English    Türkçe    فارسی   

3
3735-3784

  • زآنک در خرجی در آن بسط و گشاد ** خرج را دخلی بباید زاعتداد 3735

  • گر هماره فصل تابستان بدی ** سوزش خورشید در بستان شدی

  • منبتش را سوختی از بیخ و بن ** که دگر تازه نگشتی آن کهن

  • گر ترش‌رویست آن دی مشفق است ** صیف خندانست اما محرقست

  • چونک قبض آید تو در وی بسط بین ** تازه باش و چین میفکن در جبین

  • کودکان خندان و دانایان ترش ** غم جگر را باشد و شادی ز شش 3740

  • چشم کودک همچو خر در آخرست ** چشم عاقل در حساب آخرست

  • او در آخر چرب می‌بیند علف ** وین ز قصاب آخرش بیند تلف

  • آن علف تلخست کین قصاب داد ** بهر لحم ما ترازویی نهاد

  • رو ز حکمت خور علف کان را خدا ** بی غرض دادست از محض عطا

  • فهم نان کردی نه حکمت ای رهی ** زانچ حق گفتت کلوا من رزقه 3745

  • رزق حق حکمت بود در مرتبت ** کان گلوگیرت نباشد عاقبت

  • این دهان بستی دهانی باز شد ** کو خورنده‌ی لقمه‌های راز شد

  • گر ز شیر دیو تن را وابری ** در فطام اوبسی نعمت خوردی

  • ترک‌جوشش شرح کردم نیم‌خام ** از حکیم غزنوی بشنو تمام

  • در الهی‌نامه گوید شرح این ** آن حکیم غیب و فخرالعارفین 3750

  • غم خور و نان غم‌افزایان مخور ** زانک عاقل غم خورد کودک شکر

  • قند شادی میوه‌ی باغ غمست ** این فرح زخمست وآن غم مرهمست

  • غم چو بینی در کنارش کش به عشق ** از سر ربوه نظر کن در دمشق

  • عاقل از انگور می بیند همی ** عاشق از معدوم شی بیند همی

  • جنگ می‌کردند حمالان پریر ** تو مکش تا من کشم حملش چو شیر 3755

  • زانک زان رنجش همی‌دیدند سود ** حمل را هر یک ز دیگر می‌ربود

  • مزد حق کو مزد آن بی‌مایه کو ** این دهد گنجیت مزد و آن تسو

  • گنج زری که چو خسپی زیر ریگ ** با تو باشد ان نباشد مردریگ

  • پیش پیش آن جنازه‌ت می‌دود ** مونس گور و غریبی می‌شود

  • بهر روز مرگ این دم مرده باش ** تا شوی با عشق سرمد خواجه‌تاش 3760

  • صبر می‌بیند ز پرده‌ی اجتهاد ** روی چون گلنار و زلفین مراد

  • غم چو آیینه‌ست پیش مجتهد ** کاندرین ضد می‌نماید روی ضد

  • بعد ضد رنج آن ضد دگر ** رو دهد یعنی گشاد و کر و فر

  • این دو وصف از پنجه‌ی دستت ببین ** بعد قبض مشت بسط آید یقین

  • پنجه را گر قبض باشد دایما ** یا همه بسط او بود چون مبتلا 3765

  • زین دو وصفش کار و مکسب منتظم ** چون پر مرغ این دو حال او را مهم

  • چونک مریم مضطرب شد یک زمان ** همچنانک بر زمین آن ماهیان

  • گفتن روح القدس مریم راکی من رسول حقم به تو آشفته مشو و پنهان مشو از من کی فرمان اینست

  • بانگ بر وی زد نمودار کرم ** که امین حضرتم از من مرم

  • از سرافرازان عزت سرمکش ** از چنین خوش محرمان خود درمکش

  • این همی گفت و ذباله‌ی نور پاک ** از لبش می‌شد پیاپی بر سماک 3770

  • از وجودم می‌گریزی در عدم ** در عدم من شاهم و صاحب علم

  • خود بنه و بنگاه من در نیستیست ** یکسواره نقش من پیش ستیست

  • مریما بنگر که نقش مشکلم ** هم هلالم هم خیال اندر دلم

  • چون خیالی در دلت آمد نشست ** هر کجا که می‌گریزی با توست

  • جز خیالی عارضی باطلی ** کو بود چون صبح کاذب آفلی 3775

  • من چو صبح صادقم از نور رب ** که نگردد گرد روزم هیچ شب

  • هین مکن لاحول عمران زاده‌ام ** که ز لاحول این طرف افتاده‌ام

  • مر مرا اصل و غذا لاحول بود ** نور لاحولی که پیش از قول بود

  • تو همی‌گیری پناه ازمن به حق ** من نگاریده‌ی پناهم در سبق

  • آن پناهم من که مخلصهات بوذ ** تو اعوذ آری و من خود آن اعوذ 3780

  • آفتی نبود بتر از ناشناخت ** تو بر یار و ندانی عشق باخت

  • یار را اغیار پنداری همی ** شادیی را نام بنهادی غمی

  • اینچنین نخلی که لطف یار ماست ** چونک ما دزدیم نخلش دار ماست

  • اینچنین مشکین که زلف میر ماست ** چونک بی‌عقلیم این زنجیر ماست