Musa, yokluk yoluna gitti... Firavun, ona dedi ki: Sen kimsin?
گفت من عقلم رسول ذوالجلال ** حجةالله‌ام امانم از ضلال
Musa, ben akılım... Ululuk ıssı Allah’ın elçisiyim... Allah’ın ulu bürhanıyım, azgınlıktan insana emniyet veren kişiyim ben!
گفت نی خامش رها کن های هو ** نسبت و نام قدیمت را بگو2310
Firavun dedi ki: Sus, huyluyu bırak da sen bana eski adını söyle!
گفت که نسبت مر از خاکدانش ** نام اصلم کمترین بندگانش
Musa dedi ki: Benim nispetim, Allah’ın şu toprak yurdunadır... Asıl adım da onun kullarının en aşağısı.
بنده‌زاده‌ی آن خداوند وحید ** زاده از پشت جواری و عبید
Ben o Allah’ın kulunun oğluyum... Onun cariyesiyle kulundan doğmuşum.
نسبت اصلم ز خاک و آب و گل ** آب و گل را داد یزدان جان و دل
Asıl mensup olduğum topraktır; su ve balçıktır... Allah suya toprağa canla gönül vermiştir.
مرجع این جسم خاکم هم به خاک ** مرجع تو هم به خاک ای سهمناک
Bu toprak bedenimin dönüp gideceği yer de yine topraktır... Senin gideceğin yer de topraktır a mağrur.
اصل ما و اصل جمله سرکشان ** هست از خاکی و آن را صد نشان2315
Bizim de bütün serkeşlerin de aslı topraktır. Hepimiz topraktanız... Buna da yüz türlü nişane var.
که مدد از خاک می‌گیرد تنت ** از غذایی خاک پیچد گردنت
Bedenine topraktan yardım gelmededir... Boynun topraktan biten gıdalarla düzelip kalınlaşmadadır.
چون رود جان می‌شود او باز خاک ** اندر آن گور مخوف سهمناک
Can gitti mi beden o korkunç, mezar da toprak olur gider.
هم تو و هم ما و هم اشباه تو ** خاک گردند و نماند جاه تو
Sen de, biz de, sana benzeyenlerde hep toprak olurlar... Senin mevkiin rütben de kalmaz.
گفت غیر این نسب نامیت هست ** مر ترا آن نام خود اولیترست
Firavun dedi ki: Bundan, bu soydan başka bir adın daha var senin... Sana ne ad daha âlâ yaraşır.
بنده‌ی فرعون و بنده‌ی بندگانش ** که ازو پرورد اول جسم و جانش2320
Firavunun kulu kullarının kulu... Bedeni, canı, önce onun nimetleriyle beslenip yetişen kul.
بنده‌ی یاغی طاغی ظلوم ** زین وطن بگریخته از فعل شوم
Âsi, azgın ve pek zalim kul... Kötü işi yüzünden yurttan kaçan kul.
خونی و غداری و حق‌ناشناس ** هم برین اوصاف خود می‌کن قیاس
Kanlı katil, gaddar, hak bilmez kul... Artık sen bu sıfatlara bak da var kıyas et nesin?
در غریبی خوار و درویش و خلق ** که ندانستی سپاس ما و حق
Gariplikte hor, yoksul, çıplak bir kul, öyle bir kul ki ne bizim hakkımızı tanır, ne bize şükreder.
گفت حاشا که بود با آن ملیک ** در خداوندی کسی دیگر شریک
Musa şöyle cevap verdi: Haşa... O padişaha, padişahlıkta kimse şerik olamaz.
واحد اندر ملک او را یار نی ** بندگانش را جز او سالار نی2325
Mülk ve devlette tektir, eşi yok. Kullarına ondan başka başbuğ yoktur.
نیست خلقش را دگر کس مالکی ** شرکتش دعوی کند جز هالکی
Halkına ondan başka kimse sahip değildir. helâke düşmüş kişiden başka kimse ona şeriklik davasına kalkışamaz.
نقش او کردست و نقاش من اوست ** غیر اگر دعوی کند او ظلم‌جوست
Beni nakşeden, bana bu sureti veren odur; nakkaşım odur benim... Başkası bu dâvaya kalkışırsa zalimdir.
تو نتوانی ابروی من ساختن ** چون توانی جان من بشناختن
Sen benim kaşımı bile yaratmaya kadir değilsin... Böyleyken nasıl olur da beni yarattığını söyleyebilirsin?
بلک آن غدار و آن طاغی توی ** که کنی با حق دعوی دوی
Asıl o gaddar, o azgın sensin ki Allah’a şerik olmak davasına düşmüşsün.
گر بکشتم من عوانی را به سهو ** نه برای نفس کشتم نه به لهو2330
Ben bir kötü kişiyi öldürdüysem ne nefsime uyduğumdan öldürdüm, ne de eğlence için!
من زدم مشتی و ناگاه اوفتاد ** آنک جانش خود نبد جانی بداد
Ben bir yumruk indirdim o da derhal ölüverdi... Zaten canı yoktu can verdi geberdi gitti.
من سگی کشتم تو مرسل‌زادگان ** صدهزاران طفل بی‌جرم و زیان
Ben bir köpek öldürdüm... Fakat sen peygamber oğullarını, yüz binlerce suçsuz, ziyansız çocukları öldürdün ya!
کشته‌ای و خونشان در گردنت ** تا چه آید بر تو زین خون خوردنت
Onları öldürdün; hepsinin kanı senin boynundadır... Bakalım hele, bu kan içmeden başına neler gelecek?
کشته‌ای ذریت یعقوب را ** بر امید قتل من مطلوب را
Yakup soyunu öldürdün... Maksadın da hep beni öldürmekti, bunu umuyor, bunu istiyordun sen!
کوری تو حق مرا خود برگزید ** سرنگون شد آنچ نفست می‌پزید2335
Allah, seni kör etti de beni seçti... Nefsinin pişirip kotardığı hile, baş aşağı geldi.
گفت اینها را بهل بی‌هیچ شک ** این بود حق من و نان و نمک
Firavun dedi ki: Bunları bırak hele... Şüphesiz benim hakkım, tuz ekmek hakkı buydu ha!
که مرا پیش حشر خواری کنی ** روز روشن بر دلم تاری کنی
Beni halkın önünde rezil rüsvay edesin... Aydın günü gönlüme karartasın... Sen de olan hakkıma karşılık yapacağın bu mu senin?
گفت خواری قیامت صعب‌تر ** گر نداری پاس من در خیر و شر
Musa, kıyamet gününün horluğu daha güçtür... Hayırda, şerde bana riayet etmezsen kıyamette halin bundan beter olur.
زخم کیکی را نمی‌توانی کشید ** زخم ماری را تو چون خواهی چشید
Bir pirenin acısına tahammülün yok; yılanın acısına nasıl tahammül edeceksin?
ظاهرا کار تو ویران می‌کنم ** لیک خاری را گلستان می‌کنم2340
Görünüşte senin işini yıkıyorum ama bir dikeni gül bahçesi haline getiriyorum dedi.
بیان آنک عمارت در ویرانیست و جمعیت در پراکندگیست و درستی در شکست‌گیست و مراد در بی‌مرادیست و وجود در عدم است و علی هذا بقیة الاضداد والازواج
Yapılma yıkılmadadır; topluluk dağınıklıkta; düzeltme kırılmada… Murat muratsızlıktadır; varlık yoklukta. Her şey, buna benzer. Öbür zıtlar ve eşlerde hep bunlar gibidir.
آن یکی آمد زمین را می‌شکافت ** ابلهی فریاد کرد و بر نتافت
Birisi geldi yeri bellemeye, sürmeye başladı. Aptalın biri dayanamayıp feryat etti.
کین زمین را از چه ویران می‌کنی ** می‌شکافی و پریشان می‌کنی
Dedi ki: Bu yeri neden yıkıyorsun... Neden yarıyor dağıtıyorsun?
گفت ای ابله برو و بر من مران ** تو عمارت از خرابی باز دان
Adam dedi ki: A ahmak, yürü git... Benimle uğraşma! Sen, yapılmayı yıkılmada bil! (189.sayfa-223.sayfaya kadar bulunamadı)