English    Türkçe    فارسی   

3
363-412

  • بسط دیدی بسط خود را آب ده ** چون بر آید میوه با اصحاب ده
  • باقی قصه‌ی اهل سبا
  • آن سبا ز اهل صبا بودند و خام ** کارشان کفران نعمت با کرام
  • باشد آن کفران نعمت در مثال ** که کنی با محسن خود تو جدال 365
  • که نمی‌باید مرا این نیکوی ** من برنجم زین چه رنجم می‌شوی
  • لطف کن این نیکوی را دور کن ** من نخواهم چشم زودم کور کن
  • پس سبا گفتند باعد بیننا ** شیننا خیر لنا خذ زیننا
  • ما نمی‌خواهیم این ایوان و باغ ** نه زنان خوب و نه امن و فراغ
  • شهرها نزدیک همدیگر بدست ** آن بیابانست خوش کانجا ددست 370
  • یطلب الانسان فی الصیف الشتا ** فاذا جاء الشتا انکر ذا
  • فهو لا یرضی بحال ابدا ** لا بضیق لا بعیش رغدا
  • قتل الانسان ما اکفره ** کلما نال هدی انکره
  • نفس زین سانست زان شد کشتنی ** اقتلوا انفسکم گفت آن سنی
  • خار سه سویست هر چون کش نهی ** در خلد وز زخم او تو کی جهی 375
  • آتش ترک هوا در خار زن ** دست اندر یار نیکوکار زن
  • چون ز حد بردند اصحاب سبا ** که بپیش ما وبا به از صبا
  • ناصحانشان در نصیحت آمدند ** از فسوق و کفر مانع می‌شدند
  • قصد خون ناصحان می‌داشتند ** تخم فسق و کافری می‌کاشتند
  • چون قضا آید شود تنگ این جهان ** از قضا حلوا شود رنج دهان 380
  • گفت اذا جاء القضا ضاق الفضا ** تحجب الابصار اذ جاء القضا
  • چشم بسته می‌شود وقت قضا ** تا نبیند چشم کحل چشم را
  • مکر آن فارس چو انگیزید گرد ** آن غبارت ز استغاثت دور کرد
  • سوی فارس رو مرو سوی غبار ** ورنه بر تو کوبد آن مکر سوار
  • گفت حق آن را که این گرگش بخورد ** دید گرد گرگ چون زاری نکرد 385
  • او نمی‌دانست گرد گرگ را ** با چنین دانش چرا کرد او چرا
  • گوسفندان بوی گرگ با گزند ** می‌بدانند و بهر سو می‌خزند
  • مغز حیوانات بوی شیر را ** می‌بداند ترک می‌گوید چرا
  • بوی شیر خشم دیدی باز گرد ** با مناجات و حذر انباز گرد
  • وا نگشتند آن گروه از گرد گرگ ** گرگ محنت بعد گرد آمد سترگ 390
  • بر درید آن گوسفندان را بخشم ** که ز چوپان خرد بستند چشم
  • چند چوپانشان بخواند و نامدند ** خاک غم در چشم چوپان می‌زدند
  • که برو ما از تو خود چوپان‌تریم ** چون تبع گردیم هر یک سروریم
  • طعمه‌ی گرگیم و آن یار نه ** هیزم ناریم و آن عار نه
  • حمیتی بد جاهلیت در دماغ ** بانگ شومی بر دمنشان کرد زاغ 395
  • بهر مظلومان همی‌کندند چاه ** در چه افتادند و می‌گفتند آه
  • پوستین یوسفان بکشافتند ** آنچ می‌کردند یک یک یافتند
  • کیست آن یوسف دل حق‌جوی تو ** چون اسیری بسته اندر کوی تو
  • جبرئیلی را بر استن بسته‌ای ** پر و بالش را به صد جا خسته‌ای
  • پیش او گوساله بریان آوری ** گه کشی او را به کهدان آوری 400
  • که بخور اینست ما را لوت و پوت ** نیست او را جز لقاء الله قوت
  • زین شکنجه و امتحان آن مبتلا ** می‌کند از تو شکایت با خدا
  • کای خدا افغان ازین گرگ کهن ** گویدش نک وقت آمد صبر کن
  • داد تو وا خواهم از هر بی‌خبر ** داد کی دهد جز خدای دادگر
  • او همی‌گوید که صبرم شد فنا ** در فراق روی تو یا ربنا 405
  • احمدم در مانده در دست یهود ** صالحم افتاده در حبس ثمود
  • ای سعادت‌بخش جان انبیا ** یا بکش یا باز خوانم یا بیا
  • با فراقت کافران را نیست تاب ** می‌گود یا لیتنی کنت تراب
  • حال او اینست کو خود زان سوست ** چون بود بی تو کسی کان توست
  • حق همی‌گوید که آری ای نزه ** لیک بشنو صبر آر و صبر به 410
  • صبح نزدیکست خامش کم خروش ** من همی‌کوشم پی تو تو مکوش
  • بقیه‌ی داستان رفتن خواجه به دعوت روستایی سوی ده
  • شد ز حد هین باز گرد ای یار گرد ** روستایی خواجه را بین خانه برد