چون بیامد در زبان شد خرج مغز ** خرج کم کن تا بماند مغز نغز

İçteki şey, dile geldi mi iç, harç olur gider. Çok harç etme de o güzelim iç kalsın.

مرد کم گوینده را فکرست زفت ** قشر گفتن چون فزون شد مغز رفت

Az söyleyen adam da derin bir düşünce vardır. Söyleme kabuğu arttı mı iç yok olur.

پوست افزون بود لاغر بود مغز ** پوست لاغر شد چو کامل گشت و نغز

Kabuk kalın olursa iç küçülür, zayıflar. İç kemale geldi, güzelleşti, büyüyüp oldu mu kabuk incelir.

بنگر این هر سه ز خامی رسته را ** جوز را و لوز را و پسته را

Hamlıktan kurtulup yetişen olan cevize, bademe ve fıstığa, şu üç meyveye bir bak.

هر که او عصیان کند شیطان شود ** که حسود دولت نیکان شود 1180

Kim isyan ederse Şeytan olur, iyilerin devletine haset eder.

چونک در عهد خدا کردی وفا ** از کرم عهدت نگه دارد خدا

Tanrı ahdine vefa edersen Tanrı da kereminden senin ahdini korur.

از وفای حق تو بسته دیده‌ای ** اذکروا اذکرکم نشنیده‌ای

Sense Tanrı’ya vefa etmekten gözünü yummuşsun. “Beni anın da sizi anayım” ayetini duymadın mı ki?

گوش نه اوفوا به عهدی گوش‌دار ** تا که اوفی عهدکم آید ز یار

“Ahdıma vefa edin” ahdına kulak ver de sevgiliden “Ahdınıza vefa edeyim” vaidi gelsin.

عهد و قرض ما چه باشد ای حزین ** هم‌چو دانه‌ی خشک کشتن در زمین

Ey hüzün sahibi, bizim ahdımız ve borç vermemiz nedir? yere kuru tohum ekmek gibi.

نه زمین را زان فروغ و لمتری ** نه خداوند زمین را توانگری 1185

Ondan ne yere bir parlaklık gelir, ne yer sahibi zenginleşir.

جز اشارت که ازین می‌بایدم ** که تو دادی اصل این را از عدم

Bu, ancak bunun aslını yokluk aleminden veren sensin, bundan bana lazım diye bir işarette bulunmaktan ibarettir.

خوردم و دانه بیاوردم نشان ** که ازین نعمت به سوی ما کشان

Yedim tohumunu da nişane olarak getirdim. Bu nimetten yine bize ihsan et demektir.

پس دعای خشک هل ای نیک‌بخت ** که فشاند دانه می‌خواهد درخت

Şu halde ey bahtlı kişi, kuru duayı bırak. Ağaç isteyen tohum eker.

گر نداری دانه ایزد زان دعا ** بخشدت نخلی که نعم ما سعی

Tohumun yoksa Tanrı, yine o dua yüzünden sana bir fidan bağışlar ki görenler, ne hoş çalışmış da ne güzel fidana sahip olmuş derler.

هم‌چو مریم درد بودش دانه نی ** سبز کرد آن نخل را صاحب‌فنی 1190

Meryem gibi hani. Derdi vardı da tohumu yoktu. Bu dert yüzünden sanat sahibi Tanrı, o kuru hurma ağacını yeşertti.

زانک وافی بود آن خاتون راد ** بی‌مرادش داد یزدان صد مراد

Çünkü o ulu, o temiz kadın vefakardı. Tanrı bu yüzden o istemeden onun yüzlerce muradını vefa etti.

آن جماعت را که وافی بوده‌اند ** بر همه اصنافشان افزوده‌اند

Vefakar olan topluluk, bu vefayı bütün aleme yaymışlardır.

گشت دریاها مسخرشان و کوه ** چار عنصر نیز بنده‌ی آن گروه

Denizler de onların buyruklarına uymuştur, dağlar da. Dört unsur bile onlara kul, köle kesilmiştir.

این خود اکرامیست از بهر نشان ** تا ببینند اهل انکار آن عیان

Bu, inkar edenler, apaçık görsünler de inansınlar diye onlara bir Tanrı ikramıdır.

آن کرامتهای پنهانشان که آن ** در نیاید در حواس و در بیان 1195

Onlar, öyle gizli ikram ve ihsanlara nail olmuşlardır ki, ne akla, hayale gelir, ne de söze sığar.

کار آن دارد خود آن باشد ابد ** دایما نه منقطع نه مسترد

Zaten iş, ebedi olan, kesilmeyen, tükenmesine imkan bulunmayan ikram ve ihsandır.

مناجات

Münacat

ای دهنده‌ی قوت و تمکین و ثبات ** خلق را زین بی‌ثباتی ده نجات

Ey gıda, temkin ve sebat ihsan eden Tanrı, halkı bu sebatsızlıktan kurtar.

اندر آن کاری که ثابت بودنیست ** قایمی ده نفس را که منثنیست

Sabit olmak lazım olan iş de bu iki büklüm olmuş nefse yardım et, onu doğrult.

صبرشان بخش و کفه‌ی میزان گران ** وا رهانشان از فن صورتگران

Sen onlara sabır ver, sen onların terazilerinin iyilik kefelerini ağırlaştır, sen onları suret düzenlerinin hilesinden kurtar.

وز حسودی بازشان خر ای کریم ** تا نباشند از حسد دیو رجیم 1200

Ey kerem sahibi, sen onları hasetten geri çek de haset yüzünden taşlanmış Şeytan olmasınlar.

در نعیم فانی مال و جسد ** چون همی‌سوزند عامه از حسد

Halk geçici mal ve beden uğruna hasetten yanıp duruyor.

پادشاهان بین که لشکر می‌کشند ** از حسد خویشان خود را می‌کشند

Padişahlara baksana. Haset yüzünden ordu çekip akrabalarını öldürüyorlar.

عاشقان لعبتان پر قذر ** کرده قصد خون و جان همدگر

Pislikle dolu düzenbaz aşılar, birbirlerinin kanına, canına kastediyorlar.

ویس و رامین خسرو و شیرین بخوان ** که چه کردند از حسد آن ابلهان

Vise’nin, Ramin’in, Husrev’in, Şirin’in hikayelerini oku, o ahmakların haset yüzünden neler yaptıklarını gör.

که فنا شد عاشق و معشوق نیز ** هم نه چیزند و هواشان هم نه چیز 1205

Aşık da yok oldu, maşuk da. Zaten onlar da bir şey değillerdi, aşk ve hevesleri de.

پاک الهی که عدم بر هم زند ** مر عدم را بر عدم عاشق کند

O temiz Tanrı’dır ki yoku yoka aşık eder, yoklukları birbirine vurur, işler çıkarır.

در دل نه‌دل حسدها سر کند ** نیست را هست این چنین مضطر کند

Gönlü perişan aşığın gönlünde hasetler baş gösterir. Var olan, yoku bu çeşit güçlüklere sokar, böyle mecbur eder.

این زنانی کز همه مشفق‌تراند ** از حسد دو ضره خود را می‌خورند

Herkesten ziyade merhametli, esirgeyici olan şu kadınlar yok mu? Öyle olduğu halde iki ortak hasetten birbirini yer.

تا که مردانی که خود سنگین‌دلند ** از حسد تا در کدامین منزلند

Taş yürekli erkekleri düşün, artık haset yüzünden onlar da ne hale düşerler, bir kıyas et.

گر نکردی شرع افسونی لطیف ** بر دریدی هر کسی جسم حریف 1210

Şeriat, latif afsun okumasaydı herkes, düşmanının bedenini yırtar, paramparça ederdi.

شرع بهر دفع شر رایی زند ** دیو را در شیشه‌ی حجت کند

Şeriat şerri def etmek için bir rey kullanır, Şeytanı delil şişesi içine hapseder.

از گواه و از یمین و از نکول ** تا به شیشه در رود دیو فضول

Boşboğaz Şeytanı, tanıkla, yeminle, aht’e yemininden dönmesinden ilzam ederde Şeytan bu suretle şişeye girer.

مثل میزانی که خشنودی دو ضد ** جمع می‌آید یقین در هزل و جد

Şeriat iki zıttı hoşnut eden bir teraziye benzer. Alayla doğruyu bir araya getirir.

شرع چون کیله و ترازو دان یقین ** که بدو خصمان رهند از جنگ و کین

Şeriat, bil ki kileye teraziye benzer. Onun sebebi ile iki düşman da savaştan kinden kurtulur.

گر ترازو نبود آن خصم از جدال ** کی رهد از وهم حیف و احتیال 1215

Terazi olmasa o düşman, ziyan ettiğini, hileye uğradığını vehim etmeden nasıl kurtulurdu?

پس درین مردار زشت بی‌وفا ** این همه رشکست و خصمست و جفا

Şu halde şu vefasız pis dünyada ne varsa hep hasettir, hep düşmandır, hep cefadır.

پس در اقبال و دولت چون بود ** چون شود جنی و انسی در حسد

Dünya böyle olunca artık devlet ve ikbale erişme hususunda cinler ve insanlar, nasıl hasede düşerler, düşün!

آن شیاطین خود حسود کهنه‌اند ** یک زمان از ره‌زنی خالی نه‌اند

Zaten o şeytanlar, eski hasetçilerdir. Bir an bile yol kesmeden vazgeçmezler.

وآن بنی آدم که عصیان کشته‌اند ** از حسودی نیز شیطان گشته‌اند

İsyan tohumunu eken Ademoğulluları da haset yüzünden şeytan olmuşlardır.

از نبی برخوان که شیطانان انس ** گشته‌اند از مسخ حق با دیو جنس 1220

Kuran’ı oku da bak. İnsan şeytanları da, Tanrı’nın çarpmasıyla Şeytan cinsinden olmuşlardır.

دیو چون عاجز شود در افتتان ** استعانت جوید او زین انسیان

Şeytan birisini kandırma da aciz oldu mu bu çeşit insanlardan yardım ister.

که شما یارید با ما یاریی ** جانب مایید جانب داریی

Siz dostsunuz, bize dostlukta bulunan, bizdensiniz, bizim tarafımızı tutun derler.

گر کسی را ره زنند اندر جهان ** هر دو گون شیطان بر آید شادمان

Alemde birisinin yolunu kestiler, birini azdırıp yoldan çıkardılar mı iki cinsten olan şeytanlar da sevinirler.

ور کسی جان برد و شد در دین بلند ** نوحه می‌دارند آن دو رشک‌مند

Birisi imanla can verdi, dinde mertebesi yüceldi mi iki bölük de feryada, ağlayıp bağırmaya koyulur.

هر دو می‌خایند دندان حسد ** بر کسی که داد ادیب او را خرد 1225

Bir edep sahibi birisine akıl verdi, onu doğru yola getirdi mi iki bölük de dişlerini çiğnemeye hayıflanmaya başlarlar.

پرسیدن آن پادشاه از آن مدعی نبوت کی آنک رسول راستین باشد و ثابت شود با او چه باشد کی کسی را بخشد یا به صحبت و خدمت او چه بخشش یابند غیر نصیحت به زبان کی می‌گوید

Padişahın, peygamberlik davasına kalkışan kişiye “Doğru peygamber olan, adama ne bağışlar, yahut kendisiyle görüşen ve ona hizmet eden kişiler, dille verilen öğütten başka ondan ne ihsan elde ederler?” diye sorması