نیز روزی با خدا زاری نکرد ** یا ربی نامد ازو روزی بدرد

کای خدا خصم مرا خشنود کن ** گر منش کردم زیان تو سود کن

گر خطا کشتم دیت بر عاقله‌ست ** عاقله‌ی جانم تو بودی از الست 2470

سنگ می‌ندهد به استغفار در ** این بود انصاف نفس ای جان حر

برون رفتن به سوی آن درخت

چون برون رفتند سوی آن درخت ** گفت دستش را سپس بندید سخت

تا گناه و جرم او پیدا کنم ** تا لوای عدل بر صحرا زنم

گفت ای سگ جد او را کشته‌ای ** تو غلامی خواجه زین رو گشته‌ای

خواجه را کشتی و بردی مال او ** کرد یزدان آشکارا حال او 2475

آن زنت او را کنیزک بوده است ** با همین خواجه جفا بنموده است

هر چه زو زایید ماده یا که نر ** ملک وارث باشد آنها سر بسر

تو غلامی کسب و کارت ملک اوست ** شرع جستی شرع بستان رو نکوست

خواجه را کشتی باستم زار زار ** هم برینجا خواجه گویان زینهار

کارد از اشتاب کردی زیر خاک ** از خیالی که بدیدی سهمناک 2480

نک سرش با کارد در زیر زمین ** باز کاوید این زمین را همچنین

نام این سگ هم نبشته کارد بر ** کرد با خواجه چنین مکر و ضرر

همچنان کردند چون بشکافتند ** در زمین آن کارد و سر را یافتند

ولوله در خلق افتاد آن زمان ** هر یکی زنار ببرید از میان

بعد از آن گفتش بیا ای دادخواه ** داد خود بستان بدان روی سیاه 2485

قصاص فرمودن داود علیه السلام خونی را بعد از الزام حجت برو

هم بدان تیغش بفرمود او قصاص ** کی کند مکرش ز علم حق خلاص

حلم حق گرچه مواساها کند ** لیک چون از حد بشد پیدا کند

خون نخسپد درفتد در هر دلی ** میل جست و جوی و کشف مشکلی

اقتضای داوری رب دین ** سر بر آرد از ضمیر آن و این

کان فلان چون شد چه شد حالش چه گشت ** همچنانک جوشد از گلزار کشت 2490

جوشش خون باشد آن وا جستها ** خارش دلها و بحث و ماجرا

چونک پیداگشت سر کار او ** معجزه داود شد فاش و دوتو

خلق جمله سر برهنه آمدند ** سر به سجده بر زمینها می‌زدند

ما همه کوران اصلی بوده‌ایم ** از تو ما صد گون عجایب دیده‌ایم

سنگ با تو در سخن آمد شهیر ** کز برای غزو طالوتم بگیر 2495

تو به سه سنگ و فلاخن آمدی ** صد هزاران مرد را بر هم زدی

سنگهایت صدهزاران پاره شد ** هر یکی هر خصم را خون‌خواره شد

آهن اندر دست تو چون موم شد ** چون زره‌سازی ترا معلوم شد

کوهها با تو رسایل شد شکور ** با تو می‌خوانند چون مقری زبور

صد هزاران چشم دل بگشاده شد ** از دم تو غیب را آماده شد 2500

و آن قوی‌تر زان همه کین دایمست ** زندگی بخشی که سرمد قایمست

جان جمله‌ی معجزات اینست خود ** کو ببخشد مرده را جان ابد

کشته شد ظالم جهانی زنده شد ** هر یکی از نو خدا را بنده شد

بیان آنک نفس آدمی بجای آن خونیست کی مدعی گاو گشته بود و آن گاو کشنده عقلست و داود حقست یا شیخ کی نایب حق است کی بقوت و یاری او تواند ظالم را کشتن و توانگر شدن به روزی بی‌کسب و بی‌حساب

نفس خود را کش جهانی را زنده کن ** خواجه را کشتست او را بنده کن

مدعی گاو نفس تست هین ** خویشتن را خواجه کردست و مهین 2505

آن کشنده‌ی گاو عقل تست رو ** بر کشنده گاو تن منکر مشو

عقل اسیرست و همی خواهد ز حق ** روزیی بی رنج و نعمت بر طبق

روزی بی رنج او موقوف چیست ** آنک بکشد گاو را کاصل بدیست

نفس گوید چون کشی تو گاو من ** زانک گاو نفس باشد نقش تن

خواجه‌زاده‌ی عقل مانده بی‌نوا ** نفس خونی خواجه گشت و پیشوا 2510

روزی بی‌رنج می‌دانی که چیست ** قوت ارواحست و ارزاق نبیست

لیک موقوفست بر قربان گاو ** گنج اندر گاو دان ای کنج‌کاو

دوش چیزی خورده‌ام ور نه تمام ** دادمی در دست فهم تو زمام

دوش چیزی خورده‌ام افسانه است ** هرچه می‌آید ز پنهان خانه است

چشم بر اسباب از چه دوختیم ** گر ز خوش‌چشمان کرشم آموختیم 2515

هست بر اسباب اسبابی دگر ** در سبب منگر در آن افکن نظر

انبیا در قطع اسباب آمدند ** معجزات خویش بر کیوان زدند