English    Türkçe    فارسی   

5
2165-2214

  • مدتی زن شد مراقب هر دو را  ** تاکشان فرصت نیفتد در خلا  2165

  • تا در آمد حکم و تقدیر اله  ** عقل حارس خیره‌سر گشت و تباه 

  • حکم و تقدیرش چو آید بی‌وقوف  ** عقل کی بود در قمر افتد خسوف 

  • بود در حمام آن زن ناگهان  ** یادش آمد طشت و در خانه بد آن 

  • با کنیزک گفت رو هین مرغ‌وار  ** طشت سیمین را ز خانه‌ی ما بیار 

  • آن کنیزک زنده شد چون این شنید  ** که به خواجه این زمان خواهد رسید  2170

  • خواجه در خانه‌ست و خلوت این زمان  ** پس دوان شد سوی خانه شادمان 

  • عشق شش ساله کنیزک را بد این  ** که بیابد خواجه را خلوت چنین 

  • گشت پران جانب خانه شتافت  ** خواجه را در خانه در خلوت بیافت 

  • هر دو عاشق را چنان شهوت ربود  ** که احتیاط و یاد در بستن نبود 

  • هر دو با هم در خزیدند از نشاط  ** جان به جان پیوست آن دم ز اختلاط  2175

  • یاد آمد در زمان زن را که من  ** چون فرستادم ورا سوی وطن 

  • پنبه در آتش نهادم من به خویش  ** اندر افکندم قج نر را به میش 

  • گل فرو شست از سر و بی‌جان دوید  ** در پی او رفت و چادر می‌کشید 

  • آن ز عشق جان دوید و این ز بیم  ** عشق کو و بیم کو فرقی عظیم 

  • سیر عارف هر دمی تا تخت شاه  ** سیر زاهد هر مهی یک روزه راه  2180

  • گرچه زاهد را بود روزی شگرف  ** کی بود یک روز او خمسین الف 

  • قدر هر روزی ز عمر مرد کار  ** باشد از سال جهان پنجه هزار 

  • عقلها زین سر بود بیرون در  ** زهره‌ی وهم ار بدرد گو بدر 

  • ترس مویی نیست اندر پیش عشق  ** جمله قربانند اندر کیش عشق 

  • عشق وصف ایزدست اما که خوف  ** وصف بنده‌ی مبتلای فرج و جوف  2185

  • چون یحبون بخواندی در نبی  ** با یحبوهم قرین در مطلبی 

  • پس محبت وصف حق دان عشق نیز  ** خوف نبود وصف یزدان ای عزیز 

  • وصف حق کو وصف مشتی خاک کو  ** وصف حادث کو وصف پاک کو 

  • شرح عشق ار من بگویم بر دوام  ** صد قیامت بگذرد و آن ناتمام 

  • زانک تاریخ قیامت را حدست  ** حد کجا آنجا که وصف ایزدست  2190

  • عشق را پانصد پرست و هر پری  ** از فراز عرش تا تحت‌الثری 

  • زاهد با ترس می‌تازد به پا  ** عاشقان پران‌تر از برق و هوا 

  • کی رسند این خایفان در گرد عشق  ** که آسمان را فرش سازد درد عشق 

  • جز مگر آید عنایتهای ضو  ** کز جهان و زین روش آزاد شو 

  • از قش خود وز دش خود باز ره  ** که سوی شه یافت آن شهباز ره  2195

  • این قش و دش هست جبر و اختیار  ** از ورای این دو آمد جذب یار 

  • چون رسید آن زن به خانه در گشاد  ** بانگ در در گوش ایشان در فتاد 

  • آن کنیزک جست آشفته ز ساز  ** مرد بر جست و در آمد در نماز 

  • زن کنیزک را پژولیده بدید  ** درهم و آشفته و دنگ و مرید 

  • شوی خود را دید قایم در نماز  ** در گمان افتاد زن زان اهتزاز  2200

  • شوی را برداشت دامن بی‌خطر  ** دید آلوده‌ی منی خصیه و ذکر 

  • از ذکر باقی نطفه می‌چکید  ** ران و زانو گشت آلوده و پلید 

  • بر سرش زد سیلی و گفت ای مهین  ** خصیه‌ی مرد نمازی باشد این 

  • لایق ذکر و نمازست این ذکر  ** وین چنین ران و زهار پر قذر 

  • نامه‌ی پر ظلم و فسق و کفر و کین  ** لایقست انصاف ده اندر یمین  2205

  • گر بپرسی گبر را کین آسمان  ** آفریده‌ی کیست وین خلق و جهان 

  • گوید او کین آفریده‌ی آن خداست  ** که آفرینش بر خدایی‌اش گواست 

  • کفر و فسق و استم بسیار او  ** هست لایق با چنین اقرار او 

  • هست لایق با چنین اقرار راست  ** آن فضیحتها و آن کردار کاست 

  • فعل او کرده دروغ آن قول را  ** تا شد او لایق عذاب هول را  2210

  • روز محشر هر نهان پیدا شود  ** هم ز خود هر مجرمی رسوا شود 

  • دست و پا بدهد گواهی با بیان  ** بر فساد او به پیش مستعان 

  • دست گوید من چنین دزدیده‌ام  ** لب بگوید من چنین پرسیده‌ام 

  • پای گوید من شدستم تا منی  ** فرج گوید من بکردستم زنی