English    Türkçe    فارسی   

4
3659-3708

  • تا نپنداری که این بد کردنیست ** اندرین خواب و ترا تعبیر نیست
  • Sakın bu rüyada kötülük etmenin tabiri yoktur sanma! (T.M.)

  • بلک این خنده بود گریه و زفیر ** روز تعبیر ای ستمگر بر اسیر 3660
  • Ey esir ve fakire zulmeden! Belki, senin rüyada, yani dünyada gülüşün, uyandığın mahşer gününde ağlama ve içine çekme halinde tabir edilecektir. (T.M.)

  • گریه و درد و غم و زاری خود ** شادمانی دان به بیداری خود
  • Rüyadaki ağlayışını, dert ve gam ile inleyişini ise, uyanıklıkta meserret bil! (T.M.)

  • ای دریده پوستین یوسفان ** گرگ بر خیزی ازین خواب گران
  • Ey Yusufların dersini yırtan, ey acizlere zulmetmiş olan kimse! O ağır uykudan, kurt olarak uyanırsın! (T.M.)

  • گشته گرگان یک به یک خوهای تو ** می‌درانند از غضب اعضای تو

  • خون نخسپد بعد مرگت در قصاص ** تو مگو که مردم و یابم خلاص
  • Kısastan sonra ölürsün ama ölümünden sonra da, o kan uyumaz. “Artık ben öldüm, kurtuldum” deme! (T.M.)

  • این قصاص نقد حیلت‌سازیست ** پیش زخم آن قصاص این بازیست 3665
  • Bu dünyanın kısası, âlemin nizamı için bir çaredir. Ahiretteki kısasa nispetle, oyuncak gibidir. (T.M.)

  • زین لعب خواندست دنیا را خدا ** کین جزا لعبست پیش آن جزا
  • Dünyadaki ceza, ahiretteki cezaya nispetle oyuncak gibi kaldığı için, Cenab-ı Hakk, dünyaya “Oyun” demiştir. (T.M.)

  • این جزا تسکین جنگ و فتنه‌ایست ** آن چو اخصا است و این چون ختنه‌ایست

  • بیان آنک خلق دوزخ گرسنگانند و نالانند به حق کی روزیهای ما را فربه گردان و زود زاد به ما رسان کی ما را صبر نماند

  • این سخن پایان ندارد موسیا ** هین رها کن آن خران را در گیا
  • Ya Musa! Bu sözün sonu gelmez. Bırak, o eşekler çayırda otlasınlar. (T.M.)

  • تا همه زان خوش علف فربه شوند ** هین که گرگانند ما را خشم‌مند
  • Hepsi de, o güzelim otlardan semirsinler. Haberin olsun ki, cehennemde, bunca azgın ve kızgın kurtlarımız lokma beklerler. (T.M.)

  • ناله‌ی گرگان خود را موقنیم ** این خران را طعمه‌ی ایشان کنیم 3670
  • Bütün o kurtlar, feryat edip duruyor. Bu eşekler ise, onlar için makbul birer yiyecektir. (T.M.)

  • این خران را کیمیای خوش دمی ** از لب تو خواست کردن آدمی
  • Hoş nefesinin kimyası, bu eşekleri insan etmek istedi. (T.M.)

  • تو بسی کردی به دعوت لطف و جود ** آن خران را طالع و روزی نبود
  • Sen onları, lütuf ve cömertliğinle birçok defa davet ettin. Fakat (T.M.)

  • پس فرو پوشان لحاف نعمتی ** تا بردشان زود خواب غفلتی
  • Artık onlara nimet yorganını ört ki, çabucak gaflet uykusuna dalsınlar. (T.M.)

  • تا چو بجهند از چنین خواب این رده ** شمع مرده باشد و ساقی شده
  • Uykudan sıçrayıp kalkınca, onlar, mumu sönmüş ve sakiyi gitmiş bulsunlar. (T.M.)

  • داشت طغیانشان ترا در حیرتی ** پس بنوشند از جزا هم حسرتی 3675
  • Onların azgınlığı, sana hayret verdi. Ama onlar ceza günü, sana tabiî olmadıklarına hasret çekeceklerdir. (T.M.)

  • تا که عدل ما قدم بیرون نهد ** در جزا هر زشت را درخور دهد
  • Bizim adaletimiz zuhura gelince, her çirkin ve kötüye layık olan cezayı verir. (T.M.)

  • که آن شهی که می‌ندیدندیش فاش ** بود با ایشان نهان اندر معاش
  • Apaçık göremedikleri bir padişah, gizlice onlarla yaşıyordu. (T.M.)

  • چون خرد با تست مشرف بر تنت ** گر چه زو قاصر بود این دیدنت
  • Sendeki ruh ve akıl gibi, onlar da seninledir ama asla onları göremezsin. (T.M.)

  • نیست قاصر دیدن او ای فلان ** از سکون و جنبشت در امتحان
  • O ise, senin hareketini, duruşunu görür. (T.M.)

  • چه عجب گر خالق آن عقل نیز ** با تو باشد چون نه‌ای تو مستجیز 3680
  • Ne şaşılacak şeydir ki, bu böyleyken, sen akıl ve ruhu yaratanın seninle oluşunu caiz görmezsin! (T.M.)

  • از خرد غافل شود بر بد تند ** بعد آن عقلش ملامت می‌کند
  • Bir kimse, akıldan gaflet ederek bir kötülükte bulunur. Sonra, aklı onu kınar ve ayıplar. (T.M.)

  • تو شدی غافل ز عقلت عقل نی ** کز حضورستش ملامت کردنی
  • Sen aklından gaflet ettiğin halde, aklın senden gafil değildir. Onun seni ayıplaması, seninle beraber olduğundandır. (T.M.)

  • گر نبودی حاضر و غافل بدی ** در ملامت کی ترا سیلی زدی
  • Eğer akıl, seninle beraber olmayıp gafil bulunsaydı, yaptığın kötülüğü nasıl görür ve sana ayıplayış sillesini nasıl vururdu. (T.M.)

  • ور ازو غافل نبودی نفس تو ** کی چنان کردی جنون و تفس تو

  • پس تو و عقلت چو اصطرلاب بود ** زین بدانی قرب خورشید وجود 3685
  • O halde aklın usturlap aleti gibidir ki, onunla varlık güneşinin yakınlığını bilirsin. (T.M.)

  • قرب بی‌چونست عقلت را به تو ** نیست چپ و راست و پس یا پیش رو
  • Aklın sana yakınlığı ve sendeki varlığı bile, anlatılmaz haldeyken ve o yolda, akıldan bahsedilmezken bile, Hakk’ın sana yakınlığındaki keyfiyetsizlik, daha yücedir. (T.M.)

  • قرب بی‌چون چون نباشد شاه را ** که نیابد بحث عقل آن راه را

  • نیست آن جنبش که در اصبع تراست ** پیش اصبع یا پسش یا چپ و راست
  • Parmağındaki hareket, parmağının önünden, ardından, sağından, solundan değildir. (T.M.)

  • وقت خواب و مرگ از وی می‌رود ** وقت بیداری قرینش می‌شود
  • Uyku ve ölüm halinde, o hareket parmaktan gider... Uyanınca, yine avdet eder. (T.M.)

  • از چه ره می‌آید اندر اصبعت ** که اصبعت بی او ندارد منفعت 3690
  • O hareket, parmağına hangi yoldan geliyor? Nitekim o olmasa, parmağının faydası kalmaz. (T.M.)

  • نور چشم و مردمک در دیده‌ات ** از چه ره آمد به غیر شش جهت
  • Gözünde ve gözbebeğinde olan görüş nuru, altı cihetten de gelmiyor. Fakat hangi yolla geliyor? (T.M.)

  • عالم خلقست با سوی و جهات ** بی‌جهت دان عالم امر و صفات
  • Halk âlemi, cihetlidir; emir ve sıfatlar âlemi ise, bila cihettir. (T.M.)

  • بی‌جهت دان عالم امر ای صنم ** بی‌جهت‌تر باشد آمر لاجرم
  • Güzelim! Emir âlemini cihetsiz bil! Emir âlemi cihetsiz olunca, onun sahibi bulunan Cenab-ı Hakk, elbette cihetten münezzehtir. (T.M.)

  • بی‌جهت بد عقل و علام البیان ** عقل‌تر از عقل و جان‌تر هم ز جان
  • Akıl, âlem-i emirden bulunduğu cihetle, cihetsiz olunca, Alam-ül Beyan olan Allah, akıldan üstün akıl, candan üstün candır. (T.M.)

  • بی‌تعلق نیست مخلوقی بدو ** آن تعلق هست بی‌چون ای عمو 3695
  • Hiçbir mahluk, ona alakasız değildir. Lakin bu alaka, keyfiyetsizdir. (T.M.)

  • زانک فصل و وصل نبود در روان ** غیر فصل و وصل نندیشد گمان
  • Zira ruhta ne kavuşma vardır, ne ayrılma... Fakat zan, ayrılmak ve kavuşmaktan başka bir şey bilmez! (T.M.)

  • غیر فصل و وصل پی بر از دلیل ** لیک پی بردن بننشاند غلیل
  • Ayrılma ve kavuşmadan başka bir delil ara. Lakin kavuşma ile ayrılmadan başka delil aramak, hastayı teskin eylemez. (T.M.)

  • پی پیاپی می‌بر ار دوری ز اصل ** تا رگ مردیت آرد سوی وصل
  • Asıldan uzaksan, yakınlığa doğru daima iz ara ki, sendeki erlik damarı, seni vuslata götürsün. (T.M.)

  • این تعلق را خرد چون ره برد ** بسته‌ی فصلست و وصلست این خرد
  • Bu manevî alakayı, akıl nasıl anlayabilir? Çünkü o, ayrılığa ve bitişik olmaya bağlıdır. (T.M.)

  • زین وصیت کرد ما را مصطفی ** بحث کم جویید در ذات خدا 3700
  • Bundan dolayı, Hz. Mustafa s.a.v. “Allah’ın zatına dair mübahase etmeyin” diye, bize vasiyet etmiştir. (T.M.)

  • آنک در ذاتش تفکر کردنیست ** در حقیقت آن نظر در ذات نیست
  • Zatı ve mahiyeti ile tefekkür edilebilen şeylere karşı olan bakış ve görüş, Hakk’ın zatına olamaz ve göremez. (T.M.)

  • هست آن پندار او زیرا به راه ** صد هزاران پرده آمد تا اله
  • Çünkü düşünenin zannı ve düşüncesi, ancak yola taalluk eder. O zan ve düşünce ile Zat-ı ilahî arasında ise, yüzbinlerce perde vardır. (T.M.)

  • هر یکی در پرده‌ای موصول خوست ** وهم او آنست که آن خود عین هوست
  • Herkes bir perde ile örtülmüştür. “Hakk’ın hakikatine vasıl oldum” zannı, kendi vehmidir. (T.M.)

  • پس پیمبر دفع کرد این وهم از او ** تا نباشد در غلط سوداپز او
  • Bu yüzden, anlayışın idraki yanılmasın diye, Hz. Peygamber (T.M.)

  • وانکه اندر وهم او ترک ادب ** بی‌ادب را سرنگونی داد رب 3705
  • Vehminde edepsizlik bulunan kimseyi, Rabbin hışmı baş aşağı (T.M.)

  • سرنگونی آن بود کو سوی زیر ** می‌رود پندارد او کو هست چیر
  • Baş aşağı oluş, aşağılara doğru gitmektir. Hâlbuki böyle olan kimse, kendisini yükseliyorum zanneder. (T.M.)

  • زانک حد مست باشد این چنین ** کو نداند آسمان را از زمین

  • در عجبهااش به فکر اندر روید ** از عظیمی وز مهابت گم شوید
  • Allah’ın şaşılacak kudretini ve garip mahlukatını düşünün de, yüceliği karşısında, kendinizi kaybedin! (T.M.)