گفتشان و نفسشان و نقششان ** جمله جان مطلق آمد بی‌‌نشان‌‌

جان دشمن دارشان جسم است صرف ** چون زیاد از نرد او اسم است صرف‌‌

آن به خاک اندر شد و کل خاک شد ** وین نمک اندر شد و کل پاک شد

آن نمک کز وی محمد املح است ** ز آن حدیث با نمک او افصح است‌‌

این نمک باقی است از میراث او ** با تواند آن وارثان او بجو 2005

پیش تو شسته ترا خود پیش کو ** پیش هستت جان پیش اندیش کو

گر تو خود را پیش و پس داری گمان ** بسته‌‌ی جسمی و محرومی ز جان‌‌

زیر و بالا پیش و پس وصف تن است ** بی‌‌جهت آن ذات جان روشن است‌‌

بر گشا از نور پاک شه نظر ** تا نپنداری تو چون کوته نظر

که همینی در غم و شادی و بس ** ای عدم کو مر عدم را پیش و پس‌‌ 2010

روز باران است می‌‌رو تا به شب ** نی از این باران از آن باران رب‌‌

قصه‌‌ی سؤال کردن عایشه از مصطفی علیه السلام که امروز باران بارید چون تو سوی گورستان رفتی جامه‌‌های تو چون تر نیست‌‌

مصطفی روزی به گورستان برفت ** با جنازه‌‌ی مردی از یاران برفت‌‌

خاک را در گور او آگنده کرد ** زیر خاک آن دانه‌‌اش را زنده کرد

این درختانند همچون خاکیان ** دستها بر کرده‌‌اند از خاکدان‌‌

سوی خلقان صد اشارت می‌‌کنند ** و آن که گوش استش عبارت می‌‌کنند 2015

با زبان سبز و با دست دراز ** از ضمیر خاک می‌‌گویند راز

همچو بطان سر فرو برده به آب ** گشته طاوسان و بوده چون غراب‌‌

در زمستانشان اگر محبوس کرد ** آن غرابان را خدا طاوس کرد

در زمستانشان اگر چه داد مرگ ** زنده‌‌شان کرد از بهار و داد برگ‌‌

منکران گویند خود هست این قدیم ** این چرا بندیم بر رب کریم‌‌ 2020

کوری ایشان درون دوستان ** حق برویانید باغ و بوستان‌‌

هر گلی کاندر درون بویا بود ** آن گل از اسرار کل گویا بود

بوی ایشان رغم انف منکران ** گرد عالم می‌‌رود پرده دران‌‌

منکران همچون جعل ز آن بوی گل ** یا چو نازک مغز در بانگ دهل‌‌

خویشتن مشغول می‌‌سازند و غرق ** چشم می‌‌دزدند زین لمعان برق‌‌ 2025

چشم می‌‌دزدند و آن جا چشم نی ** چشم آن باشد که بیند مأمنی‌‌

چون ز گورستان پیمبر باز گشت ** سوی صدیقه شد و هم راز گشت‌‌

چشم صدیقه چو بر رویش فتاد ** پیش آمد دست بر وی می‌‌نهاد

بر عمامه و روی او و موی او ** بر گریبان و بر و بازوی او

گفت پیغمبر چه می‌‌جویی شتاب ** گفت باران آمد امروز از سحاب‌‌ 2030

جامه‌‌هایت می‌‌بجویم از طلب ** تر نمی‌‌بینم ز باران ای عجب‌‌

گفت چه بر سر فگندی از ازار ** گفت کردم آن ردای تو خمار

گفت بهر آن نمود ای پاک جیب ** چشم پاکت را خدا باران غیب‌‌

نیست آن باران از این ابر شما ** هست ابری دیگر و دیگر سما

تفسیر بیت حکیم: "آسمانهاست در ولایت جان کارفرمای آسمان جهان در ره روح پست و بالاهاست کوههای بلند و دریاهاست‌‌"

غیب را ابری و آبی دیگر است ** آسمان و آفتابی دیگر است‌‌ 2035

ناید آن الا که بر خاصان پدید ** باقیان فی لبس من خلق جدید

هست باران از پی پروردگی ** هست باران از پی پژمردگی‌‌

نفع باران بهاران بو العجب ** باغ را باران پاییزی چو تب‌‌

آن بهاری ناز پروردش کند ** وین خزانی ناخوش و زردش کند

همچنین سرما و باد و آفتاب ** بر تفاوت دان و سر رشته بیاب‌‌ 2040

همچنین در غیب انواع است این ** در زیان و سود و در ربح و غبین‌‌

این دم ابدال باشد ز آن بهار ** در دل و جان روید از وی سبزه‌‌زار

فعل باران بهاری با درخت ** آید از انفاسشان در نیک بخت‌‌

گر درخت خشک باشد در مکان ** عیب آن از باد جان افزا مدان‌‌

باد کار خویش کرد و بروزید ** آن که جانی داشت بر جانش گزید 2045

در معنی این حدیث که اغتنموا برد الربیع الی آخره‌‌

گفت پیغمبر ز سرمای بهار ** تن مپوشانید یاران زینهار

ز آن که با جان شما آن می‌‌کند ** کان بهاران با درختان می‌‌کند

لیک بگریزید از سرد خزان ** کان کند کاو کرد با باغ و رزان‌‌

راویان این را به ظاهر برده‌‌اند ** هم بر آن صورت قناعت کرده‌‌اند

بی‌‌خبر بودند از جان آن گروه ** کوه را دیده ندیده کان بکوه‌‌ 2050