English    Türkçe    فارسی   

3
3965-4014

  • لطف رویش سوی مصدر می‌کند ** او مقر در پشت مادر می‌کند 3965

  • که اگر بیرون فتم زین شهر و کام ** ای عجب بینم بدیده این مقام

  • یا دری بودی در آن شهر وخم ** که نظاره کردمی اندر رحم

  • یا چو چشمه‌ی سوزنی راهم بدی ** که ز بیرونم رحم دیده شدی

  • آن جنین هم غافلست از عالمی ** همچو جالینوس او نامحرمی

  • اونداند کن رطوباتی که هست ** آن مدد از عالم بیرونیست 3970

  • آنچنانک چار عنصر در جهان ** صد مدد آرد ز شهر لامکان

  • آب و دانه در قفص گر یافتست ** آن ز باغ و عرصه‌ای درتافتست

  • جانهای انبیا بینند باغ ** زین قفص در وقت نقلان و فراغ

  • پس ز جالینوس و عالم فارغند ** همچو ماه اندر فلکها بازغند

  • ور ز جالینوس این گفت افتراست ** پس جوابم بهر جالینوس نیست 3975

  • این جواب آنکس آمد کین بگفت ** که نبودستش دل پر نور جفت

  • مرغ جانش موش شد سوراخ‌جو ** چون شنید از گربگان او عرجوا

  • زان سبب جانش وطن دید و قرار ** اندرین سوراخ دنیا موش‌وار

  • هم درین سوراخ بنایی گرفت ** درخور سوراخ دانایی گرفت

  • پیشه‌هایی که مرورا در مزید ** کاندرین سوراخ کار آید گزید 3980

  • زانک دل بر کند از بیرون شدن ** بسته شد راه رهیدن از بدن

  • عنکبوت ار طبع عنقا داشتی ** از لعابی خیمه کی افراشتی

  • گربه کرده چنگ خود اندر قفص ** نام چنگش درد و سرسام و مغص

  • گربه مرگست و مرض چنگال او ** می‌زند بر مرغ و پر و بال او

  • گوشه گوشه می‌جهد سوی دوا ** مرگ چون قاضیست و رنجوری گوا 3985

  • چون پیاده‌ی قاضی آمد این گواه ** که همی‌خواند ترا تا حکم گاه

  • مهلتی می‌خواهی از وی در گریز ** گر پذیرد شد و گرنه گفت خیز

  • جستن مهلت دوا و چاره‌ها ** که زنی بر خرقه‌ی تن پاره‌ها

  • عاقبت آید صباحی خشم‌وار ** چند باشد مهلت آخر شرم دار

  • عذر خود از شه بخواه ای پرحسد ** پیش از آنک آنچنان روزی رسد 3990

  • وانک در ظلمت براند بارگی ** برکند زان نور دل یکبارگی

  • می‌گریزد از گوا و مقصدش ** کان گوا سوی قضا می‌خواندش

  • دیگر باره ملامت کردن اهل مسجد مهمان را از شب خفتن در آن مسجد

  • قوم گفتندش مکن جلدی برو ** تا نگردد جامه و جانت گرو

  • آن ز دور آسان نماید به نگر ** که به آخر سخت باشد ره‌گذر

  • خویشتن آویخت بس مرد و سکست ** وقت پیچاپیچ دست‌آویز جست 3995

  • پیشتر از واقعه آسان بود ** در دل مردم خیال نیک و بد

  • چون در آید اندرون کارزار ** آن زمان گردد بر آنکس کار زار

  • چون نه شیری هین منه تو پای پیش ** کان اجل گرگست و جان تست میش

  • ور ز ابدالی و میشت شیر شد ** آمن آ که مرگ تو سرزیر شد

  • کیست ابدال آنک او مبدل شود ** خمرش از تبدیل یزدان خل شود 4000

  • لیک مستی شیرگیری وز گمان ** شیر پنداری تو خود را هین مران

  • گفت حق ز اهل نفاق ناسدید ** باسهم ما بینهم باس شدید

  • در میان همدگر مردانه‌اند ** در غزا چون عورتان خانه‌اند

  • گفت پیغامبر سپهدار غیوب ** لا شجاعة یا فتی قبل الحروب

  • وقت لاف غزو مستان کف کنند ** وقت جوش جنگ چون کف بی‌فنند 4005

  • وقت ذکر غزو شمشیرش دراز ** وقت کر و فر تیغش چون پیاز

  • وقت اندیشه دل او زخم‌جو ** پس به یک سوزن تهی شد خیک او

  • من عجب دارم ز جویای صفا ** کو رمد در وقت صیقل از جفا

  • عشق چون دعوی جفا دیدن گواه ** چون گواهت نیست شد دعوی تباه

  • چون گواهت خواهد این قاضی مرنج ** بوسه ده بر مار تا یابی تو گنج 4010

  • آن جفا با تو نباشد ای پسر ** بلک با وصف بدی اندر تو در

  • بر نمد چوبی که آن را مرد زد ** بر نمد آن را نزد بر گرد زد

  • گر بزد مر اسپ را آن کینه کش ** آن نزد بر اسپ زد بر سکسکش

  • تا ز سکسک وا رهد خوش‌پی شود ** شیره را زندان کنی تا می‌شود