باز چون تجدید ایمان بر تنی ** باز از فرعون بیزاری کنی

موسی رحمت ببینی آمده ** نیل خون بینی ازو آبی شده

چون سر رشته نگه داری درون ** نیل ذوق تو نگردد هیچ خون

من گمان بردم که ایمان آورم ** تا ازین طوفان خون آبی خورم

من چه دانستم که تبدیلی کند ** در نهاد من مرا نیلی کند 3530

سوی چشم خود یکی نیلم روان ** برقرارم پیش چشم دیگران

هم‌چنانک این جهان پیش نبی ** غرق تسبیحست و پیش ما غبی

پیش چشمش این جهان پر عشق و داد ** پیش چشم دیگران مرده و جماد

پست و بالا پیش چشمش تیزرو ** از کلوخ و خشت او نکته شنو

با عوام این جمله بسته و مرده‌ای ** زین عجب‌تر من ندیدم پرده‌ای 3535

گورها یکسان به پیش چشم ما ** روضه و حفره به چشم اولیا

عامه گفتندی که پیغامبر ترش ** از چه گشتست و شدست او ذوق‌کش

خاص گفتندی که سوی چشمتان ** می‌نماید او ترش ای امتان

یک زمان درچشم ما آیید تا ** خنده‌ها بینید اندر هل اتی

از سر امرود بن بنماید آن ** منعکس صورت بزیر آ ای جوان 3540

آن درخت هستی است امرودبن ** تا بر آنجایی نماید نو کهن

تا بر آنجایی ببینی خارزار ** پر ز کزدمهای خشم و پر ز مار

چون فرود آیی ببینی رایگان ** یک جهان پر گل‌رخان و دایگان

حکایت آن زن پلیدکار کی شوهر را گفت کی آن خیالات از سر امرودبن می‌نماید ترا کی چنینها نماید چشم آدمی را سر آن امرودبن از سر امرودبن فرود آی تا آن خیالها برود و اگر کسی گوید کی آنچ آن مرد می‌دید خیال نبود و جواب این مثالیست نه مثل در مثال همین قدر بس بود کی اگر بر سر امرودبن نرفتی هرگز آنها ندیدی خواه خیال خواه حقیقت

آن زنی می‌خواست تا با مول خود ** بر زند در پیش شوی گول خود

پس به شوهر گفت زن کای نیکبخت ** من برآیم میوه چیدن بر درخت 3545

چون برآمد بر درخت آن زن گریست ** چون ز بالا سوی شوهر بنگریست

گفت شوهر را کای مابون رد ** کیست آن لوطی که بر تو می‌فتد

تو به زیر او چو زن بغنوده‌ای ** ای فلان تو خود مخنث بوده‌ای

گفت شوهر نه سرت گویی بگشت ** ورنه اینجا نیست غیر من به دشت

زن مکرر کرد که آن با برطله ** کیست بر پشتت فرو خفته هله 3550

گفت ای زن هین فرود آ از درخت ** که سرت گشت و خرف گشتی تو سخت

چون فرود آمد بر آمد شوهرش ** زن کشید آن مول را اندر برش

گفت شوهر کیست آن ای روسپی ** که به بالای تو آمد چون کپی

گفت زن نه نیست اینجا غیر من ** هین سرت برگشته شد هرزه متن

او مکرر کرد بر زن آن سخن ** گفت زن این هست از امرودبن 3555

از سر امرودبن من هم‌چنان ** کژ همی دیدم که تو ای قلتبان

هین فرود آ تا ببینی هیچ نیست ** این همه تخییل از امروبنیست

هزل تعلیمست آن را جد شنو ** تو مشو بر ظاهر هزلش گرو

هر جدی هزلست پیش هازلان ** هزلها جدست پیش عاقلان

کاهلان امرودبن جویند لیک ** تا بدان امرودبن راهیست نیک 3560

نقل کن ز امرودبن که اکنون برو ** گشته‌ای تو خیره‌چشم و خیره‌رو

این منی و هستی اول بود ** که برو دیده کژ و احول بود

چون فرود آیی ازین امرودبن ** کژ نماند فکرت و چشم و سخن

یک درخت بخت بینی گشته این ** شاخ او بر آسمان هفتمین

چون فرود آیی ازو گردی جدا ** مبدلش گرداند از رحمت خدا 3565

زین تواضع که فرود آیی خدا ** راست بینی بخشد آن چشم ترا

راست بینی گر بدی آسان و زب ** مصطفی کی خواستی آن را ز رب

گفت بنما جزو جزو از فوق و پست ** آنچنان که پیش تو آن جزو هست

بعد از آن بر رو بر آن امرودبن ** که مبدل گشت و سبز از امر کن

چون درخت موسوی شد این درخت ** چون سوی موسی کشانیدی تو رخت 3570

آتش او را سبز و خرم می‌کند ** شاخ او انی انا الله می‌زند

زیر ظلش جمله حاجاتت روا ** این چنین باشد الهی کیمیا

آن منی و هستیت باشد حلال ** که درو بینی صفات ذوالجلال

شد درخت کژ مقوم حق‌نما ** اصله ثابت و فرعه فی‌السما

باقی قصه‌ی موسی علیه‌السلام

که آمدش پیغام از وحی مهم ** که کژی بگذار اکنون فاستقم 3575