چند بگریزی نک آمد پیش تو ** کوری ادراک مکراندیش تو

بیان آنک در توبه بازست

هین مکن زین پس فراگیر احتراز ** که ز بخشایش در توبه‌ست باز

توبه را از جانب مغرب دری ** باز باشد تا قیامت بر وری

تا ز مغرب بر زند سر آفتاب ** باز باشد آن در از وی رو متاب 2505

هست جنت را ز رحمت هشت در ** یک در توبه‌ست زان هشت ای پسر

آن همه گه باز باشد گه فراز ** وآن در توبه نباشد جز که باز

هین غنیمت دار در بازست زود ** رخت آنجا کش به کوری حسود

گفتن موسی علیه‌السلام فرعون را کی از من یک پند قبول کن و چهار فضیلت عوض بستان

هین ز من بپذیر یک چیز و بیار ** پس ز من بستان عوض آن را چهار

گفت ای موسی کدامست آن یکی ** شرح کن با من از آن یک اندکی 2510

گفت آن یک که بگویی آشکار ** که خدایی نیست غیر کردگار

خالق افلاک و انجم بر علا ** مردم و دیو و پری و مرغ را

خالق دریا و دشت و کوه و تیه ** ملکت او بی‌حد و او بی‌شبیه

گفت ای موسی کدامست آن چهار ** که عوض بدهی مرا بر گو بیار

تا بود کز لطف آن وعده‌ی حسن ** سست گردد چارمیخ کفر من 2515

بوک زان خوش وعده‌های مغتنم ** برگشاید قفل کفر صد منم

بوک از تاثیر جوی انگبین ** شهد گردد در تنم این زهر کین

یا ز عکس جوی آن پاکیزه شیر ** پرورش یابد دمی عقل اسیر

یا بود کز عکس آن جوهای خمر ** مست گردم بو برم از ذوق امر

یا بود کز لطف آن جوهای آب ** تازگی یابد تن شوره‌ی خراب 2520

شوره‌ام را سبزه‌ای پیدا شود ** خارزارم جنت ماوی شود

بوک از عکس بهشت و چار جو ** جان شود از یاری حق یارجو

آنچنان که از عکس دوزخ گشته‌ام ** آتش و در قهر حق آغشته‌ام

گه ز عکس مار دوزخ هم‌چو مار ** گشته‌ام بر اهل جنت زهربار

گه ز عکس جوشش آب حمیم ** آب ظلمم کرده خلقان را رمیم 2525

من ز عکس زمهریرم زمهریر ** یا ز عکس آن سعیرم چون سعیر

دوزخ درویش و مظلومم کنون ** وای آنک یابمش ناگه زبون

شرح کردن موسی علیه‌السلام آن چهار فضیلت را جهت پای مزد ایمان فرعون

گفت موسی که اولین آن چهار ** صحتی باشد تنت را پایدار

این علل‌هایی که در طب گفته‌اند ** دور باشد از تنت ای ارجمند

ثانیا باشد ترا عمر دراز ** که اجل دارد ز عمرت احتراز 2530

وین نباشد بعد عمر مستوی ** که بناکام از جهان بیرون روی

بلک خواهان اجل چون طفل شیر ** نه ز رنجی که ترا دارد اسیر

مرگ‌جو باشی ولی نه از عجز رنج ** بلک بینی در خراب خانه گنج

پس به دست خویش گیری تیشه‌ای ** می‌زنی بر خانه بی‌اندیشه‌ای

که حجاب گنج بینی خانه را ** مانع صد خرمن این یک دانه را 2535

پس در آتش افکنی این دانه را ** پیش گیری پیشه‌ی مردانه را

ای به یک برگی ز باغی مانده ** هم‌چو کرمی برگش از رز رانده

چون کرم این کرم را بیدار کرد ** اژدهای جهل را این کرم خورد

کرم کرمی شد پر از میوه و درخت ** این چنین تبدیل گردد نیکبخت

تفسیر کنت کنزا مخفیا فاحببت ان اعرف

خانه بر کن کز عقیق این یمن ** صد هزاران خانه شاید ساختن 2540

گنج زیر خانه است و چاره نیست ** از خرابی خانه مندیش و مه‌ایست

که هزاران خانه از یک نقد گنج ** توان عمارت کرد بی‌تکلیف و رنج

عاقبت این خانه خود ویران شود ** گنج از زیرش یقین عریان شود

لیک آن تو نباشد زانک روح ** مزد ویران کردنستش آن فتوح

چون نکرد آن کار مزدش هست لا ** لییس للانسان الا ما سعی 2545

دست خایی بعد از آن تو کای دریغ ** این چنین ماهی بد اندر زیر میغ

من نکردم آنچ گفتند از بهی ** گنج رفت و خانه و دستم تهی

خانه‌ی اجرت گرفتی و کری ** نیست ملک تو به بیعی یا شری

این کری را مدت او تا اجل ** تا درین مدت کنی در وی عمل

پاره‌دوزی می‌کنی اندر دکان ** زیر این دکان تو مدفون دو کان 2550

هست این دکان کرایی زود باش ** تیشه بستان و تکش را می‌تراش