از که بگریزیم از خود ای محال ** از که برباییم از حق ای وبال‌‌

از که بگریزیم از خود ای محال ** از که برباییم از حق ای وبال‌‌ 970

Kimden kaçıyoruz, kendimizden mi? Ne olmayacak şey! Kimden kapıp kurtarıyoruz, Hak’tan mı? Ne boş zahmet!

باز ترجیح‌‌نهادن شیر جهد را بر توکل و فواید جهد را بیان کردن‌‌

Yine aslanın çalışmayı tevekküle tercih etmesi ve çalışmanın faydalarını bildirmesi

شیر گفت آری و لیکن هم ببین ** جهدهای انبیا و مومنین‌‌

Aslan dedi ki: “Doğru ama Peygamberlerin, müminlerin çalışmalarını da gör.

حق تعالی جهدشان را راست کرد ** آن چه دیدند از جفا و گرم و سرد

Cefadan, kahırdan ne gördülerse mükâfata nail oldular; Tanrı onların mücahedesini zayi etmedi.

حیله‌‌هاشان جمله حال آمد لطیف ** کل شی‌‌ء من ظریف هو ظریف‌‌

Onların başvurdukları çareler her hususta lâtif oldu. Çünkü zariften ne gelirse zariftir.

دامهاشان مرغ گردونی گرفت ** نقصهاشان جمله افزونی گرفت‌‌

Tuzakları felek kuşunu tuttu; noksanları tamamen sayıldı.

جهد می‌‌کن تا توانی ای کیا ** در طریق انبیا و اولیا 975

Ey ulu kişi! Nebîlerin ve velilerin yolunda çalış!

با قضا پنجه زدن نبود جهاد ** ز آن که این را هم قضا بر ما نهاد

Kaza ve kaderle pençeleşmek mücahede sayılmaz. Çünkü bizi pençeleştiren, savaştıran da kaza ve kaderdir.

کافرم من گر زیان کرده ست کس ** در ره ایمان و طاعت یک نفس‌‌

Bir kimse iman ve itaat yolunda yürüyüp de bir an bile ziyan etmişse kâfirim!

سر شکسته نیست این سر را مبند ** یک دو روزک جهد کن باقی بخند

Başın yarılmamış, şu başını bağlama. Birkaç gün çalış da ondan sonra gül!

بد محالی جست کاو دنیا بجست ** نیک حالی جست کاو عقبی بجست‌‌

Dünyayı arayan kimse olmayacak ve kötü bir şey aradı. Ukbayı arayansa kendine iyi bir hal aramış oldu.

مکرها در کسب دنیا بارد است ** مکرها در ترک دنیا وارد است‌‌ 980

Dünya kazancı için çarelere başvurmak soğuk bir şeydir. Dünyayı terk etmek için çarelere başvurmak ise caizdir, emredilmiştir.

مکر آن باشد که زندان حفره کرد ** آن که حفره بست آن مکری ست سرد

Hile ve çare diye zindanı delip de çıkmaya derler. Yoksa birisi zaten açılmış deliği kapatırsa yaptığı iş, soğuk ve ters bir iştir.

این جهان زندان و ما زندانیان ** حفره کن زندان و خود را وارهان‌‌

Bu dünya zindandır, biz de zindandaki mahpuslarız. Zindanı del, kendini kurtar!

چیست دنیا از خدا غافل بدن ** نی قماش و نقره و میزان و زن‌‌

Dünya nedir? Tanrı’dan gafil olmaktır. Kumaş, para, ölçüp tartarak ticaret etmek ve kadın; dünya değildir.

مال را کز بهر دین باشی حمول ** نعم مال صالح خواندش رسول‌‌

Din yolunda sarf etmek üzere kazandığın mala, Peygamber, “ne güzel mal” demiştir.

آب در کشتی هلاک کشتی است ** آب اندر زیر کشتی پشتی است‌‌ 985

Suyun gemi içinde olması geminin helâkidir. Gemi altındaki su ise gemiye; geminin yürümesine yardımcıdır.

چون که مال و ملک را از دل براند ** ز آن سلیمان خویش جز مسکین نخواند

Mal, mülk sevgisini gönülden sürüp çıkardığındandır ki Süleyman, ancak yoksul adını takındı.

کوزه‌‌ی سر بسته اندر آب زفت ** از دل پر باد فوق آب رفت‌‌

Ağzı kapalı testi, içi hava ile dolu olduğundan derin ve uçsuz bucaksız su üstünde yüzüp gitti.

باد درویشی چو در باطن بود ** بر سر آب جهان ساکن بود

İşte yoksulluk havası oldukça insan, dünya denizine batmaz, o denizin üstünde durur.

گر چه جمله‌‌ی این جهان ملک وی است ** ملک در چشم دل او لا شی است‌‌

Bütün bu dünya, onun mülkü olsa bu mülk, gözünde hiçbir şey değildir.

پس دهان دل ببند و مهر کن ** پر کنش از باد کبر من لدن‌‌ 990

Şu halde kalbini Min Ledün ululuğunun havasıyla doldur, ağzını da bağla, mühürle!

جهد حق است و دوا حق است و درد ** منکر اندر نفی جهدش جهد کرد

Çalışma da haktır, deva da haktır, dert de hak. Münkir kimse çalışmayı inkârda ısrar eder durur.”

مقرر شدن ترجیح جهد بر توکل‌‌

Çalışmanın tevekküle tercihi

زین نمط بسیار برهان گفت شیر ** کز جواب آن جبریان گشتند سیر

Aslan bu yolda birçok deliller getirdi. O Cebrîler, aslanın cevabına kandılar.

روبه و آهو و خرگوش و شغال ** جبر را بگذاشتند و قیل و قال‌‌

Tilki, geyik, tavşan ve çakal cebre inanışı ve dedikoduyu bıraktılar.

عهدها کردند با شیر ژیان ** کاندر این بیعت نیفتد در زیان‌‌

Bu bîatte ziyana düşmemek için kükremiş aslanla ahitlerde bulundular:

قسم هر روزش بیاید بی‌‌جگر ** حاجتش نبود تقاضای دگر 995

Zahmetsizce her günün kısmeti gelecek, aslanın başka bir teşebbüse ihtiyacı kalmayacaktı.

قرعه بر هر که فتادی روز روز ** سوی آن شیر او دویدی همچو یوز

Kur’a kime isabet ederse günü gününe aslanın yanına sırtlan gibi o koşar, teslim olurdu.

چون به خرگوش آمد این ساغر به دور ** بانگ زد خرگوش کاخر چند جور

Bu kadeh dönerek tavşana gelince; tavşan haykırdı: “Niceye dek bu zulüm?”

انکار کردن نخجیران بر خرگوش در تاخیر رفتن بر شیر

Aslana gitmekte geciktiğinden av hayvanlarının tavşana itiraz etmeleri

قوم گفتندش که چندین گاه ما ** جان فدا کردیم در عهد و وفا

Hayvanlar dediler ki: “Bunca zamanlardır biz ahdimize vefa ederek can feda ettik.

تو مجو بد نامی ما ای عنود ** تا نرنجد شیر رو رو زود زود

Ey inatçı, bizim kötü bir adla anılmamıza sebep olma, aslan da incinmesin. Yürü, yürü; çabuk, çabuk!”

جواب گفتن خرگوش نخجیران را

Tavşanın av hayvanlarına cevabı

گفت ای یاران مرا مهلت دهید ** تا به مکرم از بلا بیرون جهید 1000

Tavşan, “Dostlar, bana mühlet verin de hilemle siz de belâdan kurtulun.

تا امان یابد به مکرم جانتان ** ماند این میراث فرزندانتان‌‌

Benim hilemle canımız kurtulsun, bu hile, çocuklarımıza miras kalsın.

هر پیمبر امتان را در جهان ** همچنین تا مخلصی می‌‌خواندشان‌‌

Her Peygamber, dünyada ümmetini böyle bir kurtuluş yerine davet etti.

کز فلک راه برون شو دیده بود ** در نظر چون مردمک پیچیده بود

Peygamberler, halk nazarında gözbebeği gibi küçük görünürlerdi ama felekten kurtuluş yolunu görmüşlerdi.

مردمش چون مردمک دیدند خرد ** در بزرگی مردمک کس ره نبرد

Halk, peygamberleri; gözbebeği gibi küçük gördü, gözbebeğinin manen büyüklüğünü kimse anlayamadı.”

اعتراض نخجیران بر سخن خرگوش‌‌

Av hayvanlarının Tavşan'ın sözlerine itiraz etmeleri(fırat)

قوم گفتندش که ای خر گوش دار ** خویش را اندازه‌‌ی خرگوش دار 1005

Hayvanlar ona “Ey eşek, kulak ver! Kendini tavşan kadrince tut, haddini aşma!

هین چه لاف است این که از تو بهتران ** در نیاوردند اندر خاطر آن‌‌

Bu ne lâftır ki senden daha iyiler, dünyada onu hatırlarına bile getirmezler.

معجبی یا خود قضامان در پی است ** ور نه این دم لایق چون تو کی است‌‌

Ya gugurlandın yahut da kaza, bizim izimizde. Yoksa bu lâf, senin gibisine nerden yaraşacak?” dediler.

جواب خرگوش نخجیران را

Tavşanın av hayvanlarına cevabı

گفت ای یاران حقم الهام داد ** مر ضعیفی را قوی رایی فتاد

Tavşan, “Dostlar, Hak bana ilham etti. Hakikaten zayıf birisi, kuvvetli bir rye ve tedbire nail oldu.

آن چه حق آموخت مر زنبور را ** آن نباشد شیر را و گور را

Hakk’ın arıya öğrettiğini, aslan ve ejderha bilemez.

خانه‌‌ها سازد پر از حلوای تر ** حق بر او آن علم را بگشاد در 1010

Arı, teritaze balla dolu petekler yapar. Tanrı, ona, o ilimde kapı açtı.

آن چه حق آموخت کرم پیله را ** هیچ پیلی داند آن گون حیله را

Hakk’ın, ipekböceğine öğrettiğini hiçbir fil bilir mi?

آدم خاکی ز حق آموخت علم ** تا به هفتم آسمان افروخت علم‌‌

Toprağa mensup insan Hak’tan ilim öğrendi ve o bilgi ile yedinci kat göğe kadar bütün âlemi aydınlattı;

نام و ناموس ملک را در شکست ** کوری آن کس که در حق درشک است‌‌

Tanrı’ya şüphe eden kişinin körlüğüne rağmen meleklerin adını, sanını unutturdu;

زاهد چندین هزاران ساله را ** پوز بندی ساخت آن گوساله را

Altı yüz bin yıllık zahidin, o buzağının ağzını bağladı;

تا نتاند شیر علم دین کشید ** تا نگردد گرد آن قصر مشید 1015

Bu suretle din bilgisi sütünü emmesine, o yüce ve sağlam köşkün etrafında dönüp dolaşmasına mâni oldu.

علمهای اهل حس شد پوز بند ** تا نگیرد شیر ز آن علم بلند

Duygu ehlinin, yalnız zâhire itibar edenlerin bilgileri, o yüce bilgiden süt emenler için ağız bağıdır.

قطره‌‌ی دل را یکی گوهر فتاد ** کان به دریاها و گردونها نداد

Gönül katresine bir inci düştü ki o inci denizlere; feleklere bile verilmemiştir.

چند صورت آخر ای صورت پرست ** جان بی‌‌معنیت از صورت نرست‌‌

Ey surete tapan! Niceye dek suret kaygısı? Senin manasız canın suretten kurtulmadı gitti.

گر به صورت آدمی انسان بدی ** احمد و بو جهل خود یکسان بدی‌‌

Eğer insan, suretle insan olsaydı Ahmed’le Ebucehil müsavi olurdu.