گر بیان نطق کاذب نیز هست ** لیک بوی از صدق و کذبش مخبرست

Hattâ söz, yalan bile olsa sözdeki koku, onun doğru, yahut yalan olduğunu haber verir.

آن نسیمی که بیایدت از چمن ** هست پیدا از سموم گولخن

Çayırlıktan, çimenlikten gelen yel, külhandan esip gelen yelden farkedilir.

بوی صدق و بوی کذب گول‌گیر ** هست پیدا در نفس چون مشک و سیر

Doğru sözle ahmağı aldatan yalan misk ve sarımsak kokusu gibi nefesten anlaşılır.

گر ندانی یار را از ده‌دله ** از مشام فاسد خود کن گله 4895

İkilikli ve münafık dostunu, münafıklığından anlamıyorsan ondan gelen pis kokudan anla.

بانگ حیزان و شجاعان دلیر ** هست پیدا چون فن روباه و شیر

Puştların nârasiyle babayiğit erlerin narası, tilkiyle aslanın sesi gibi farkedilir.

یا زبان هم‌چون سر دیگست راست ** چون بجنبد تو بدانی چه اباست

Yahut da dil, tenceresinin kapağına benzer. Oynadı, açıldı mı içinde ne yemek var, anlarsın.

از بخار آن بداند تیزهش ** دیگ شیرینی ز سکباج ترش

Aklı keskin adam, tencerede tatlı yemek mi var, sirkeli ve ekşi aş mı? Dumanından anlar.

دست بر دیگ نوی چون زد فتی ** وقت بخریدن بدید اشکسته را

Biri, yeni bir çömlek almak istese alırken çömleğe elini vurdu mu kırıksa derhal anlar, kırığını görür.

گفت دانم مرد را در حین ز پوز ** ور نگوید دانمش اندر سه روز 4900

Çocukların biri dedi ki: Ben adamı, sözünden derhal anlarım. Söz söylemezse üç gün içinde yine ne haldedir, nasıl adamdır? Anlar, bilirim.

وآن دگر گفت ار بگوید دانمش ** ور نگوید در سخن پیچانمش

Öbürü, söylerse anlarım, söylemezse onu söz söylemeye mecbur eder, sıkıştırırın, dedi.