باد را بشکن که بس فتنه‌ست باد ** پیش از آن کت بشکند او هم‌چو عاد

Yel, seni Ad gibi kırıp geçirmeden sen, onu yatıştır. Yel, pek yaman bir sınamadır çünkü.

هود دادی پند که ای پر کبر خیل ** بر کند از دستتان این باد ذیل 4680

Hûd. onlara öğüt verdi. Dedi ki: Ey kibirli kavim, hu yel, yapıştığınız şeyi elinizden alır.

لشکر حق است باد و از نفاق ** چند روزی با شما کرد اعتناق

Yel, Tanrı askeridir. Yalnız nifak yüzünden birkaç gün sizinle uzlaştı, hoş geçindi.

او به سر با خالق خود راستست ** چون اجل آید بر آرد باد دست

O, iç yüzden yaratıcısiyle uzlaşmıştır, onun sözünden çıkmaz. Ecel gibi gelir, size el atar.

باد را اندر دهن بین ره‌گذر ** هر نفس آیان روان در کر و فر

Bak, nasıl ağıza girmede. Her solukta azametli bir surette girip çıkmada.

حلق و دندان‌ها ازو آمن بود ** حق چو فرماید به دندان در فتد

Boğaz da ondan emin, dişler de. Fakat Tanrı, dişin içine gir demedi miydi?

کوه گردد ذره‌ای باد و ثقیل ** درد دندان داردش زار و علیل 4685

Bir zerrecik yel, dağ kesilir, dağ kadar ağırlaşır. Diş ağırısı, insanı hasta ve perişan bir hale sokar, ağlatıp inletmeye başlar.

این همان بادست که امن می‌گذشت ** بود جان کشت و گشت او مرگ کشت

Bu, emin bir surette geçip giden aynı yeldir. Ekinin caniydi, ölümü oldu işte.

دست آن کس که بکردت دست‌بوس ** وقت خشم آن دست می‌گردد دبوس

Bir adamın elini öpersin. Fakat kızdı mı o öptüğün el, bir topuz kesilir.

یا رب و یا رب بر آرد او ز جان ** که ببر این باد را ای مستعان

Hâsılı, yelin kötülüğünü gören yarabbi, yarabbi; ey yardımı dilenen Tanrı, sen bu yeli defet; sen bu diş ağrısını dindir demeye koyulur.