English    Türkçe    فارسی   

1
3456-3505

  • هیچ نامی بی‌‌حقیقت دیده‌‌ای ** یا ز گاف و لام گل گل چیده‌‌ای‌‌
  • Hast thou ever seen a name without the reality (denoted by the name)? Or hast thou plucked a rose (gul) from the (letters) gáf and lám of (the word) gul?
  • اسم خواندی رو مسمی را بجو ** مه به بالا دان نه اندر آب جو
  • Thou hast pronounced the name: go, seek the thing named. Know that the moon is on high, not in the water of the stream.
  • گر ز نام و حرف خواهی بگذری ** پاک کن خود را ز خود هین یک سری‌‌
  • If thou wouldst pass beyond name and letter, oh, make thyself wholly purged of self.
  • همچو آهن ز آهنی بی‌‌رنگ شو ** در ریاضت آینه‌‌ی بی‌‌زنگ شو
  • Like (polished) iron, lose the ferruginous colour; become in thy ascetic discipline (like) a mirror without rust.
  • خویش را صافی کن از اوصاف خود ** تا ببینی ذات پاک صاف خود 3460
  • Make thyself pure from the attributes of self, that thou mayst behold thine own pure untarnished essence,
  • بینی اندر دل علوم انبیا ** بی‌‌کتاب و بی‌‌معید و اوستا
  • And behold within thy heart (all) the sciences of the prophets, without book and without preceptor and master.
  • گفت پیغمبر که هست از امتم ** کاو بود هم گوهر و هم همتم‌‌
  • The Prophet said, “Amongst my people are some who are one with me in nature and aspiration:
  • مر مرا ز آن نور بیند جانشان ** که من ایشان را همی‌‌بینم بدان‌‌
  • Their spirits behold me by the same light by which I am beholding them.”
  • بی‌‌صحیحین و احادیث و رواه ** بلکه اندر مشرب آب حیات‌‌
  • Without the two Sahíhs and Traditions and Traditionists; nay, (they behold him) in the place where they drink the Water of Life.
  • سر امسینا لکردیا بدان ** راز اصبحنا عرابیا بخوان‌‌ 3465
  • Know the secret of “In the evening I was a Kurd”; read the mystery of “In the morning I was an Arab.”
  • ور مثالی خواهی از علم نهان ** قصه گو از رومیان و چینیان‌‌
  • And if you desire a parable of the hidden knowledge, relate the story of the Greeks and the Chinese.
  • قصه‌‌ی مری کردن رومیان و چینیان در علم نقاشی و صورتگری‌‌
  • The story of the contention between the Greeks and the Chinese in the art of painting and picturing.
  • چینیان گفتند ما نقاش‌‌تر ** رومیان گفتند ما را کر و فر
  • The Chinese said, “We are the better artists”; the Greeks said, “The (superiority in) power and excellence belongs to us.”
  • گفت سلطان امتحان خواهم در این ** کز شماها کیست در دعوی گزین‌‌
  • “I will put you to the test in this matter,” said the Sultan, “(and see) which of you are approved in your claim.”
  • اهل چین و روم چون حاضر شدند ** رومیان از بحث در مکث آمدند
  • When the Chinese and the Greeks presented themselves, the Greeks were more skilled in the knowledge (of the art of painting).
  • چینیان گفتند یک خانه به ما ** خاص بسپارید و یک آن شما 3470
  • (Then) the Chinese said, “Hand over to us a particular room, and (let there be) one for you (as well).”
  • بود دو خانه مقابل دربدر ** ز آن یکی چینی ستد رومی دگر
  • There were two rooms with door facing door: the Chinese took one, the Greeks the other.
  • چینیان صد رنگ از شه خواستند ** پس خزینه باز کرد آن ارجمند
  • The Chinese requested the King to give them a hundred colours: then that excellent (king) opened the treasury.
  • هر صباحی از خزینه رنگها ** چینیان را راتبه بود از عطا
  • Every morning, by (his) bounty, the colours were dispensed from the treasury to the Chinese.
  • رومیان گفتند نی نقش و نه رنگ ** در خور آید کار را جز دفع زنگ‌‌
  • The Greeks said, “No tints and pictures are proper for our work, (nothing is needed) except to remove the rust.”
  • در فرو بستند و صیقل می‌‌زدند ** همچو گردون ساده و صافی شدند 3475
  • They shut the door and went on burnishing: they became clear and pure like the sky.
  • از دو صد رنگی به بی‌‌رنگی رهی است ** رنگ چون ابر است و بی‌‌رنگی مهی است‌‌
  • There is a way from many-colouredness to colourlessness: colour is like the clouds, and colourlessness is a moon.
  • هر چه اندر ابر ضو بینی و تاب ** آن ز اختر دان و ماه و آفتاب‌‌
  • Whatsoever light and splendour you see in the clouds, know that it comes from the stars and the moon and the sun.
  • چینیان چون از عمل فارغ شدند ** از پی شادی دهلها می‌‌زدند
  • When the Chinese had finished their work, they were beating drums for joy.
  • شه در آمد دید آن جا نقشها ** می‌‌ربود آن عقل را و فهم را
  • The King entered and saw the pictures there: that (sight) was robbing him of his wits and understanding.
  • بعد از آن آمد به سوی رومیان ** پرده را بالا کشیدند از میان‌‌ 3480
  • After that, he came towards the Greeks: they drew up the intervening curtain.
  • عکس آن تصویر و آن کردارها ** زد بر این صافی شده دیوارها
  • The reflexion of those (Chinese) pictures and works (of art) struck upon these walls which had been made pure (from stain).
  • هر چه آن جا دید اینجا به نمود ** دیده را از دیده خانه می‌‌ربود
  • All that he had seen there (in the Chinese room) seemed more beautiful here: ’twas snatching the eye from the socket.
  • رومیان آن صوفیانند ای پدر ** بی‌‌ز تکرار و کتاب و بی‌‌هنر
  • The Greeks, O father, are the Súfís: (they are) without (independent of) study and books and erudition,
  • لیک صیقل کرده‌‌اند آن سینه‌‌ها ** پاک از آز و حرص و بخل و کینه‌‌ها
  • But they have burnished their breasts (and made them) pure from greed and cupidity and avarice and hatreds.
  • آن صفای آینه وصف دل است ** کاو نقوش بی‌‌عدد را قابل است‌‌ 3485
  • That purity of the mirror is the attribute of the heart (which) receives the infinite form.
  • صورت بی‌‌صورت بی‌‌حد غیب ** ز آینه‌‌ی دل تافت بر موسی ز جیب‌‌
  • That Moses (the perfect saint) holds in his bosom the formless infinite form of the Unseen (reflected) from the mirror of his heart.
  • گر چه آن صورت نگنجد در فلک ** نه به عرش و فرش و دریا و سمک‌‌
  • Although that form is not contained in Heaven, nor in the empyrean nor the earth nor the sea nor the Fish,
  • ز آن که محدود است و معدود است آن ** آینه‌‌ی دل را نباشد حد بدان‌‌
  • Because (all) those are bounded and numbered—(yet is it contained in the heart): know that the mirror of the heart hath no bound.
  • عقل اینجا ساکت آمد یا مضل ** ز آنکه دل با اوست یا خود اوست دل‌‌
  • Here the understanding becomes silent or (else) it leads into error, because the heart is with Him (God), or indeed the heart is He.
  • عکس هر نقشی نتابد تا ابد ** جز ز دل هم با عدد هم بی‌‌عدد 3490
  • The reflexion of every image shines unto everlasting from the heart alone, both with plurality and without.
  • تا ابد هر نقش نو کاید بر او ** می‌‌نماید بی‌‌حجابی اندر او
  • Unto everlasting every new image that falls on it (the heart) is appearing therein without any veil.
  • اهل صیقل رسته‌‌اند از بوی و رنگ ** هر دمی بینند خوبی بی‌‌درنگ‌‌
  • They that burnish (their hearts) have escaped from (mere) scent and colour: they behold Beauty at every moment without tarrying.
  • نقش و قشر علم را بگذاشتند ** رایت عین الیقین افراشتند
  • They have relinquished the form and husk of knowledge, they have raised the banner of the eye of certainty.
  • رفت فکر و روشنایی یافتند ** نحر و بحر آشنایی یافتند
  • Thought is gone, and they have gained light: they have gained the throat (core and essence) and the sea (ultimate source) of gnosis.
  • مرگ کاین جمله از او در وحشت‌‌اند ** می‌‌کنند این قوم بر وی ریشخند 3495
  • Death, of which all these (others) are sore afraid, this people (the perfect Súfís) are holding in derision.
  • کس نیابد بر دل ایشان ظفر ** بر صدف آید ضرر نی بر گهر
  • None gains the victory over their hearts: the hurt falls on the oyster-shell, not on the pearl.
  • گر چه نحو و فقه را بگذاشتند ** لیک محو و فقر را برداشتند
  • Though they have let go grammar (nahw) and jurisprudence (fiqh), yet they have taken up (instead) the (mystical) self-effacement of (spiritual) poverty (faqr).
  • تا نقوش هشت جنت تافته ست ** لوح دلشان را پذیرا یافته ست‌‌
  • Ever since the forms of the Eight Paradises have shone forth, they have found the tablets of their (the Súfís') hearts receptive.
  • برترند از عرش و کرسی و خلا ** ساکنان مقعد صدق خدا
  • They who dwell in God's seat of truth are higher than the Throne and the Footstool and the Void.
  • پرسیدن پیغامبر علیه السلام مر زید را امروز چونی و چون برخاستی و جواب گفتن او که اصبحت مومنا یا رسول الله‌‌
  • How the Prophet, on whom be peace, asked Zayd, “How art thou to-day and in what state hast thou risen?” and how Zayd answered him, saying, “This morning I am a true believer, O Messenger of Allah.”
  • گفت پیغمبر صباحی زید را ** کیف اصبحت ای رفیق با صفا 3500
  • One morning the Prophet said to Zayd, “How art thou this morning, O sincere comrade?”
  • گفت عبدا مومنا باز اوش گفت ** کو نشان از باغ ایمان گر شگفت‌‌
  • He replied, “(This morning I am) a faithful servant of God.” Again he (the Prophet) said to him, “Where is thy token from the garden of Faith, if it has bloomed?”
  • گفت تشنه بوده‌‌ام من روزها ** شب نخفته ستم ز عشق و سوزها
  • He said, “I have been athirst in the daytime, at night I have not slept because of love and burning griefs,
  • تا ز روز و شب گذر کردم چنان ** که از اسپر بگذرد نوک سنان‌‌
  • So that I passed through (and beyond) day and night, as the point of the spear passes through the shield;
  • که از آن سو جمله‌‌ی ملت یکی ست ** صد هزاران سال و یک ساعت یکی ست‌‌
  • For beyond (the realm of contraries) all religion is one: hundreds of thousands of years are the same as a single hour.
  • هست ازل را و ابد را اتحاد ** عقل را ره نیست آن سو ز افتقاد 3505
  • Eternity and everlastingness are unified (yonder): the understanding hath no way thither by means of inquiry.”