English    Türkçe    فارسی   

4
1558-1607

  • گوی شو می‌گرد بر پهلوی صدق ** غلط غلطان در خم چوگان عشق

  • کین سفر زین پس بود جذب خدا ** وان سفر بر ناقه باشد سیر ما

  • این چنین سیریست مستثنی ز جنس ** کان فزود از اجتهاد جن و انس 1560

  • این چنین جذبیست نی هر جذب عام ** که نهادش فضل احمد والسلام

  • نوشتن آن غلام قصه‌ی شکایت نقصان اجری سوی پادشاه

  • قصه کوته کن برای آن غلام ** که سوی شه بر نوشتست او پیام

  • قصه پر جنگ و پر هستی و کین ** می‌فرستد پیش شاه نازنین

  • کالبد نامه‌ست اندر وی نگر ** هست لایق شاه را آنگه ببر

  • گوشه‌ای رو نامه را بگشا بخوان ** بین که حرفش هست در خورد شهان 1565

  • گر نباشد درخور آن را پاره کن ** نامه‌ی دیگر نویس و چاره کن

  • لیک فتح نامه‌ی تن زپ مدان ** ورنه هر کس سر دل دیدی عیان

  • نامه بگشادن چه دشوارست و صعب ** کار مردانست نه طفلان کعب

  • جمله بر فهرست قانع گشته‌ایم ** زانک در حرص و هوا آغشته‌ایم

  • باشد آن فهرست دامی عامه را ** تا چنان دانند متن نامه را 1570

  • باز کن سرنامه را گردن متاب ** زین سخن والله اعلم بالصواب

  • هست آن عنوان چو اقرار زبان ** متن نامه‌ی سینه را کن امتحان

  • که موافق هست با اقرار تو ** تا منافق‌وار نبود کار تو

  • چون جوالی بس گرانی می‌بری ** زان نباید کم که در وی بنگری

  • که چه داری در جوال از تلخ و خوش ** گر همی ارزد کشیدن را بکش 1575

  • ورنه خالی کن جوالت را ز سنگ ** باز خر خود را ازین بیگار و ننگ

  • در جوال آن کن که می‌باید کشید ** سوی سلطانان و شاهان رشید

  • حکایت آن فقیه با دستار بزرگ و آنک بربود دستارش و بانگ می‌زد کی باز کن ببین کی چه می‌بری آنگه ببر

  • یک فقیهی ژنده‌ها در چیده بود ** در عمامه‌ی خویش در پیچیده بود

  • تا شود زفت و نماید آن عظیم ** چون در آید سوی محفل در حطیم

  • ژنده‌ها از جامه‌ها پیراسته ** ظاهرا دستار از آن آراسته 1580

  • ظاهر دستار چون حله‌ی بهشت ** چون منافق اندرون رسوا و زشت

  • پاره پاره دلق و پنبه و پوستین ** در درون آن عمامه بد دفین

  • روی سوی مدرسه کرده صبوح ** تا بدین ناموس یابد او فتوح

  • در ره تاریک مردی جامه کن ** منتظر استاده بود از بهر فن

  • در ربود او از سرش دستار را ** پس دوان شد تا بسازد کار را 1585

  • پس فقیهش بانگ برزد کای پسر ** باز کن دستار را آنگه ببر

  • این چنین که چار پره می‌پری ** باز کن آن هدیه را که می‌بری

  • باز کن آن را به دست خود بمال ** آنگهان خواهی ببر کردم حلال

  • چونک بازش کرد آنک می‌گریخت ** صد هزاران ژنده اندر ره بریخت

  • زان عمامه‌ی زفت نابایست او ** ماند یک گز کهنه‌ای در دست او 1590

  • بر زمین زد خرقه را کای بی‌عیار ** زین دغل ما را بر آوردی ز کار

  • نصیحت دنیا اهل دنیا را به زبان حال و بی‌وفایی خود را نمودن به وفا طمع دارندگان ازو

  • گفت بنمودم دغل لیکن ترا ** از نصیحت باز گفتم ماجرا

  • هم‌چنین دنیا اگر چه خوش شکفت ** بانگ زد هم بی‌وفایی خویش گفت

  • اندرین کون و فساد ای اوستاد ** آن دغل کون و نصیحت آن فساد

  • کون می‌گوید بیا من خوش‌پیم ** وآن فسادش گفته رو من لا شی‌ام 1595

  • ای ز خوبی بهاران لب گزان ** بنگر آن سردی و زردی خزان

  • روز دیدی طلعت خورشید خوب ** مرگ او را یاد کن وقت غروب

  • بدر را دیدی برین خوش چار طاق ** حسرتش را هم ببین اندر محاق

  • کودکی از حسن شد مولای خلق ** بعد فردا شد خرف رسوای خلق

  • گر تن سیمین‌تنان کردت شکار ** بعد پیری بین تنی چون پنبه‌زار 1600

  • ای بدیده لوتهای چرب خیز ** فضله‌ی آن را ببین در آب‌ریز

  • مر خبث را گو که آن خوبیت کو ** بر طبق آن ذوق و آن نغزی و بو

  • گوید او آن دانه بد من دام آن ** چون شدی تو صید شد دانه نهان

  • بس انامل رشک استادان شده ** در صناعت عاقبت لرزان شده

  • نرگس چشم خمار هم‌چو جان ** آخر اعمش بین و آب از وی چکان 1605

  • حیدری کاندر صف شیران رود ** آخر او مغلوب موشی می‌شود

  • طبع تیز دوربین محترف ** چون خر پیرش ببین آخر خرف