دانشی باید که اصلش زان سرست ** زانک هر فرعی به اصلش رهبرست

هر پری بر عرض دریا کی پرد ** تا لدن علم لدنی می‌برد 1125

پس چرا علمی بیاموزی به مرد ** کش بباید سینه را زان پاک کرد

پس مجو پیشی ازین سر لنگ باش ** وقت وا گشتن تو پیش آهنگ باش

آخرون السابقون باش ای ظریف ** بر شجر سابق بود میوه‌ی طریف

گرچه میوه آخر آید در وجود ** اولست او زانک او مقصود بود

چون ملایک گوی لا علم لنا ** تا بگیرد دست تو علمتنا 1130

گر درین مکتب ندانی تو هجا ** همچو احمد پری از نور حجی

گر نباشی نامدار اندر بلاد ** گم نه‌ای الله اعلم بالعباد

اندر آن ویران که آن معروف نیست ** از برای حفظ گنجینه‌ی زریست

موضع معروف کی بنهند گنج ** زین قبل آمد فرج در زیر رنج

خاطر آرد بس شکال اینجا ولیک ** بسکلد اشکال را استور نیک 1135

هست عشقش آتشی اشکال‌سوز ** هر خیالی را بروبد نور روز

هم از آن سو جو جواب ای مرتضا ** کین سال آمد از آن سو مر ترا

گوشه‌ی بی گوشه‌ی دل شه‌رهیست ** تاب لا شرقی و لا غرب از مهیست

تو ازین سو و از آن سو چون گدا ** ای که معنی چه می‌جویی صدا

هم از آن سو جو که وقت درد تو ** می‌شوی در ذکر یا ربی دوتو 1140

وقت درد و مرگ آن سو می‌نمی ** چونک دردت رفت چونی اعجمی

وقت محنت گشته‌ای الله گو ** چونک محنت رفت گویی راه کو

این از آن آمد که حق را بی گمان ** هر که بشناسد بود دایم بر آن

وانک در عقل و گمان هستش حجاب ** گاه پوشیدست و گه بدریده جیب

عقل جزوی گاه چیره گه نگون ** عقل کلی آمن از ریب المنون 1145

عقل بفروش و هنر حیرت بخر ** رو به خواری نه بخارا ای پسر

ما چه خود را در سخن آغشته‌ایم ** کز حکایت ما حکایت گشته‌ایم

من عدم و افسانه گردم در حنین ** تا تقلب یابم اندر ساجدین

این حکایت نیست پیش مرد کار ** وصف حالست و حضور یار غار

آن اساطیر اولین که گفت عاق ** حرف قرآن را بد آثار نفاق 1150

لامکانی که درو نور خداست ** ماضی و مستقبل و حال از کجاست

ماضی و مستقبلش نسبت به تست ** هر دو یک چیزند پنداری که دوست

یک تنی او را پدر ما را پسر ** بام زیر زید و بر عمرو آن زبر

نسبت زیر و زبر شد زان دو کس ** سقف سوی خویش یک چیزست بس

نیست مثل آن مثالست این سخن ** قاصر از معنی نو حرف کهن 1155

چون لب جو نیست مشکا لب ببند ** بی لب و ساحل بدست این بحر قند

فرستادن فرعون به مداین در طلب ساحران

چونک موسی بازگشت و او بماند ** اهل رای و مشورت را پیش خواند

آنچنان دیدند کز اطراف مصر ** جمع آردشان شه و صراف مصر

او بسی مردم فرستاد آن زمان ** هر نواحی بهر جمع جادوان

هر طرف که ساحری بد نامدار ** کرد پران سوی او ده پیک کار 1160

دو جوان بودند ساحر مشتهر ** سحر ایشان در دل مه مستمر

شیر دوشیده ز مه فاش آشکار ** در سفرها رفته بر خمی سوار

شکل کرباسی نموده ماهتاب ** آن بپیموده فروشیده شتاب

سیم برده مشتری آگه شده ** دست از حسرت به رخها بر زده

صد هزاران همچنین در جادوی ** بوده منشی و نبوده چون روی 1165

چون بدیشان آمد آن پیغام شاه ** کز شما شاهست اکنون چاره‌خواه

از پی آنک دو درویش آمدند ** بر شه و بر قصر او موکب زدند

نیست با ایشان بغیر یک عصا ** که همی‌گردد به امرش اژدها

شاه و لشکر جمله بیچاره شدند ** زین دو کس جمله به افغان آمدند

چاره‌ای می‌باید اندر ساحری ** تا بود که زین دو ساحر جان بری 1170

آن دو ساحر را چو این پیغام داد ** ترس و مهری در دل هر دو فتاد

عرق جنسیت چو جنبیدن گرفت ** سر به زانو بر نهادند از شگفت

چون دبیرستان صوفی زانوست ** حل مشکل را دو زانو جادوست

خواندن آن دو ساحر پدر را از گور و پرسیدن از روان پدر حقیقت موسی علیه السلام