همچو من از مستی شهوت ببر ** مستی شهوت ببین اندر شتر

باز این مستی شهوت در جهان ** پیش مستی ملک دان مستهان 820

مستی آن مستی این بشکند ** او به شهوت التفاتی کی کند

آب شیرین تا نخوردی آب شور ** خوش بود خوش چون درون دیده نور

قطره‌ای از باده‌های آسمان ** بر کند جان را ز می وز ساقیان

تا چه مستیها بود املاک را ** وز جلالت روحهای پاک را

که به بوی دل در آن می بسته‌اند ** خم باده‌ی این جهان بشکسته‌اند 825

جز مگر آنها که نومیدند و دور ** همچو کفاری نهفته در قبور

ناامید از هر دو عالم گشته‌اند ** خارهای بی‌نهایت کشته‌اند

پس ز مستیها بگفتند ای دریغ ** بر زمین باران بدادیمی چو میغ

گستریدیمی درین بی‌داد جا ** عدل و انصاف و عبادات و وفا

این بگفتند و قضا می‌گفت بیست ** پیش پاتان دام ناپیدا بسیست 830

هین مدو گستاخ در دشت بلا ** هین مران کورانه اندر کربلا

که ز موی و استخوان هالکان ** می‌نیابد راه پای سالکان

جمله‌ی راه استخوان و موی و پی ** بس که تیغ قهر لاشی کرد شی

گفت حق که بندگان جفت عون ** بر زمین آهسته می‌رانند و هون

پا برهنه چون رود در خارزار ** جز بوقفه و فکرت و پرهیزگار 835

این قضا می‌گفت لیکن گوششان ** بسته بود اندر حجاب جوششان

چشمها و گوشها را بسته‌اند ** جز مر آنها را که از خود رسته‌اند

جز عنایت که گشاید چشم را ** جز محبت که نشاند خشم را

جهد بی توفیق خود کس را مباد ** در جهان والله اعلم بالسداد

قصه‌ی خواب دیدن فرعون آمدن موسی را علیه السلام و تدارک اندیشیدن

جهد فرعونی چو بی توفیق بود ** هرچه او می‌دوخت آن تفتیق بود 840

از منجم بود در حکمش هزار ** وز معبر نیز و ساحر بی‌شمار

مقدم موسی نمودندش بخواب ** که کند فرعون و ملکش را خراب

با معبر گفت و با اهل نجوم ** چون بود دفع خیال و خواب شوم

جمله گفتندش که تدبیری کنیم ** راه زادن را چو ره‌زن می‌زنیم

تا رسید آن شب که مولد بود آن ** رای این دیدند آن فرعونیان 845

که برون آرند آن روز از پگاه ** سوی میدان بزم و تخت پادشاه

الصلا ای جمله اسرائیلیان ** شاه می‌خواند شما را زان مکان

تا شما را رو نماید بی نقاب ** بر شما احسان کند بهر ثواب

کان اسیران را بجز دوری نبود ** دیدن فرعون دستوری نبود

گر فتادندی به ره در پیش او ** بهر آن یاسه بخفتندی برو 850

یاسه این بد که نبیند هیچ اسیر ** در گه و بیگه لقای آن امیر

بانگ چاووشان چو در ره بشنود ** تا ببیند رو به دیواری کند

ور ببیند روی او مجرم بود ** آنچ بتر بر سر او آن رود

بودشان حرص لقای ممتنع ** چون حریصست آدمی فیما منع

به میدان خواندن بنی اسرائیل برای حیله‌ی ولادت موسی علیه السلام

ای اسیران سوی میدانگه روید ** کز شهانشه دیدن و جودست امید 855

چون شنیدند مژده اسرائیلیان ** تشنگان بودند و بس مشتاق آن

حیله را خوردند و آن سو تاختند ** خویشتن را بهر جلوه ساختند

حکایت

همچنان کاینجا مغول حیله‌دان ** گفت می‌جویم کسی از مصریان

مصریان را جمع آرید این طرف ** تا در آید آنک می‌باید بکف

هر که می‌آمد بگفتا نیست این ** هین در آ خواجه در آن گوشه نشین 860

تا بدین شیوه همه جمع آمدند ** گردن ایشان بدین حیلت زدند

شومی آنک سوی بانگ نماز ** داعی الله را نبردندی نیاز

دعوت مکارشان اندر کشید ** الحذر از مکر شیطان ای رشید

بانگ درویشان و محتاجان بنوش ** تا نگیرد بانگ محتالیت گوش

گر گدایان طامع‌اند و زشت‌خو ** در شکم‌خواران تو صاحب‌دل بجو 865

در تگ دریا گهر با سنگهاست ** فخرها اندر میان ننگهاست

پس بجوشیدند اسرائیلیان ** از پگه تا جانب میدان دوان

چون بحیلتشان به میدان برد او ** روی خود ننمودشان بس تازه‌رو