-
ز انکه از کون و فساد است و مهین ** حادث است و محدثی خواهد یقین
- Because it is of (the world of) becoming and decay and (is) contemptible: it is originated and certainly requires an Originator.”
-
گفت ای موسی دهانم دوختی ** و ز پشیمانی تو جانم سوختی
- He (the shepherd) said, “O Moses, thou hast closed my mouth and thou hast burned my soul with repentance.”
-
جامه را بدرید و آهی کرد تفت ** سر نهاد اندر بیابانی و رفت
- He rent his garment and heaved a sigh, and hastily turned his head towards a desert and went (his way).
-
عتاب کردن حق تعالی با موسی علیه السلام از بهر آن شبان
- How the high God rebuked Moses, on whom be peace, on account of the shepherd.
-
وحی آمد سوی موسی از خدا ** بندهی ما را ز ما کردی جدا 1750
- A revelation came to Moses from God—“Thou hast parted My servant from Me.
-
تو برای وصل کردن آمدی ** نی برای فصل کردن آمدی
- Didst thou come (as a prophet) to unite, or didst thou come to sever?
-
تا توانی پا منه اندر فراق ** أبغض الأشیاء عندی الطلاق
- So far as thou canst, do not set foot in separation: of (all) things the most hateful to Me is divorce.
-
هر کسی را سیرتی بنهادهام ** هر کسی را اصطلاحی دادهام
- I have bestowed on every one a (special) way of acting: I have given to every one a (peculiar) form of expression.
-
در حق او مدح و در حق تو ذم ** در حق او شهد و در حق تو سم
- In regard to him it is (worthy of) praise, and in regard to thee it is (worthy of) blame: in regard to him honey, and in regard to thee poison.
-
ما بری از پاک و ناپاکی همه ** از گران جانی و چالاکی همه 1755
- I am independent of all purity and impurity, of all slothfulness and alacrity (in worshipping Me).
-
من نکردم امر تا سودی کنم ** بلکه تا بر بندگان جودی کنم
- I did not ordain (Divine worship) that I might make any profit; nay, but that I might do a kindness to (My) servants.
-
هندوان را اصطلاح هند مدح ** سندیان را اصطلاح سند مدح
- In the Hindoos the idiom of Hind (India) is praiseworthy; in the Sindians the idiom of Sind is praiseworthy.
-
من نگردم پاک از تسبیحشان ** پاک هم ایشان شوند و در فشان
- I am not sanctified by their glorification (of Me); ’tis they that become sanctified and pearl-scattering (pure and radiant).
-
ما زبان را ننگریم و قال را ** ما روان را بنگریم و حال را
- I look not at the tongue and the speech; I look at the spirit and the state (of feeling).
-
ناظر قلبیم اگر خاشع بود ** گر چه گفت لفظ ناخاضع رود 1760
- I gaze into the heart (to see) whether it be lowly, though the words uttered be not lowly,
-
ز انکه دل جوهر بود گفتن عرض ** پس طفیل آمد عرض جوهر غرض
- Because the heart is the substance, speech (only) the accident; so the accident is subservient, the substance is the (real) object.
-
چند ازین الفاظ و اضمار و مجاز ** سوز خواهم سوز با آن سوز ساز
- How much (more) of these phrases and conceptions and metaphors? I want burning, burning: become friendly with that burning!
-
آتشی از عشق در جان بر فروز ** سربهسر فکر و عبارت را بسوز
- Light up a fire of love in thy soul, burn thought and expression entirely (away)!
-
موسیا آداب دانان دیگرند ** سوخته جان و روانان دیگرند
- O Moses, they that know the conventions are of one sort, they whose souls and spirits burn are of another sort.”
-
عاشقان را هر نفس سوزیدنی ست ** بر ده ویران خراج و عشر نیست 1765
- To lovers there is a burning (which consumes them) at every moment: tax and tithe are not (imposed) on a ruined village.
-
گر خطا گوید و را خاطی مگو ** گر بود پر خون شهید او را مشو
- If he (the lover) speak faultily, do not call him faulty; and if the martyr be bathed in blood, do not wash him.
-
خون شهیدان را ز آب اولیتر است ** این خطا از صد ثواب اولیتر است
- For martyrs, blood is better than water: this fault (committed by him) is better than a hundred right actions (of another).
-
در درون کعبه رسم قبله نیست ** چه غم ار غواص را پاچیله نیست
- Within the Ka‘ba the rule of the qibla does not exist: what matter if the diver has no snow-shoes?
-
تو ز سر مستان قلاووزی مجو ** جامه چاکان را چه فرمایی رفو
- Do not seek guidance from the drunken: why dost thou order those whose garments are rent in pieces to mend them?
-
ملت عشق از همه دینها جداست ** عاشقان را ملت و مذهب خداست 1770
- The religion of Love is apart from all religions: for lovers, the (only) religion and creed is—God.
-
لعل را گر مهر نبود باک نیست ** عشق در دریای غم غمناک نیست
- If the ruby have not a seal (graven on it), ’tis no harm: Love in the sea of sorrow is not sorrowful.
-
وحی آمدن موسی را علیه السلام در عذر آن شبان
- How the (Divine) revelation came to Moses, on whom be peace, excusing that shepherd.
-
بعد از آن در سر موسی حق نهفت ** رازهایی کان نمیآید به گفت
- After that, God spake secretly in the inmost heart of Moses mysteries which cannot be spoken.
-
بر دل موسی سخنها ریختند ** دیدن و گفتن به هم آمیختند
- Words were poured upon his heart: vision and speech were mingled together.
-
چند بیخود گشت و چند آمد به خود ** چند پرید از ازل سوی ابد
- How oft did he become beside himself and how oft return to himself! How oft did he fly from eternity to everlastingness!
-
بعد از این گر شرح گویم ابلهی است ** ز انکه شرح این ورای آگهی است 1775
- If I should unfold (his tale) after this, ’tis foolishness (in me), because the explanation of this is beyond (our) understanding;
-
ور بگویم عقلها را بر کند ** ور نویسم بس قلمها بشکند
- And if I should speak (thereof), ’twould root up (men's) minds; and if I should write (thereof), ’twould shatter many pens.
-
چون که موسی این عتاب از حق شنید ** در بیابان در پی چوپان دوید
- When Moses heard these reproaches from God, he ran into the desert in quest of the shepherd.
-
بر نشان پای آن سر گشته راند ** گرد از پردهی بیابان بر فشاند
- He pushed on over the footprints of the bewildered man, he scattered dust from the skirt of the desert.
-
گام پای مردم شوریده خود ** هم ز گام دیگران پیدا بود
- The footstep of a man distraught is, in truth, distinct from the footsteps of others:
-
یک قدم چون رخ ز بالا تا نشیب ** یک قدم چون پیل رفته بر وریب 1780
- (At) one step, (he moves) like the rook (straight) from top to bottom (of the chessboard); (at) one step he goes crossways, like the bishop;
-
گاه چون موجی بر افرازان علم ** گاه چون ماهی روانه بر شکم
- Now lifting his crest like a wave; now going on his belly like a fish;
-
گاه بر خاکی نبشته حال خود ** همچو رمالی که رملی بر زند
- Now writing (a description of) his state on some dust, like a geomancer who takes an omen by drawing lines (on earth or sand).
-
عاقبت دریافت او را و بدید ** گفت مژده ده که دستوری رسید
- At last he (Moses) overtook and beheld him; the giver of glad news said, “Permission has come (from God).
-
هیچ آدابی و ترتیبی مجو ** هر چه میخواهد دل تنگت بگو
- Do not seek any rules or method (of worship); say whatsoever your distressful heart desires.
-
کفر تو دین است و دینت نور جان ** ایمنی و ز تو جهانی در امان 1785
- Your blasphemy is (the true) religion, and your religion is the light of the spirit: you are saved, and through you a (whole) world is in salvation.
-
ای معاف یفعل الله ما یشاء ** بیمحابا رو زبان را بر گشا
- O you who are made secure by God doeth whatso He willeth, go, loose your tongue without regard (for what you say).”
-
گفت ای موسی از آن بگذشتهام ** من کنون در خون دل آغشتهام
- He said, “O Moses, I have passed beyond that: I am now bathed in (my) heart's blood.
-
من ز سدرهی منتهی بگذشتهام ** صد هزاران ساله ز آن سو رفتهام
- I have passed beyond the Lote-tree of the farthest bourn, I have gone a hundred thousand years' journey on the other side.
-
تازیانه بر زدی اسبم بگشت ** گنبدی کرد و ز گردون بر گذشت
- Thou didst ply the lash, and my horse shied, made a bound, and passed beyond the sky.
-
محرم ناسوت ما لاهوت باد ** آفرین بر دست و بر بازوت باد 1790
- May the Divine Nature be intimate with my human nature— blessings be on thy hand and on thine arm!
-
حال من اکنون برون از گفتن است ** این چه میگویم نه احوال من است
- Now my state is beyond telling: this which I am telling is not my (real) state.”
-
نقش میبینی که در آیینهای است ** نقش تست آن نقش آن آیینه نیست
- You behold the image which is in a mirror: it is your (own) image, it is not the image of the mirror.
-
دم که مرد نایی اندر نای کرد ** در خور نای است نه در خورد مرد
- The breath which the flute-player puts into the flute—does it belong to the flute? No, it belongs to the man (the flute-player).
-
هان و هان گر حمد گویی گر سپاس ** همچو نافرجام آن چوپان شناس
- Take good heed! Whether you speak praise (of God) or thanksgiving, know that it is even as the unseemly (words) of that shepherd.
-
حمد تو نسبت بدان گر بهتر است ** لیک آن نسبت به حق هم ابتر است 1795
- Though your praise is better in comparison with that, yet in relation to God it too is maimed (feeble).
-
چند گویی چون غطا برداشتند ** کاین نبوده ست آن که میپنداشتند
- How often will you say, when the lid has been raised, “This was not what they were thinking (it was)!”