English    Türkçe    فارسی   

6
3906-3955

  • از غری ریش ار کنون دزدیده‌ای  ** پیش ازین بر ریش خود خندیده‌ای 

  • وقت پند دیگرانی های های  ** در غم خود چون زنانی وای وای 

  • چون به درد دیگران درمان بدی  ** درد مهمان تو آمد تن زدی 

  • بانگ بر لشکر زدن بد ساز تو  ** بانگ بر زن چه گرفت آواز تو 

  • آنچ پنجه سال بافیدی به هوش  ** زان نسیج خود بغلتانی بپوش  3910

  • از نوایت گوش یاران بود خوش  ** دست بیرون آر و گوش خود بکش 

  • سر بدی پیوسته خود را دم مکن  ** پا و دست و ریش و سبلت گم مکن 

  • بازی آن تست بر روی بساط  ** خویش را در طبع آر و در نشاط 

  • ذکر آن پادشاه که آن دانشمند را به اکراه در مجلس آورد و بنشاند ساقی شراب بر دانشمند عرضه کرد ساغر پیش او داشت رو بگردانید و ترشی و تندی آغاز کرد شاه ساقی را گفت کی هین در طبعش آر ساقی چندی بر سرش کوفت و شرابش در خورد داد الی آخره 

  • پادشاهی مست اندر بزم خوش  ** می‌گذشت آن یک فقیهی بر درش 

  • کرد اشارت کش درین مجلس کشید  ** وان شراب لعل را با او چشید  3915

  • پس کشیدندش به شه بی‌اختیار  ** شست در مجلس ترش چون زهر و مار 

  • عرضه کردش می نپذرفت او به خشم  ** از شه و ساقی بگردانید چشم 

  • که به عمر خود نخوردستم شراب  ** خوشتر آید از شرابم زهر ناب 

  • هین به جای می به من زهری دهید  ** تا من از خویش و شما زین وا رهید 

  • می نخورده عربده آغاز کرد  ** گشته در مجلس گران چون مرگ و درد  3920

  • هم‌چو اهل نفس و اهل آب و گل  ** در جهان بنشسته با اصحاب دل 

  • حق ندارد خاصگان را در کمون  ** از می احرار جز در یشربون 

  • عرضه می‌دارند بر محجوب جام  ** حس نمی‌یابد از آن غیر کلام 

  • رو همی گرداند از ارشادشان  ** که نمی‌بیند به دیده دادشان 

  • گر ز گوشش تا به حلقش ره بدی  ** سر نصح اندر درونشان در شدی  3925

  • چون همه نارست جانش نیست نور  ** که افکند در نار سوزان جز قشور 

  • مغز بیرون ماند و قشر گفت رفت  ** کی شود از قشر معده گرم و زفت 

  • نار دوزخ جز که قشر افشار نیست  ** نار را با هیچ مغزی کار نیست 

  • ور بود بر مغز ناری شعله‌زن  ** بهر پختن دان نه بهر سوختن 

  • تا که باشد حق حکیم این قاعده  ** مستمر دان در گذشته و نامده  3930

  • مغز نغز و قشرها مغفور ازو  ** مغز را پس چون بسوزد دور ازو 

  • از عنایت گر بکوبد بر سرش  ** اشتها آید شراب احمرش 

  • ور نکوبد ماند او بسته‌دهان  ** چون فقیه از شرب و بزم این شهان 

  • گفت شه با ساقیش ای نیک‌پی  ** چه خموشی ده به طبعش آر هی 

  • هست پنهان حاکمی بر هر خرد  ** هرکه را خواهد به فن از سر برد  3935

  • آفتاب مشرق و تنویر او  ** چون اسیران بسته در زنجیر او 

  • چرخ را چرخ اندر آرد در زمن  ** چون بخواند در دماغش نیم فن 

  • عقل کو عقل دگر را سخره کرد  ** مهره زو دارد ویست استاد نرد 

  • چند سیلی بر سرش زد گفت گیر  ** در کشید از بیم سیلی آن زحیر 

  • مست گشت و شاد و خندان شد چو باغ  ** در ندیمی و مضاحک رفت و لاغ  3940

  • شیرگیر و خوش شد انگشتک بزد  ** سوی مبرز رفت تا میزک کند 

  • یک کنیزک بود در مبرز چو ماه  ** سخت زیبا و ز قرناقان شاه 

  • چون بدید او را دهانش باز ماند  ** عقل رفت و تن ستم‌پرداز ماند 

  • عمرها بوده عزب مشتاق و مست  ** بر کنیزک در زمان در زد دو دست 

  • بس طپید آن دختر و نعره فراشت  ** بر نیامد با وی و سودی نداشت  3945

  • زن به دست مرد در وقت لقا  ** چون خمیر آمد به دست نانبا 

  • بسرشد گاهیش نرم و گه درشت  ** زو بر آرد چاق چاقی زیر مشت 

  • گاه پهنش واکشد بر تخته‌ای  ** درهمش آرد گهی یک لخته‌ای 

  • گاه در وی ریزد آب و گه نمک  ** از تنور و آتشش سازد محک 

  • این چنین پیچند مطلوب و طلوب  ** اندرین لعبند مغلوب و غلوب  3950

  • این لعب تنها نه شو را با زنست  ** هر عشیق و عاشقی را این فنست 

  • از قدیم و حادث و عین و عرض  ** پیچشی چون ویس و رامین مفترض 

  • لیک لعب هر یکی رنگی دگر  ** پیچش هر یک ز فرهنگی دگر 

  • شوی و زن را گفته شد بهر مثال  ** که مکن ای شوی زن را بد گسیل 

  • آن شب گردک نه ینگا دست او  ** خوش امانت داد اندر دست تو  3955