من ترا اندر دو عالم حافظم ** طاعنان را از حدیثت رافضم
Ben seni iki cihanda da korurum. Sözünü kınayanları terk eder, onları hor hakir bir hale korum.
کس نتاند بیش و کم کردن درو ** تو به از من حافظی دیگر مجو1200
Hiç kimse Kur’an’ı değiştirmeye kudret bulamaz; ona ne bir şey ilâve edebilirler, ne ondan bir şey eksiltebilirler. Sen benden daha iyi başka bir koruyucu arama!
رونقت را روز روز افزون کنم ** نام تو بر زر و بر نقره زنم
Senin parlaklığını gün geçtikçe artırır, adını altınlara, gümüşlere bastırırım.
منبر و محراب سازم بهر تو ** در محبت قهر من شد قهر تو
Senin için minberler, mihraplar kurdururum. Ben, seni öyle seviyorum ki senin kahrın, benim demektir.
نام تو از ترس پنهان میگوند ** چون نماز آرند پنهان میشوند
Şimdi adını korkudan gizlice söylüyorlar, namaz kılacakları zaman gizleniyorlar.
از هراس وترس کفار لعین ** دینت پنهان میشود زیر زمین
Melûn kâfirlerin korkusundan dinin mağaralarda gizli kalıyor ya...
من مناره پر کنم آفاق را ** کور گردانم دو چشم عاق را1205
Bütün âlemi minarelerle dolduracağım, âsilerin gözlerini kör edeceğim ben.
چاکرانت شهرها گیرند و جاه ** دین تو گیرد ز ماهی تا به ماه
Kulların şehirler alacak, mevkiler bulacak…
تا قیامت باقیش داریم ما ** تو مترس از نسخ دین ای مصطفی
Dinin balıktan aya kadar her tarafı kaplayacak.
ای رسول ما تو جادو نیستی ** صادقی همخرقهی موسیستی
Ey Peygamberimiz, sen sihirbaz değilsin, doğrusun… Sen de Musa’nın giydiği elbiseyi giymişsin, sen de onun gibi bir peygambersin.
هست قرآن مر تو را همچون عصا ** کفرها را در کشد چون اژدها
Kur’an’ın, Musa’nın asâsına benzer küfürleri ejderha gibi sömürüp yutar.
تو اگر در زیر خاکی خفتهای ** چون عصایش دان تو آنچ گفتهای1210
Sen, toprak altında uyursun ama o tertemiz söz asa gibi her şeye agâhtır.
قاصدان را بر عصایش دست نی ** تو بخسپ ای شه مبارک خفتنی
Kast edenlerin elleri o asaya ulaşamaz. Uyu ey padişah, uyu… Uykun mübarek olsun!
تن بخفته نور تو بر آسمان ** بهر پیکار تو زه کرده کمان
Bedenin uyur ama nurun göklere ağar, düşmanlarını kahretmek için okunu kur, yayını ger.
فلسفی و آنچ پوزش میکند ** قوس نورت تیردوزش میکند
Felsefeci, aleyhine söylenmeye yeltenir ama nurunun oku ağzını oklar, onu susturur.”
آنچنان کرد و از آن افزون که گفت ** او بخفت و بخت و اقبالش نخفت
Hakikaten de öyle oldu, hatta bu vaatten de üstün şeyler vücuda geldi. O uyudu, fakat bahtı, ikbali uyumadı.
جان بابا چونک ساحر خواب شد ** کار او بی رونق و بیتاب شد1215