من نکردم لا ابالی در روش ** تو مکن هم لاابالی در خلش

Ben, yürüyüşte küstahlık etmedim, sen de ceza ve cefada aldırmazlıktan gelme.

هین مران از روی خود او را بعید ** آنک او یک‌باره آن روی تو دید

Yüzünü göreni, lûtfet, cemalinden uzaklaştırma.

دید روی جز تو شد غل گلو ** کل شیء ما سوی الله باطل

Senden başkasının yüzünü görmek, boğaza takılan bir zincirdir. “Tanrı’dan başka her şey bâtıldır, asılsızdır.”

باطل‌اند و می‌نمایندم رشد ** زانک باطل باطلان را می‌کشد

Bâtıldırlar ama bana hak görünmedeler. Çünkü bâtıl, bâtılları çeker.

ذره ذره کاندرین ارض و سماست ** جنس خود را هر یکی چون کهرباست 2900

Yeryüzünde, gökyüzünde ne varsa hepsi de zerre zerre kehlibar gibi kendi cinsini çekmededir.

معده نان را می‌کشد تا مستقر ** می‌کشد مر آب را تف جگر

Mide, ta dibine kadar ekmeği çekmededir, ciğerdeki hararet, suyu.

چشم جذاب بتان زین کویها ** مغز جویان از گلستان بویها

Güzellerin çekici gözleri de buralarda döner, dolaşır, gül bahçelerindeki kokuları arar durur.

زانک حس چشم آمد رنگ کش ** مغز و بینی می‌کشد بوهای خوش

Çünkü gözün duygusu, rengi çeker; beyin ve burun, güzel kokuları.

زین کششها ای خدای رازدان ** تو به جذب لطف خودمان ده امان

Bu çekilişleri de sırları bilen Tanrı’dan bil. Sen, kendi çekişinle bizi buralardan kurtar Yarabbi!

غالبی بر جاذبان ای مشتری ** شاید ار درماندگان را وا خری 2905

Ey müşterimiz olan Tanrı, sen bu çekicilerden üstünsün. Âcizleri satın alırsan değer, yaraşır.

رو به شه آورد چون تشنه به ابر ** آنک بود اندر شب قدر آن بدر

Kadir gecesi, o dolunayı tanıyan, susuz kişinin buluta yüz çevirmesi gibi yüzünü padişaha döndürdü.

چون لسان وجان او بود آن او ** آن او با او بود گستاخ‌گو

Dili de onundu zaten, canı da. Onun olan, ona küstahça söz söylese ne çıkar?

گفت ما گشتیم چون جان بند طین ** آفتاب جان توی در یوم دین

Dedi ki: Biz can gibi balçığa kakılıp kaldık. Kıyamet gününde can güneşi sensin.

وقت آن شد ای شه مکتوم‌سیر ** کز کرم ریشی بجنبانی به خیر

Ey gizlice yürüyen padişah, vakti geldi... Kerem et, hayırlısı ile bir sakalını oynat.

هر یکی خاصیت خود را نمود ** آن هنرها جمله بدبختی فزود 2910

Her birimiz hünerimizi gösterdik, fakat o hünerler, ancak bahtsızlığımızı arttırdı.

آن هنرها گردن ما را ببست ** زان مناصب سرنگوساریم و پست

O marifetler, boynumuzu bağladı, o mevkiler yüzünden baş aşağı düştük, alçaldık.

آن هنر فی جیدنا حبل مسد ** روز مردن نیست زان فنها مدد

O hünerler, boynumuza bağlanmış bir hurma lifi oldu. Ölüm günü, onların hiç birinden fayda yok.

جز همان خاصیت آن خوش‌حواس ** که به شب بد چشم او سلطان‌شناس

Ancak geceleyin gözü padişahı tanıyanın o güzel duygusu işe yarar.

آن هنرها جمله غول راه بود ** غیر چشمی کو ز شه آگاه بود

O marifetlerin hepsi yolda görünen adamın yolunu şaşırtan gulyabanidir. Yalnız geceleyin padişahın yüzünü gören göz başka.

شاه را شرم از وی آمد روز بار ** که به شب بر روی شه بودش نظار 2915

Padişah, hüküm gününde yalnız geceleyin yüzünü gören, kendisini tanıyan adamdan hayâ eder.

وان سگ آگاه از شاه وداد ** خود سگ کهفش لقب باید نهاد

Muhabbet padişahını tanıyan köpeğe de Ashabı Kehf’in köpeği adını takmalıdır.

خاصیت در گوش هم نیکو بود ** کو به بانگ سگ ز شیر آگه شود

Köpeğin sesini anlayıp aslandan haber alan bir kulağa sahip bulunan kişinin hüneri de, iyi bir hüner.

سگ چو بیدارست شب چون پاسبان ** بی‌خبر نبود ز شبخیز شهان

Köpek, geceleri bekçiler gibi uyanık olduğundan padişahın geceleri uyanık olan kullarından da bihaber değildir.

هین ز بدنامان نباید ننگ داشت ** هوش بر اسرارشان باید گماشت

Adı kötüye çıkanlardan utanmaya lüzum yok. Onların sırlarını anlamak gerek.

هر که او یک‌بار خود بدنام شد ** خود نباید نام جست و خام شد 2920

Adı tamamı ile kötüye çıkana gelince artık onun hamlıkta bulunup iyi bir ad san aramaya kalkışmasına hiç lüzum yok.

ای بسا زر که سیه‌تابش کنند ** تا شود آمن ز تاراج و گزند

Nice altın vardır ki yağma edilmekten, zarara uğramaktan kurtarmak için üstünü karartırlar.

قصه‌ی آنک گاو بحری گوهر کاویان از قعر دریا بر آورد شب بر ساحل دریا نهد در درخش و تاب آن می‌چرد بازرگان از کمین برون آید چون گاو از گوهر دورتر رفته باشد بازرگان به لجم و گل تیره گوهر را بپوشاند و بر درخت گریزد الی آخر القصه و التقریب

Susığırı, denizin dibinden şımşırak taşını çıkarıp deniz kıyısına kor, onun ışığıyla otlar.Bir tâcir, pusudan çıkar, sığır, taştan çok uzaklaşmış bulunduğundan o taşı balçıkla örter,kendisi de ağaçlığa gizlenir.

گاو آبی گوهر از بحر آورد ** بنهد اندر مرج و گردش می‌چرد

Susığırı, denizden bir mücevher çıkarır, onu kıyıya koyar, ışığı ile etrafını görür, otlamaya koyulur.

در شعاع نور گوهر گاو آب ** می‌چرد از سنبل و سوسن شتاب

Mücevherin nuru ile aydınlanan sahadaki sümbül ve süsenleri hemencecik yer.

زان فکنده‌ی گاو آبی عنبرست ** که غذااش نرگس و نیلوفرست

Böyle güzel kokulu çiçeklerle geçindiğinden, gıdası nergis ve nilüfer olduğundan da onun pisliği amberdir.

هرکه باشد قوت او نور جلال ** چون نزاید از لبش سحر حلال 2925

Birini gıdası, ululuk nuru olursa artık nasıl olur da o adamın dudağından sihri helâl doğmaz?

هرکه چون زنبور وحیستش نفل ** چون نباشد خانه‌ی او پر عسل

Gıdası, arı gibi vahiy olan kişinin evi, nasıl olur da balla dolu bulunmaz?

می‌چرد در نور گوهر آن بقر ** ناگهان گردد ز گوهر دورتر

Susığırı, yine o mücevherin ışığı ile otlar dururken ansızın mücevherden pek uzağa düştü.

تاجری بر در نهد لجم سیاه ** تا شود تاریک مرج و سبزه‌گاه

Bir tâcir, bunu görüp otlağın, çayırın kararması için mücevheri balçıkla örttü.

پس گریزد مرد تاجر بر درخت ** گاوجویان مرد را با شاخ سخت

Kendisi ağacın arasına gizlendi. Sığır kuvvetli boynuzları ile onu süsmek için bir hayli aradı.

بیست بار آن گاو تازد گرد مرج ** تا کند آن خصم را در شاخ درج 2930

Düşmanı boynuzlamak için o çayırın etrafını belki yirmi kere döndü, dolaştı.

چون ازو نومید گردد گاو نر ** آید آنجا که نهاده بد گهر

Düşmanını bulmadan ümit kesince mücevheri koyduğu yere geldi.

لجم بیند فوق در شاه‌وار ** پس ز طین بگریزد او ابلیس‌وار

Fakat o iri, o padişahlara lâyık mücevherin üstündeki balçığı görünce şeytan gibi o da balçıktan korktu.

کان بلیس از متن طین کور و کرست ** گاو کی داند که در گل گوهرست

Şeytan bile toprağı anlamadıktan, toprağa karşı kör ve sağır kesildikten sonra artık toprakta mücevher olduğunu öküz, nereden bilecek?

اهبطوا افکند جان را در حضیض ** از نمازش کرد محروم این محیض

"İnin" emri ile canı bu aşağılık yeryüzüne indirdi. Bu hayız hali, onu namazdan mahrum etti.

ای رفیقان زین مقیل و زان مقال ** اتقوا ان الهوی حیض الرجال 2935

Yoldaşlar, bu dertten kaçın, bu dedikodudan çekinin. Çünkü heva ve heves, erkeklerin hayzıdır.

اهبطوا افکند جان را در بدن ** تا به گل پنهان بود در عدن

“İnin” emri, canı bedene soktu da Âdem incisi, toprakta gizlendi.

تاجرش داند ولیکن گاو نی ** اهل دل دانند و هر گل‌کاو نی

Onu tâcir bilir, fakat öküz bilmez. Gönül ehli olanlar anlarlar, fakat her toprak kazan anlamaz.

هر گلی که اندر دل او گوهریست ** گوهرش غماز طین دیگریست

İçinde mücevher bulunan topraktaki o mücevher, öbür toprağın da sırrını söylemektedir.

وان گلی کز رش حق نوری نیافت ** صحبت گلهای پر در بر نتافت

Fakat Tanrı rahmetinin saçısından bir nur elde etmemiş olan toprak, inciyle, mücevherle dolu olan toprakların sohbetini anlamaz.

این سخن پایان ندارد موش ما ** هست بر لبهای جو بر گوش ما 2940

Bu söze son yoktur. Faremiz, ırmak kıyısında bizi bekliyor, kulağı bizde.

رجوع کردن به قصه‌ی طلب کردن آن موش آن چغز را لب‌لب جو و کشیدن سر رشته تا چغز را در آب خبر شود از طلب او

Farenin, ırmak kıyısında kurbağayı görmek isteyince ipi çekmesi

آن سرشته‌ی عشق رشته می‌کشد ** بر امید وصل چغز با رشد

Fare, doğru yolu bulmuş olan kurbağa ile buluşmak isteyince o aşk ipini çekerdi.

می‌تند بر رشته‌ی دل دم به دم ** که سر رشته به دست آورده‌ام

Anbean elime böyle bir vasıta, böyle bir vesile geçirdim diye o ipe güvenirdi.

هم‌چو تاری شد دل و جان در شهود ** تا سر رشته به من رویی نمود

Can ve gönül de bu geçeli, görüşmek için artık bir ipliğe döndü âdeta derdi.

خود غراب البین آمد ناگهان ** بر شکار موش و بردش زان مکان

Derken ansızın bir alaca karga geldi, fareyi yakaladı. Kurbağa da onunla beraber havalandı.

چون بر آمد بر هوا موش از غراب ** منسحب شد چغز نیز از قعر آب 2945

Fare karganın gagasında havalanınca kurbağa da ona bağlı olduğundan onunla beraber sudan çıktı.