وارهیده از همه خوف و امید ** کژ همی‌گردم بهر سو هم‌چو بید 3585
3585Bütün korkulardan, bütün ümitlerden kurtulup söğüt gibi her yana eğilmeliyim.
هم‌چو شاخ بید گردان چپ و راست ** که ز بادش گونه گونه رقصهاست
Söğüt dalı gibi sağa sola dönmeli, onun gibi rüzgârda çeşit çeşit oynamalıyım.
آنک خو کردست با شادی می ** این خوشی را کی پسندد خواجه کی
Şarabın verdiği neşeye alışan, nerden bu neşeyi beğenecek hey hocam!
انبیا زان زین خوشی بیرون شدند ** که سرشته در خوشی حق بدند
Peygamberler, Tanrı neşesine dalmışlardı, onunla yoğrulmuşlardı da onun için bu neşeden vazgeçtiler.
زانک جانشان آن خوشی را دیده بود ** این خوشیها پیششان بازی نمود
Onların canları, o neşeyi gördüğünden onlara bu neşeler, oyuncak görünmüştü.
با بت زنده کسی چون گشت یار ** مرده را چون در کشد اندر کنار 3590
Diri olan bir güzelliğe dostluk eden, artık ölüyü nasıl kucaklar?
تفسیر این آیت که و ان الدار الاخرة لهی الحیوان لوکانوا یعلمون کی در و دیوار و عرصه‌ی آن عالم و آب و کوزه و میوه و درخت همه زنده‌اند و سخن‌گوی و سخن‌شنو و جهت آن فرمود مصطفی علیه السلام کی الدنیا جیفه و طلابها کلاب و اگر آخرت را حیات نبودی آخرت هم جیفه بودی جیفه را برای مردگیش جیفه گویند نه برای بوی زشت و فرخجی
"Bilseniz ahiret, ebedî hayat yurdudur" âyetinin tefsiri. Yani o âlemin kapısı, duvarı, suyu, testisi, meyvası, ağacı hep diridir. Söz söyler ve söz duyar. Onun için Mustafa aleyhisselâm "Dünya bir leştir, onu istiyenler de köpeklerdir" buyurdu. Ahirette dirilik olmasaydı o da leş olurdu. Leşe, ölü olduğundan leş derler, pis kokusundan ve mundarlığından değil.
آن جهان چون ذره ذره زنده‌اند ** نکته‌دانند و سخن گوینده‌اند
O âlem, zerre zerre diridir. Her zerresi nükteden anlar, söz söyler.
در جهان مرده‌شان آرام نیست ** کین علف جز لایق انعام نیست
Onlar, ölü olan cihanda oturmaz, dinlemezler. Çünkü ot, ancak hayvanlara lâyıktır.
هر که را گلشن بود بزم و وطن ** کی خورد او باده اندر گولخن
Kim, gül bahçesinde meclis kurar, yurt tutarsa külhanda şarap içer mi hiç?
جای روح پاک علیین بود ** کرم باشد کش وطن سرگین بود
Pak ruhun makamı, illiyyin'dir. Pislikte yurt edinense kurttur.
بهر مخمور خدا جام طهور ** بهر این مرغان کور این آب شور 3595
Tanrı mahmuruna tertemiz şarap kadehi sunulur. Bu kör kuşlaraysa şu kara ve tuzlu su.
هر که عدل عمرش ننمود دست ** پیش او حجاج خونی عادلست
Kime Ömer'in adaleti, el vermezse onca kanlı kaatil Haccac, âdildir.
دختران را لعبت مرده دهند ** که ز لعب زندگان بی‌آگهند
Kızlara cansız bebekleri oyuncak diye verirler. Çünkü onlar, diri oyuncaktan bir şey anlamazlar ki.
چون ندارند از فتوت زور و دست ** کودکان را تیغ چوبین بهترست
Küçük erkek çocuklar, erliklerinden bir şey anlamazlar, güçleri kuvvetleri yoktur. Onun için onlara tahta kılıç daha yeğdir.
کافران قانع بنقش انبیا ** که نگاریده‌ست اندر دیرها
Kâfirler, peygamberlerin kiliselerde yapılmış olan resimleriyle kanaat ederler.
زان مهان ما را چو دور روشنیست ** هیچ‌مان پروای نقش سایه نیست 3600
Fakat o ay parçaları, bizim için apaydın olduğundan resimlerine aldırış bile etmeyiz.
این یکی نقشش نشسته در جهان ** وآن دگر نقشش چو مه در آسمان
Onların birer sureti, bu âlemdedir ama birer sureti de ay gibi gökyüzündedir.
این دهانش نکته‌گویان با جلیس ** و آن دگر با حق به گفتار و انیس
Bu suretteki ağızları, onlarla düşüp kalkanla konuşur, nükteler söyler. O suretteki ağızları ise Tanrı ile konuşur.
گوش ظاهر این سخن را ضبط کن ** گوش جانش جاذب اسرار کن
Görünen kulak, bu sözü duyar, beller. Can kulağıysa Kün emrinin sırlarını işitir.
Ten gözü, insanın şeklini görür, beller. Can gözü, Mazagalbasar sırrını görür, hayran olur.
پای ظاهر در صف مسجد صواف ** پای معنی فوق گردون در طواف 3605
Görünen ayak, mescit safında durur, mâna ayağı, göğün üstünde tavafta bulunur.
جزو جزوش را تو بشمر هم‌چنین ** این درون وقت و آن بیرون حین
İşte her cüz'ü böyle say... bu, vakit içindedir, zamana bağlıdır, oysa ondan da hariçtir.
این که در وقتست باشد تا اجل ** وان دگر یار ابد قرن ازل
Zamana bağlı olan, ecele kadar durur, öbürüyse, ebediyete dost, ezele eştir.
هست یک نامش ولی الدولتین ** هست یک نعتش امام القبلتین
Bir adı iki devlet sahibidir, bir sıfatı iki kıble imamı.
خلوت و چله برو لازم نماند ** هیچ غیمی مر ورا غایم نماند
Ona ne halvetin lüzumu vardır, ne çilenin. Hiçbir bulut, onu örtemez.
قرص خورشیدست خلوت‌خانه‌اش ** کی حجاب آرد شب بیگانه‌اش 3610
Halvet yurdu, güneş değirmisidir, artık ona nasıl olur da yabancı gece, perde kesilir?
علت و پرهیز شد بحران نماند ** کفر او ایمان شد و کفران نماند
Hastalık ve perhiz zamanı geçti, buhran kalmadı. Küfür, iman oldu, küfran kalmadı.
چون الف از استقامت شد به پیش ** او ندارد هیچ از اوصاف خویش
Elif gibi, doğruluğu yüzünden öne geçmiştir. Onda kendi sıfatlarından hiçbir şey kalmamıştır.
گشت فرد از کسوه‌ی خوهای خویش ** شد برهنه جان به جان‌افزای خویش
Kendi huylarından çıkmış tek olmuş... canı, canına can katan sevgiliyse çırçıplak bir hale gelmiştir.
چون برهنه رفت پیش شاه فرد ** شاهش از اوصاف قدسی جامه کرد
O tek ve benzersiz, eşsiz örneksiz padişahın huzuruna çırçıplak gidince padişah, ona kendi kutlu sıfatlarından bir elbise giydirmiştir.
خلعتی پوشید از اوصاف شاه ** بر پرید از چاه بر ایوان جاه 3615
Padişahın sıfatlarından bir elbiseye bürünmüş, kuyudan mevki ve ikbal sayvanının üstüne uçmuştur.
این چنین باشد چو دردی صاف گشت ** از بن طشت آمد او بالای طشت
Tortulu bir şey saf oldu mu böyle olur. Tıpkı onun gibi o da tasın dibinden üstüne çıkmıştır.
در بن طشت از چه بود او دردناک ** شومی آمیزش اجزای خاک
Tasın dibindeyken tortuluydu, toprak cüzülerı, ona karışmış, o şomluk onu bulandırmıştı.
یار ناخوش پر و بالش بسته بود ** ورنه او در اصل بس برجسته بود
Hiç de hoş olmayan dost, onun kolunu kanadını bağlamıştı. Fakat o, aslında yüceydi.
چون عتاب اهبطوا انگیختند ** هم‌چو هاروتش نگون آویختند
"Yeryüzüne inin" sesi gelince onu Harut gibi baş aşağı asakodu.
بود هاروت از ملاک آسمان ** از عتابی شد معلق هم‌چنان 3620
Harut, gökteki meleklerdendi, bir azar yüzünden öylece asılı kaldı.
سرنگون زان شد که از سر دور ماند ** خویش را سر ساخت و تنها پیش راند
Baş aşağı asılı kalmasının sebebi, baştan çıkması, kendisini baş sanması ve yalnızca öne geçmeye kalkışmasıydı.
آن سپد خود را چو پر از آب دید ** کر استغنا و از دریا برید
Sepet, kendisini suyla dolu görünce nazlandı, istiğnaya girişti de sudan çekildi hani.
بر جگر آبش یکی قطره نماند ** بحر رحمت کرد و او را باز خواند
Fakat ciğerinde bir katrecik suyu bile kalmadı. Bunun üzerine deniz, acıdı da onu tekrar davet etti.
رحمتی بی‌علتی بی‌خدمتی ** آید از دریا مبارک ساعتی
Denizden sebepsiz bir hizmet karşılığı olmaksızın rahmet gelir. Bu, ne kutlu andır.
الله الله گرد دریابار گرد ** گرچه باشند اهل دریابار زرد 3625
Tanrı hakkı için denizin etrafında dönüp dolaşmak, denizde gezenlerin yüzleri, sarı olsa bile aldırış etmemek gerek.
تا که آید لطف بخشایش‌گری ** سرخ گردد روی زرد از گوهری
Denizin etrafında dönüp dolaşmak ki Tanrı’nın lûtfu, bağışlaması gelip çatıversin de sararmış yüz, bir mücevher bularak kızarsın.
زردی رو بهترین رنگهاست ** زانک اندر انتظار آن لقاست
Yüzün sarı rengi, renklerin en iyisidir. Çünkü o yüze kavuşmayı beklemektedir.
لیک سرخی بر رخی که آن لامعست ** بهر آن آمد که جانش قانعست
Fakat bir adamın yüzünde parlayıp duran kırmızılık, o adamın canının, bulunduğuna kani olmasındandır.
که طمع لاغر کند زرد و ذلیل ** نیست او از علت ابدان علیل
Halbuki insanı zayıflatan, alçaltan, sarartıp solduran tamahtır. Bu solgunluk ve arıklık, bedene ait illetlerden değildir.
چون ببیند روی زرد بی‌سقم ** خیره گردد عقل جالینوس هم 3630
Hastalıksız bir sarı yüz görse Calinas'un bile aklı şaşar.
چون طمع بستی تو در انوار هو ** مصطفی گوید که ذلت نفسه
Fakat tamahı bağladın mı Tanrı nurlarına dalarsın. Mustafa, bunun için "Tamaha düşenin nefsi alçalır" demiştir.
نور بی‌سایه لطیف و عالی است ** آن مشبک سایه‌ی غربالی است
Gölgesiz nur, lâtiftir, yücedir. Kafes kafes vuran nura, bir kalburdan aksetmededir. O kafes şeklindeki gölge, kalburun gölgesidır.
عاشقان عریان همی‌خواهند تن ** پیش عنینان چه جامه چه بدن
Âşıklar, bedenlerinin çıplak olmasını isterler. Fakat erkekliği olmıyana ha elbise olmuş, ha olmamış!
روزه‌داران را بود آن نان و خوان ** خرمگس را چه ابا چه دیگدان
O ekmek ve sofra, oruçlulara çıkar. At sineğine çorba nedir, tencere ne?
دگربار استدعاء شاه از ایاز کی تاویل کار خود بگو و مشکل منکران را و طاعنان را حل کن کی ایشان را در آن التباس رها کردن مروت نیست
Padişahın Eyaz'a, halini söyle de müşküle düşenlerle seni kınayanların müşküllerini hallet. Onları bu müşkülde bırakmak erlik değildir diye bir kere daha emretmesi