می‌رود چون زندگان بر خاکدان ** مرده و جانش شده بر آسمان
Diriler gibi şu toprak üstünde ölü olarak yürüyen, canı göklere yücelmiş,
جانش را این دم به بالا مسکنیست ** گر بمیرد روح او را نقل نیست
Yüceleri yurt edinmiş birisini görmek dilersen...
زانک پیش از مرگ او کردست نقل ** این بمردن فهم آید نه به عقل 745
Ölümden önce bu âlemden göçmüş, akılla değil de ancak sen de ölürsen anlayacağın bir hale gelmiş...
نقل باشد نه چو نقل جان عام ** هم‌چو نقلی از مقامی تا مقام
Canı, halkın canı gibi göçmemiş, bir duraktan bir durağa göçe göçe ta son durağa varmış,
هرکه خواهد که ببیند بر زمین ** مرده‌ای را می‌رود ظاهر چنین
Birisini, yeryüzünde bu sıfatlara bürünmüş gezip duran bir ölüyü görmek istersen...
مر ابوبکر تقی را گو ببین ** شد ز صدیقی امیرالمحشرین
Tertemiz Ebu Bekir’i gör ki o, doğruluğu yüzünden mahşere varmış, haşrolmuş kişilerin ulusudur.
اندرین نشات نگر صدیق را ** تا به حشر افزون کنی تصدیق را
Bu âlemde EbuBekris Sıddıyk’a bak da haşri daha iyi tasdik et.
پس محمد صد قیامت بود نقد ** زانک حل شد در فنای حل و عقد 750
Muhammed’de elde bulunan, görünüp duran yüzlerce kıyametti. Çünkü o, her hakikati,her sırrı çözüp bağlama yokluğunda hâl olmuş, hakiki varlığa ulaşmıştı.
زاده‌ی ثانیست احمد در جهان ** صد قیامت بود او اندر عیان
Ahmet bu dünyaya ikinci defa doğmuştu. O, apaçık yüzlerce kıyametti.
زو قیامت را همی‌پرسیده‌اند ** ای قیامت تا قیامت راه چند
Ondan kıyameti sorup dururlar ve “Ey kıyamet, kıyamete ne kadar zaman var” derlerdi.