مومن ار ینظر بنور الله نبود ** غیب مومن را برهنه چون نمود

چون که تو ینظر بنار الله بدی ** در بدی از نیکویی غافل شدی‌‌

اندک اندک آب بر آتش بزن ** تا شود نار تو نور ای بو الحزن‌‌

تو بزن یا ربنا آب طهور ** تا شود این نار عالم جمله نور

آب دریا جمله در فرمان تست ** آب و آتش ای خداوند آن تست‌‌ 1335

گر تو خواهی آتش آب خوش شود ** ور نخواهی آب هم آتش شود

این طلب در ما هم از ایجاد تست ** رستن از بی‌‌داد یا رب داد تست‌‌

بی‌‌طلب تو این طلب‌‌مان داده‌‌ای ** گنج احسان بر همه بگشاده‌‌ای‌‌

مژده بردن خرگوش سوی نخجیران که شیر در چاه افتاد

چون که خرگوش از رهایی شاد گشت ** سوی نخجیران دوان شد تا به دشت‌‌

شیر را چون دید در چه کشته زار ** چرخ می‌‌زد شادمان تا مرغزار 1340

دست می‌‌زد چون رهید از دست مرگ ** سبز و رقصان در هوا چون شاخ و برگ‌‌

شاخ و برگ از حبس خاک آزاد شد ** سر بر آورد و حریف باد شد

برگها چون شاخ را بشکافتند ** تا به بالای درخت اشتافتند

با زبان شطاه شکر خدا ** می‌‌سراید هر بر و برگی جدا

که بپرورد اصل ما را ذو العطا ** تا درخت استغلظ آمد و استوی‌‌ 1345

جانهای بسته اندر آب و گل ** چون رهند از آب و گلها شاد دل‌‌

در هوای عشق حق رقصان شوند ** همچو قرص بدر بی‌‌نقصان شوند

جسمشان در رقص و جانها خود مپرس ** و آن که گرد جان از آنها خود مپرس‌‌

شیر را خرگوش در زندان نشاند ** ننگ شیری کاو ز خرگوشی بماند

در چنان ننگی و آن گه این عجب ** فخر دین خواهد که گویندش لقب‌‌ 1350

ای تو شیری در تک این چاه فرد ** نفس چون خرگوش خونت ریخت و خورد

نفس خرگوشت به صحرا در چرا ** تو به قعر این چه چون و چرا

سوی نخجیران دوید آن شیر گیر ** کابشروا یا قوم إذ جاء البشیر

مژده مژده ای گروه عیش‌‌ساز ** کان سگ دوزخ به دوزخ رفت باز

مژده مژده کان عدوی جانها ** کند قهر خالقش دندانها 1355

آن که از پنجه بسی سرها بکوفت ** همچو خس جاروب مرگش هم بروفت‌‌

جمع شدن نخجیران گرد خرگوش و ثنا گفتن او را

جمع گشتند آن زمان جمله وحوش ** شاد و خندان از طرب در ذوق و جوش‌‌

حلقه کردند او چو شمعی در میان ** سجده آوردند و گفتندش که هان‌‌

تو فرشته‌‌ی آسمانی یا پری ** نی تو عزراییل شیران نری‌‌

هر چه هستی جان ما قربان تست ** دست بردی دست و بازویت درست‌‌ 1360

راند حق این آب را در جوی تو ** آفرین بر دست و بر بازوی تو

باز گو تا چون سگالیدی به مکر ** آن عوان را چون بمالیدی به مکر

باز گو تا قصه درمانها شود ** باز گو تا مرهم جانها شود

باز گو کز ظلم آن استم نما ** صد هزاران زخم دارد جان ما

گفت تایید خدا بود ای مهان ** ور نه خرگوشی که باشد در جهان‌‌ 1365

قوتم بخشید و دل را نور داد ** نور دل مر دست و پا را زور داد

از بر حق می‌‌رسد تفضیلها ** باز هم از حق رسد تبدیلها

حق به دور و نوبت این تایید را ** می‌‌نماید اهل ظن و دید را

پند دادن خرگوش نخجیران را که بدین شاد مشوید

هین به ملک نوبتی شادی مکن ** ای تو بسته‌‌ی نوبت آزادی مکن‌‌

آن که ملکش برتر از نوبت تنند ** برتر از هفت انجمش نوبت زنند 1370

برتر از نوبت ملوک باقی‌‌اند ** دور دایم روحها با ساقی‌‌اند

ترک این شرب ار بگویی یک دو روز ** در کنی اندر شراب خلد پوز

تفسیر رجعنا من الجهاد الاصغر الی الجهاد الاکبر

ای شهان کشتیم ما خصم برون ** ماند خصمی زو بتر در اندرون‌‌

کشتن این کار عقل و هوش نیست ** شیر باطن سخره‌‌ی خرگوش نیست‌‌

دوزخ است این نفس و دوزخ اژدهاست ** کاو به دریاها نگردد کم و کاست‌‌ 1375

هفت دریا را در آشامد هنوز ** کم نگردد سوزش آن خلق سوز

سنگها و کافران سنگ دل ** اندر آیند اندر او زار و خجل‌‌

هم نگردد ساکن از چندین غذا ** تا ز حق آید مر او را این ندا

سیر گشتی سیر گوید نی هنوز ** اینت آتش اینت تابش اینت سوز

عالمی را لقمه کرد و در کشید ** معده‌‌اش نعره زنان هل من مزید 1380