سخت راسخ خیمه‌گاه و میخ او ** بوی خون می‌آیدم از بیخ او

سخت راسخ خیمه‌گاه و میخ او ** بوی خون می‌آیدم از بیخ او 2445

خون شدست اندر بن آن خوش درخت ** خواجه راکشتست این منحوس‌بخت

تا کنون حلم خدا پوشید آن ** آخر از ناشکری آن قلتبان

که عیال خواجه را روزی ندید ** نه بنوروز و نه موسمهای عید

بی‌نوایان را به یک لقمه نجست ** یاد ناورد او ز حقهای نخست

تا کنون از بهر یک گاو این لعین ** می‌زند فرزند او را در زمین 2450

او بخود برداشت پرده از گناه ** ورنه می‌پوشید جرمش را اله

کافر و فاسق درین دور گزند ** پرده خود را بخود بر می‌درند

ظلم مستورست در اسرار جان ** می‌نهد ظالم بپیش مردمان

که ببینیدم که دارم شاخها ** گاو دوزخ را ببینید از ملا

گواهی دادن دست و پا و زبان بر سر ظالم هم در دنیا

پس همینجا دست و پایت در گزند ** بر ضمیر تو گواهی می‌دهند 2455

چون موکل می‌شود برتو ضمیر ** که بگو تو اعتقادت وا مگیر

خاصه در هنگام خشم و گفت و گو ** می‌کند ظاهر سرت را مو بمو

چون موکل می‌شود ظلم و جفا ** که هویدا کن مرا ای دست و پا

چون همی‌گیرد گواه سر لگام ** خاصه وقت جوش و خشم و انتقام

پس همان کس کین موکل می‌کند ** تا لوای راز بر صحرا زند 2460

پس موکلهای دیگر روز حشر ** هم تواند آفرید از بهر نشر

ای بده دست آمده در ظلم و کین ** گوهرت پیداست حاجت نیست این

نیست حاجت شهره گشتن در گزند ** بر ضمیر آتشینت واقف‌اند

نفس تو هر دم بر آرد صد شرار ** که ببینیدم منم ز اصحاب نار

جزو نارم سوی کل خود روم ** من نه نورم که سوی حضرت شوم 2465

همچنان کین ظالم حق ناشناس ** بهر گاوی کرد چندین التباس

او ازو صد گاو برد و صد شتر ** نفس اینست ای پدر از وی ببر

نیز روزی با خدا زاری نکرد ** یا ربی نامد ازو روزی بدرد

کای خدا خصم مرا خشنود کن ** گر منش کردم زیان تو سود کن

گر خطا کشتم دیت بر عاقله‌ست ** عاقله‌ی جانم تو بودی از الست 2470

سنگ می‌ندهد به استغفار در ** این بود انصاف نفس ای جان حر

برون رفتن به سوی آن درخت

چون برون رفتند سوی آن درخت ** گفت دستش را سپس بندید سخت

تا گناه و جرم او پیدا کنم ** تا لوای عدل بر صحرا زنم

گفت ای سگ جد او را کشته‌ای ** تو غلامی خواجه زین رو گشته‌ای

خواجه را کشتی و بردی مال او ** کرد یزدان آشکارا حال او 2475

آن زنت او را کنیزک بوده است ** با همین خواجه جفا بنموده است

هر چه زو زایید ماده یا که نر ** ملک وارث باشد آنها سر بسر

تو غلامی کسب و کارت ملک اوست ** شرع جستی شرع بستان رو نکوست

خواجه را کشتی باستم زار زار ** هم برینجا خواجه گویان زینهار

کارد از اشتاب کردی زیر خاک ** از خیالی که بدیدی سهمناک 2480

نک سرش با کارد در زیر زمین ** باز کاوید این زمین را همچنین

نام این سگ هم نبشته کارد بر ** کرد با خواجه چنین مکر و ضرر

همچنان کردند چون بشکافتند ** در زمین آن کارد و سر را یافتند

ولوله در خلق افتاد آن زمان ** هر یکی زنار ببرید از میان

بعد از آن گفتش بیا ای دادخواه ** داد خود بستان بدان روی سیاه 2485

قصاص فرمودن داود علیه السلام خونی را بعد از الزام حجت برو

هم بدان تیغش بفرمود او قصاص ** کی کند مکرش ز علم حق خلاص

حلم حق گرچه مواساها کند ** لیک چون از حد بشد پیدا کند

خون نخسپد درفتد در هر دلی ** میل جست و جوی و کشف مشکلی

اقتضای داوری رب دین ** سر بر آرد از ضمیر آن و این

کان فلان چون شد چه شد حالش چه گشت ** همچنانک جوشد از گلزار کشت 2490

جوشش خون باشد آن وا جستها ** خارش دلها و بحث و ماجرا

چونک پیداگشت سر کار او ** معجزه داود شد فاش و دوتو

خلق جمله سر برهنه آمدند ** سر به سجده بر زمینها می‌زدند

ما همه کوران اصلی بوده‌ایم ** از تو ما صد گون عجایب دیده‌ایم