English    Türkçe    فارسی   

3
3029-3078

  • جاده باشد بحر ز اسرائیلیان ** غرقه گه باشد ز فرعون عوان

  • مخصوص بودن یعقوب علیه السلام به چشیدن جام حق از روی یوسف و کشیدن بوی حق از بوی یوسف و حرمان برادران و غیر هم ازین هر دو

  • آنچ یعقوب از رخ یوسف بدید ** خاص او بد آن به اخوان کی رسید 3030

  • این ز عشقش خویش در چه می‌کند ** و آن بکین از بهر او چه می‌کند

  • سفره‌ی او پیش این از نان تهیست ** پیش یعقوبست پر کو مشتهیست

  • روی ناشسته نبیند روی حور ** لا صلوة گفت الا بالطهور

  • عشق باشد لوت و پوت جانها ** جوع ازین رویست قوت جانها

  • جوع یوسف بود آن یعقوب را ** بوی نانش می‌رسید از دور جا 3035

  • آنک بستد پیرهن را می‌شتافت ** بوی پیراهان یوسف می‌نیافت

  • و آنک صد فرسنگ زان سو بود او ** چونک بد یعقوب می‌بویید بو

  • ای بسا عالم ز دانش بی‌نصیب ** حافظ علمست آنکس نه حبیب

  • مستمع از وی همی‌یابد مشام ** گرچه باشد مستمع از جنس عام

  • زانک پیراهان بدستش عاریه‌ست ** چون بدست آن نخاسی جاریه‌ست 3040

  • جاریه پیش نخاسی سرسریست ** در کف او از برای مشتریست

  • قسمت حقست روزی دادنی ** هر یکی را سوی دیگر راه نی

  • یک خیال نیک باغ آن شده ** یک خیال زشت راه این زده

  • آن خدایی کز خیالی باغ ساخت ** وز خیالی دوزخ و جای گداخت

  • پس کی داند راه گلشنهای او ** پس کی داند جای گلخنهای او 3045

  • دیدبان دل نبیند در مجال ** کز کدامین رکن جان آید خیال

  • گر بدیدی مطلعش را ز احتیال ** بند کردی راه هر ناخوش خیال

  • کی رسد جاسوس را آنجا قدم ** که بود مرصاد و در بند عدم

  • دامن فضلش بکف کن کوروار ** قبض اعمی این بود ای شهره‌یار

  • دامن او امر و فرمان ویست ** نیکبختی که تقی جان ویست 3050

  • آن یکی در مرغزار و جوی آب ** و آن یکی پهلوی او اندر عذاب

  • او عجب مانده که ذوق این ز چیست ** و آن عجب مانده که این در حبس کیست

  • هین چرا خشکی که اینجا چشمه هاست ** هین چرا زردی که اینجا صد دواست

  • همنشینا هین در آ اندر چمن ** گوید ای جان من نیارم آمدن

  • حکایت امیر و غلامش کی نماز باره بود وانس عظیم داشت در نماز و مناجات با حق

  • میرشد محتاج گرمابه سحر ** بانگ زد سنقر هلا بردار سر 3055

  • طاس و مندیل و گل از التون بگیر ** تابه گرمابه رویم ای ناگزیر

  • سنقر آن دم طاس و مندیلی نکو ** برگرفت و رفت با او دو بدو

  • مسجدی بر ره بد و بانگ صلا ** آمد اندر گوش سنقر در ملا

  • بود سنقر سخت مولع در نماز ** گفت ای میر من ای بنده‌نواز

  • تو برین دکان زمانی صبرکن ** تا گزارم فرض و خوانم لم یکن 3060

  • چون امام و قوم بیرون آمدند ** ازنماز و وردها فارغ شدند

  • سنقر آنجا ماند تا نزدیک چاشت ** میر سنقر را زمانی چشم داشت

  • گفت ای سنقر چرا نایی برون ** گفت می‌نگذاردم این ذو فنون

  • صبر کن نک آمدم ای روشنی ** نیستم غافل که در گوش منی

  • هفت نوبت صبر کرد و بانگ کرد ** تاکه عاجز گشت از تیباش مرد 3065

  • پاسخش این بود می‌نگذاردم ** تا برون آیم هنوز ای محترم

  • گفت آخر مسجد اندر کس نماند ** کیت وا می‌دارد آنجا کت نشاند

  • گفت آنک بسته‌استت از برون ** بسته است او هم مرا در اندرون

  • آنک نگذارد ترا کایی درون ** می‌بنگذارد مرا کایم برون

  • آنک نگذارد کزین سو پا نهی ** او بدین سو بست پای این رهی 3070

  • ماهیان را بحر نگذارد برون ** خاکیان را بحر نگذارد درون

  • اصل ماهی آب و حیوان از گلست ** حیله و تدبیر اینجا باطلست

  • قفل زفتست و گشاینده خدا ** دست در تسلیم زن واندر رضا

  • ذره ذره گر شود مفتاحها ** این گشایش نیست جز از کبریا

  • چون فراموشت شود تدبیر خویش ** یابی آن بخت جوان از پیر خویش 3075

  • چون فراموش خودی یادت کنند ** بنده گشتی آنگه آزادت کنند

  • نومید شدن انبیا از قبول و پذیرای منکران قوله حتی اذا استیاس الرسل

  • انبیا گفتند با خاطر که چند ** می‌دهیم این را و آن را وعظ و پند

  • چند کوبیم آهن سردی ز غی ** در دمیدن در قفض هین تا بکی