekmişti.

برچنین گلزار دامن می‌کشید ** جزو جزوش نعره زن هل من مزید

Böyle bir gül bahçesinde eteğini sürmede, her cüzü, daha yok mu diye naralar atmadaydı.

گلشنی کز بقل روید یک دمست ** گلشنی کز عقل روید خرمست

Yeşilliklerden, çiçeklerden meydana gelen bahçe bir an içindir. Fakat akıldan meydana gelen gül bahçesi, daimî olarak yeşildir, güzeldir, hoştur.