کوه را گفتار کی باشد ز خود ** عکس غیرست آن صدا ای معتمد

کوه را گفتار کی باشد ز خود ** عکس غیرست آن صدا ای معتمد 4660

گفت تو زان سان که عکس دیگریست ** جمله احوالت به جز هم عکس نیست

خشم و ذوقت هر دو عکس دیگران ** شادی قواده و خشم عوان

آن عوان را آن ضعیف آخر چه کرد ** که دهد او را به کینه زجر و درد

تا بکی عکس خیال لامعه ** جهد کن تا گرددت این واقعه

تا که گفتارت ز حال تو بود ** سیر تو با پر و بال تو بود 4665

صید گیرد تیر هم با پر غیر ** لاجرم بی‌بهره است از لحم طیر

باز صید آرد به خود از کوهسار ** لاجرم شاهش خوراند کبک و سار

منطقی کز وحی نبود از هواست ** هم‌چو خاکی در هوا و در هباست

گر نماید خواجه را این دم غلط ** ز اول والنجم بر خوان چند خط